Dominikanie: Daj się wykluczyć – o styczniowym numerze miesięcznika ‘W drodze’

Co i kto pociesza Papieża? Dlaczego warto być wykluczonym? Czy nieobecność w telewizji to śmierć cywilna? Na kogo pozują księża w kalendarzu? Kogo zabił policjant? Styczniowy numer „W drodze” niesie całą rozmaitość tematów. Ukazuje się w odnowionej szacie graficznej i zwiększonej objętości.

Wiodąca jest kwestia wykluczenia: chrześcijanina ze świata, ludzi o niepoprawnych poglądach – z mediów. Dobrze, że numer rozpoczyna się od wywiadu z Benedyktem XVI, przeprowadzonego przez Petera Seewalda. Nie, w tym fragmencie nie ma osławionej i nadinterpretowanej wypowiedzi o prezerwatywach. Jest coś ważniejszego – zastępca Chrystusa prezentujący się od strony ludzkiej, zwyczajnej. Skromny profesor teologii, którego w wyniku konklawe „prowadzą tam, dokąd nie chce”, jest po prostu bezradny wobec ogromnej odpowiedzialności. Ale swoją misję przyjmuje w zaufaniu do Chrystusa, z którym – jak rozbrajająco mówi – „łączy go stara znajomość”.

Bycie papieżem oznacza bycie wykluczonym ze świata, dla którego chrześcijaństwo jest niewygodne. Ten temat zgłębia o. Janusz Pyda OP – od „twardych” prześladowań, jak pisze, o wiele groźniejsze jest „miękkie” wchodzenie we flirt ze złem. Możemy jako chrześcijanie gotować światu zupy i robić nalewki, piwa i sery, ale nie wolno nam bronić poczętych dzieci, tak obrazuje autor wybiórczą akceptację świata dla chrześcijaństwa. Kara dla głoszących niewygodne prawdy to dziś najczęściej nie śmierć fizyczna, ale cywilna, czyli zakaz wstępu do mediów. Ten wątek szerzej, bo również w kontekście politycznym i kulturowym, rozpatruje Dariusz Karłowicz w rozmowie z Dariuszem Jaworskim. Według Karłowicza przyczyny medialnych wykluczeń to „oportunizm, wygoda i reguły widowiska”. Kto śledzi media, wie, jak – poza nielicznymi wyjątkami – zwarta i karna jest dziennikarska opinia publiczna, mówi. Dla Michała Łuczewskiego losy środowiska braci Kaczyńskich to przykład społecznego zabiegu wykluczenia tej grupy z dyskusji o kształcie Polski i sprowadzenie do roli kozła ofiarnego. Reportaż Stanisława Zasady o wspólnocie Chleb Życia s. Małgorzaty Chmielewskiej to opowieść o grupie wykluczonych: bezdomnych i biednych. Również o. Jacek Salij OP w swojej stałej rubryce odnosi się do sprawy wykluczenia, a konkretnie do obecności religii w życiu publicznym.

Wykluczonymi w sposób najbardziej radykalny, bo przez męczeńską śmierć, stali się bracia trapiści z algierskiego Tibhirine. W styczniowym numerze zamieszczono recenzję filmu opartego na ich historii: „Ludzie Boga” w reżyserii Xaviera Beauvois. Inne recenzje z działu Orientacje odnoszą się do: „Dzienników” Sławomira Mrożka, wystawy World Press Photo i płyty Marain Marais, „Le Labyrinth et autres Histoires”.

Poza tematem przewodnim czytelnik znajdzie kilka innych ciekawych artykułów. Jan Grzegorczyk pisze, jak zwykle blisko człowieka, o życiu policjanta pozornie straconym przez śmierć i winę. O tym, po co komu wolne od pracy i świętowanie Objawienia Pańskiego – Trzech Króli, refleksję snuje Mateusz Matyszkowicz. W cyklu Akademik o. Paweł Gużyński OP podejmuje problem, który dotyczy nie tylko młodych: wulgarność języka. Warto również poczytać reportaż Katarzyny Kolskiej o kalendarzu, w którym swoje twarze pokazali księża „Powołani. Poznaj duchownych z pasją A.D. 2011”.

Felietoniści piszący w styczniowym numerze to: o. Dariusz Kowalczyk SJ, o. Jan Góra OP, Ernest Bryll i Marek Magierowski.

Styczeń obfituje w niedziele i święta, a więc w miesięczniku znalazło się aż siedem komentarzy do czytań mszalnych. Ich autorzy to ojcowie dominikanie Wojciech Surówka, Stanisław Nowak, Tomasz Gaj, Cyprian Klahs, Łukasz Miśko, Andrzej Chlewicki oraz siostra Paula Konior.

 

Za: www.dominikanie.pl.