Uroczystości jubileuszowe w Dębowcu – Polskim La Salette odbędą się w dniach o 16-19 września 2010 roku. Weźmie w nich udział m.in. metropolita lwowski, abp Mieczysław Mokrzycki, bp Marian Rojek z Przemyśla, bp Edward Białogłowski z Rzeszowa, przełożony Generalny Zgromadzenia Księży Misjonarzy Saletynów ks. Dennis Loomis MS z Rzymu, a także władze zakonne Polskiej Prowincji.
Misjonarze Saletyni przybyli do Dębowca 15 sierpnia 1910 roku. Zakupili tu posiadłość z dużym parkiem i zabudowaniami dworskimi. Dnia 2 lipca 1910 roku bp Józef Pelczar wydał dekret zezwalający na fundację klasztoru oraz pozwolenie na założenie w Dębowcu szkoły apostolskiej. W tym samym roku rada generalna zatwierdziła nową fundację.
Pierwszymi saletynami przybyłymi do Dębowca w dniu 15 sierpnia 1910 roku byli: ks. Eugeniusz Picard MS, ks. August Gauthier MS, br. Edward Meichtry MS i br. Stanisław Schimonik MS, pełniący wówczas obowiązki kucharza. Misjonarze Saletyni pomagali w pracy duszpasterskiej na terenie dębowieckiej parafii.
Sanktuarium i klasztor w Dębowcu od stu lat stanowią centrum kultu Matki Bożej Saletyńskiej w Polsce. Misjonarze Saletyni podejmują duszpasterską troskę, która ma na celu przybliżenie czcicielom Maryi Jej orędzie z La Salette oraz zaspokojenie ich religijnych potrzeb. W realizacji tych zadań posługują się różnorakimi formami. Do najważniejszych należy zaliczyć: główne uroczystości odpustowe obchodzone w trzecią niedziele września i maja, nowenna do Matki Bożej Saletyńskiej odprawiana w każdą środę, wynagradzająca adoracja Najświętszego Sakramentu (w trzecią niedziele miesiąca), czuwania saletyńskie (trzecia sobota i niedziela miesiąca od maja do października), wieczorne apele maryjne oraz duszpasterstwo sanktuaryjne.
ks. Piotr Szweda MS
rzecznik Prowincji
z okazji Jubileuszu 100-lecia obecności Misjonarzy Saletynów
w Dębowcu
Drodzy Współbracia,
żyjący na ziemi człowiek dokonuje rzeczy, które tworzą historię, napełniając treścią czas, otrzymany od Boga. Ważne wydarzenia są umieszczone w konkretnym miejscu i określonym czasie. Tak uczy nas Bóg w historii zbawienia. Sam Bóg ten czas i miejsce uświęcił przez swoje narodzenie, mękę i zmartwychwstanie. Te wydarzenia są uroczyście przeżywane. W Kościele takie ważne fakty są w szczególny sposób wspominane przez ogłaszanie Roku Jubileuszowego. Sposób uroczystego przeżywania i świętowania tych podniosłych wydarzeń zbawczych, Kościół zaczerpnął ze Starego Testamentu. W Księdze Izajasza czytamy: Obwieszczam rok łaski Pańskiej (Iz 61, 2). Również ważne wydarzenia w życiu człowieka, rodziny, Wspólnot Kościoła – jak podkreśla Sługa Boży Jan Paweł II – są wspominane i ogłaszane, jako Rok Jubileuszowy (por. Tertio Millennio Adveniente,15).
W Prowincji Polskiej Zgromadzenia Księży Misjonarzy Saletynów takie ważne wydarzenie dokonało się dnia 2 lipca 1910 roku, kiedy to ordynariusz przemyski bp Józef Sebastian Pelczar – dzisiaj już Święty – wydał dekret zezwalający na fundację klasztoru i założenie Małego Seminarium (por. P. Jamioł MS, Historia Saletynów w Polsce). W bieżącym roku przypada zatem Setna Rocznica obecności Księży Misjonarzy Saletynów w Dębowcu.
Z tej okazji dla całej Wspólnoty i Sanktuarium Matki Bożej Saletyńskiej w Dębowcu ogłaszam Rok Jubileuszowy od dnia 19 września 2010 do 19 września 2011 roku.
Rok Jubileuszowy zaprasza nas do pochylenia się nad mijającym stuleciem i do refleksji nad dziełami oraz życiem zakonnym naszej Prowincji na przestrzeni tych stu lat. Dziękujmy Bogu za naszych przodków, Współbraci w wierze i życiu zakonnym. Byli pełni wiary i miłości do Matki Bożej z La Salette i Jej Orędzia. Ta wiara i miłość pozwoliła im opuścić Szwajcarię, aby przynieść do Polski Orędzie Płaczącej Matki. Jakież było ich bezgraniczne oddanie i zapał, skoro w ciągu jednego roku wybudowali duży dom dla potrzeb wspólnoty zakonnej oraz Małe Seminarium przeniesione z Puźnik. Następnie rozpoczęli posługę duszpasterską i szerzenie kultu Matki Bożej Płacącej w okolicznych parafiach. Ich życie musiało być bardzo wierne Ewangelii i Regule zakonnej, skoro zgłaszali się młodzieńcy, aby ich naśladować.
Czasy im współczesne nie były łatwe: Polska pod zaborami, I i II wojna światowa, czasy prześladowania Kościoła w totalitaryzmie komunistycznym, zabranie w 1952 roku domów zakonnych w Dębowcu i Rzeszowie. Życiu młodego w Polsce Zgromadzenia, którego serce biło w Dębowcu, towarzyszyło jednak nieustannie Boże błogosławieństwo. Przez te sto lat każdy Misjonarz Saletyn poznawał Zgromadzenie i Orędzie Pięknej Pani z La Salette właśnie w Dębowcu. Mocą tej wiary i miłości, dzisiaj nasza Prowincja rozrosła się w duże drzewo, które w ogrodzie Zgromadzenia dzieli się z Ludem Bożym jego owocami poprzez pracę misyjną, duszpasterską i wiele innych dzieł w Polsce i na świecie.
Rok Jubileuszowy 100-lecia obecności w Dębowcu zaprasza nas dzisiaj do refleksji, jak w obecnych czasach każdy z nas realizuje dar łaski powołania saletyńskiego. Przełożony Generalny ks. Dennis J. Loomis MS w liście z dnia 19 września 2009 roku napisał, że my nie mamy się tylko modlić do Matki Bożej naszej Patronki, którą czcimy pod wezwaniem Pojednawczymi grzeszników, ale musimy ciągle przypominać, że POJEDNANIE jest charyzmatem naszego Zgromadzenia. Nie ma pojednania bez przebaczenia. Przebaczenie jest kluczem do rozumienia Ewangelii, do rozumienia Jezusa, Jego Ojca i działanie Ducha Świętego. Natomiast Sługa Boży Jan Paweł II w liście apostolskim Tertio Millennio Adweniente pouczył nas, iż Jubileusz mówi o radości. Chodzi tu nie tylko o radość czysto wewnętrzną, ale o radość, która objawia się także na zewnątrz (zob. Tertio Millennio Adveniente,16).
Do tej radości zewnętrznej i wspólnego dziękczynienia za Jubileusz stulecia pobytu w Dębowcu zaprosiliśmy na tegoroczne wrześniowe uroczystości odpustowe w Dębowcu abpa Mieczysława Mokrzyckiego ze Lwowa. To właśnie tej archidiecezji były początki posługi Zgromadzenia Księży Misjonarzy Saletynów w Polsce (rok 1905). Chcąc utrwalić tę radość, zwróciliśmy się ponadto z prośbą do ordynariusza rzeszowskiego bpa Kazimierza Górnego, aby poprosił Kongregację do Spraw Kultu i Dyscypliny Sakramentów przy Stolicy Apostolskiej, aby Sanktuarium Matki Bożej Saletyńskiej w Dębowcu nosiło tytuł Bazyliki Mniejszej.
Aby jednak ta radość była jak najdoskonalsza również my sami musimy pochylić się w medytacji nad naszym wnętrzem i zastanowić się czy jest ono wypełnione duchem Ewangelii, Orędziem z La Salette, charyzmatem Zgromadzenia i umiłowaniem naszej Reguły zakonnej.
Żyjemy w czasie dużych przemian, zarówno na świecie, jak i w naszej Ojczyźnie. Z wielu stron zagraża nam niebezpieczeństwo niszczenia wartości chrześcijańskich, będących fundamentem sensu ludzkiego życia, wspólnot kościelnych oraz korzeniami naszej Ojczyzny. Coraz głośniej słychać pokrzykiwania ideologii ateistycznych i neoliberalnych, by Boga i symbole religijne wyrzucić z życia społecznego. W życiu codziennym, w rodzinach, jak też i w naszych wspólnotach zakonnych zadamawia się niepostrzeżenie synkretyzm i postmodernizm. Nie możemy poddać się takim fałszywym prądom, prowadzącym do zagłady naszych sumień.
Z radością więc przyjmijmy słowa Sługi Bożego Jana Pawła II wypowiedziane w Roku Jubileuszowym 2000, abyśmy z wdzięcznością wspominali przeszłość, całym sercem przeżywali teraźniejszość i ufnie otwierali się na przyszłość (zob. Novo Millenio Ineunte, 1).
Zawierzam Was wszystkich Maryi, naszej Płaczącej Matce z La Salette, modląc się o to, aby każdego dnia u swojego Syna Jezusa Chrystusa wypraszała nam, Jej Misjonarzom, potrzebne łaski i wytrwanie w powołaniu. Niech czas Jubileuszu 100-lecia naszej obecności w Dębowcu wyda w naszym życiu osobistym i zakonnym błogosławione owoce.
ks. Władysław Pasiut MS
prowincjał