333
Po jedenastu upalnych dniach, po przebyciu blisko 1700 km po ziemi polskiej, czeskiej, austriackiej, słoweńskiej i włoskiej, w czwartek 8 lipca, dokładnie o godz. 17.20 piątka polskich pielgrzymów – michalitów, z których czterech jechało cały czas na rowerach, dotarła do celu: najstarszego w świecie sanktuarium św. Michała Archanioła w Monte Sant’ Angelo, gdzie od 1996 roku opieką duszpasterską sprawują michalici (niedawno dołączyły do nich siostry michalitki). Pielgrzymów przywitał rektor sanktuarium ks. Władysław Suchy oraz pozostali współbracia.
Składamy na tym ołtarzu nasze dziękczynienie, trud i wszelkie
wyrzeczenia, ale składamy też wszystkie intencje, z jakimi
pielgrzymowaliśmy: nasze rodziny, obydwie zakonne rodziny św. Michała
Archanioła z prośbą o świętą wierność i nowe powołania, Czcicieli
i Rycerzy św. Michała, redakcję magazynu „Któż jak Bóg”, prośbę
o zdrowie dla Basi oraz tych wszystkich, których zapewnialiśmy o naszej
modlitwie – mówili kapłani, sprawując wieczorem w grocie Mszę
świętą. Pośród nasiąkniętych pielgrzymią modlitwą skał odbijały się
teraz słowa polskich pieśni: O Michale Archaniele, Patronie nasz
święty Michale . Mimo zmęczenia, spalonej skóry, serca wypełnione
były prawdziwym, bo trudnym szczęściem.
Po jedenastu upalnych dniach, po przebyciu blisko 1700 km po ziemi polskiej, czeskiej, austriackiej, słoweńskiej i włoskiej, w czwartek 8 lipca, dokładnie o godz. 17.20 piątka polskich pielgrzymów – michalitów, z których czterech jechało cały czas na rowerach, dotarła do celu: najstarszego w świecie sanktuarium św. Michała Archanioła w Monte Sant’ Angelo, gdzie od 1996 roku opieką duszpasterską sprawują michalici (niedawno dołączyły do nich siostry michalitki). Pielgrzymów przywitał rektor sanktuarium ks. Władysław Suchy oraz pozostali współbracia.
Składamy na tym ołtarzu nasze dziękczynienie, trud i wszelkie
wyrzeczenia, ale składamy też wszystkie intencje, z jakimi
pielgrzymowaliśmy: nasze rodziny, obydwie zakonne rodziny św. Michała
Archanioła z prośbą o świętą wierność i nowe powołania, Czcicieli
i Rycerzy św. Michała, redakcję magazynu „Któż jak Bóg”, prośbę
o zdrowie dla Basi oraz tych wszystkich, których zapewnialiśmy o naszej
modlitwie – mówili kapłani, sprawując wieczorem w grocie Mszę
świętą. Pośród nasiąkniętych pielgrzymią modlitwą skał odbijały się
teraz słowa polskich pieśni: O Michale Archaniele, Patronie nasz
święty Michale . Mimo zmęczenia, spalonej skóry, serca wypełnione
były prawdziwym, bo trudnym szczęściem.
Przypomnijmy, w tej historycznej pielgrzymce wzięli udział: ks.
Eugeniusz Dziedzic, ks. Krzysztof Poświata, kl. Wojciech Kapusta, kl.
Paweł Sworst, a samochodem towarzyszył im br. Andrzej Zimny. To była
męska wyprawa – mówili uczestnicy. Dziękujemy wszystkim za
wsparcie, duchowe towarzyszenie, przyjazne sms-y, redakcji
dwumiesięcznika „Któż jak Bóg” za patronat i życzliwość. Im bardziej
zjeżdżaliśmy na południe Włoch, tym z coraz większym niedowierzaniem
pytali nas ludzie: „Z Polski na rowerach? Niemożliwe!”. Pan Bóg uchronił
nas od większych niebezpieczeństw, pomnażał siły. Da też owoce –
uwielbiamy Go ze św. Michałem Archaniołem i wszystkimi Aniołami.
Za: www.michalici.pl.
