Czasy liberalnej rewolucji 1848 r. tym bardziej nie sprzyjały projektom Barbary. Z 21-osobową grupą towarzyszek opuściła ona Europę i wyruszyła do Brazylii. Tam już w następnym roku założyła zgromadzenie sióstr Serca Maryi, przyjmując imię zakonne Marii Barbary od Trójcy Przenajświętszej. Zajęło się ono opieką nad osieroconymi i opuszczonymi dziećmi, a także walką z niewolnictwem. Dziś obecne jest głównie w Ameryce Łacińskiej, m.in. na Haiti i w Boliwii, a także w Mozambiku. Działa na polu wychowania i opieki zdrowotnej.
Założycielka zmarła w 1873 r., mając 55 lat. Cierpliwie znosiła trudności zewnętrzne, m.in. ze strony masonerii, a także konflikty wewnątrz zgromadzenia. Jej proces beatyfikacyjny wszczęto dopiero 120 lat po śmierci, jednak jej grób stale otaczano czcią i wypraszano przy nim łaski. Jedną z nich było uzdrowienie w 1944 r. czteroletniego poparzonego dziecka. Ten cud przypisywany wstawiennictwu bł. Marii Barbary od Trójcy Przenajświętszej posłużył do dzisiejszej beatyfikacji.
ak/ rv