„Chorzy tutaj lubią przybywać – mówi ks. Stanisław Michałowski, krajowy duszpasterz Apostolstwa Chorych – Ale gdyby nie było pomocy zdrowych, to ci chorzy by nie dali rady przyjechać. Są wolontariusze, sporo jest sióstr zakonnych, Nadzwyczajni Szafarze Komunii św., bo przecież oni zanoszą tym chorym Sakrament do domów. To jest wielka łaska, że spotykają w tych osobach współczesnych Samarytan”.
człowiekiem, kierowania do nich listów w miesięczniku ‘Apostolstwo
Chorych’, no i ta pamięć modlitewna, bo ich trzeba ciągle wspierać
modlitwą – opowiada ks. Michałowski i dodaje – To jest takie ważne, żeby
tym chorym pokazywać sens choroby, cierpienia, sens życia, że oni są
potrzebni w Kościele. Żeby jak największa grupa ludzi chorych poczuła to
odniesienie do wspólnoty Apostolstwa Chorych”.
Chorzy i niepełnosprawni zgromadzili się w bazylice jasnogórskiej,
gdzie Eucharystii dla nich przewodniczył abp Stanisław Nowak,
metropolita częstochowski. W koncelebrze byli m.in.: bp Gerard
Bernacki z Katowic, ks. Stanisław Michałowski, krajowy duszpasterz
Apostolstwa Chorych i kapłan na wózku inwalidzkim – o. Cyriak Wrzodak,
franciszkanin z Panewnik.
Chorych powitał w sanktuarium o.
Karol Oset,
podprzeor Jasnej Góry. „Jasna Góra żyje dzięki Wam – mówił o. Oset –
Dlatego jesteście dzisiaj nam tak bardzo drodzy, należycie do skarbów
Kościoła Świętego. Matka Najświętsza wie, z czym do Niej tu przybywacie.
Ona się za Wami wstawia, ale także wstawia się za tymi, których wy
reprezentujecie, za których się modlicie, bo nie tylko doświadczacie
cierpienia, ale apostołujecie, głosicie innym ludziom dotkniętym
cierpieniem, nie zawsze widocznym, że jest Bóg i że to cierpienie włącza
ich w misterium zbawienia, które przyszło przez krzyż.
„Kochani pielgrzymi – mówił w homilii abp Stanisław
Nowak – Jesteście apostołami przez cierpienie, przez choroby, przez
znoszenie tego wszystkiego. To wszystko ma wielki sens, nie samo w
sobie, ale przez związanie cierpienia z Chrystusem, z Jego męką, z Jego
śmiercią. Im bardziej nam się da to uczynić, im bardziej to potraficie,
tym większy sens tego wszystkiego, co przeżywacie na co dzień.
Kontemplacja Oblicza zranionego Jezusa – oto wielki program dla Was.
Bądźcie wierni temu. Ale na pewno bym odszedł od życia i był
nieegzystencjalny, nie widział życia, jakim ono jest i można by
powiedzieć ‘możeś człowieku bardzo nie cierpiał’, to ci się tak mówi o
kontemplacji krzyża’. No każdy z nas ma cierpienia, jak się już starszym
jest, to się dość dużo miało bardzo trudnych chwil. Na pewno ta
kontemplacja krzyża to nie są uszczęśliwiające zachwyty – to są
ciemności. To jest nieraz bardzo bolesny, cichy jakby bunt – ‘a dla
czego ja, a dlaczego tak ciężko’. Im większe cierpienie, im dłuższe, tym
trudniej się z nim zgodzić. I tym nie należy cię martwić, że ja nie mam
miłości do Jezusa, bo mi się to cierpienie nie podoba, bo mnie nie
porywa, ale normalny człowiek cierpienia się boi i ucieka przed nim. Nie
ma się co dziwić”.
„Przede wszystkim niech Wam pomaga Matka Boża – mówił na zakończenie
kaznodzieja – Jesteście w Częstochowie, u Matki Boskiej z pociętą
twarzą. Dziwne te cięcia na twarzy, które nie mogą być zlikwidowane.
Matka Boska z pociętą twarzą niech Wam patronuje, niech się z Wami modli
i niech wam osładza to życie, nieraz bardzo trudne, niech będzie z wami
jako Uzdrowicielka Chorych”.
Przed Mszą św. chorych przywitał ks. prał.
Stanisław Michałowski, dyrektor Apostolstwa Chorych w Polsce. „Jesteśmy
tą wielką rodziną, gdzie wzajemnie się wspieramy modlitwą, gdzie
przyjmujecie to cierpienie, potraficie to cierpienie znosić tak bardzo
po chrześcijańsku, a jednocześnie ofiarowujecie je w różnych intencjach,
gdzie to wasze cierpienie, choroba ma wielki sens” – mówił do chorych
ks. Michałowski.
Chorzy uczestniczą w tej chwili w Drodze Krzyżowej na wałach
jasnogórskich. O 14.30 odbędzie się Nabożeństwo Lurdzkie, połączone z
błogosławieństwem Najśw. Sakramentem.
o. Stanisław Tomoń
BPJG / sm