Urodziła się 2 stycznia 1873 r. w Alencon, w Normandii, w rodzinie Ludwika i Zelii Martin, których beatyfikacja miała miejsce w 2008 r. Święta Teresa miała zaledwie cztery lata, kiedy straciła matkę. W wieku 13 lat, w czasie Pasterki, przeżywa swoje „całkowite nawrócenie". Dwa lata później wstępuje do klasztoru karmelitanek w Lisieux, gdzie otrzymuje imię Teresy od Dzieciątka Jezus i od Świętego Oblicza. Odznaczała się pokorą, ewangeliczną prostotą i wielką ufnością do Boga. Tych cnót uczyła powierzone jej nowicjuszki. Swoje życie ofiarowała za zbawienie dusz i za Kościół. Zmarła 30 września 1897 r. W 1925 r. papież Pius XI ogłosił ją świętą, a także patronką misji katolickich. Jan Paweł II nadał jej tytuł Doktora Kościoła.
Benedykt XVI zaznaczył, że św. Teresa żyła w ukryciu karmelitańskiego klasztoru. Zgodnie ze swym pragnieniem była miłością w sercu Kościoła. Stało się o niej głośno, kiedy już po jej śmierci zostały wydane jej zapiski.
„Jest to wspaniała historia miłości, opowiedziana z takim autentyzmem, prostotą i świeżością, że nie można się nią nie zachwycić. Ta miłość ma oblicze i imię. Jest nią Jezus – zaznaczył Papież. – Drodzy przyjaciele, również my powinniśmy wraz ze św. Teresą od Dzieciątka Jezus móc powtarzać Panu Bogu co dnia, że chcemy żyć z miłości do Niego i innych, uczyć się od świętych kochać prawdziwie i bez reszty. Teresa jest jednym z owych maluczkich z Ewangelii, którzy dają się Bogu prowadzić do samej głębi Jego tajemnicy. Jako taka jest wzorem dla wszystkich, a w szczególności dla tych, którzy w ludzie Bożym pełnią posługę teologa. Z pokorą i miłością, wiarą i nadzieją Teresa wnika w istotę Pisma Świętego, które ujmuje Misterium Chrystusa. Taka lektura Biblii, która karmi się wiedzą miłości, nie jest sprzeczna z wiedzą akademicką. Wiedza świętych jest bowiem wiedzą najdoskonalszą" – powiedział Benedykt XVI.
kb/rv
Więcej na: Radio Watykańskie