„W Asyżu, tego dnia odczuwało się atmosferę Kościoła"; „To historyczny dzień"; „To dzień owocny i godny zapamiętania"; „Doświadczenie Pięćdziesiątnicy"; „Kościół piękny i radosny": oto wypowiedzi uczestników Spotkania Ruchów i Wspólnot zatytułowany „Charyzmaty razem", które odbyło się w Asyżu w dniu 23 października 2010 r. w bazylikach św. Franciszka i św. Klary.
Wielu uczestników podkreślało ciągłość przeżywanego wydarzenia z czuwaniem w Wigilię Zesłania Ducha Świętego w 1998 r., kiedy to Jan Paweł II zwołał na Plac św. Piotra w Rzymie ruchy kościelne. Wówczas było obecnych ponad 50 ruchów, które Papież określił jako „współistotne" w Kościele.
Sobotnie spotkanie w Asyżu zostało zorganizowane przez zakony franciszkańskie, diecezję, CISM i USMI regionalne, FZŚ i ruch fokolarynów w celu upamiętnienia dziesięciolecia spotkania, ktore miało miejsce w Bazylice św. Franciszka w Asyżu 26 październiak 2000 r.: było to spotkanie franciszkanów i fokolarynów. Chiata Lubich – załozycielka ruchu – powiedziala wóczas: „Istnieją w Oblubienicy Chrystusa niezliczone klejnoty ozdobione świętymi i bohaterami (…) owoce charyzmatów rozlewanych przez Ducha Świętego poprzez wieki", i przewidywała z ich jednoczenia się „Kościół bardziej złączony, bardziej pociągający, bardziej gorący, bardziej rodzinny, bardziej dynamiczny, bardziej maryjny, bardziej charyzmatyczny". Te słowa stały się namacalne w pełnym radości i wzajemnego szacunku klimacie tegorocznego spotkania.
Wzięli w nim udział Ministrowi generalni o. Marco Tasca OFMConv i o. Carballo OFM, Przewodnicząca fokolarynów Maria Voce, Ministrowi prowincjalni z regionu Umbrii, Przewodniczący regionalni CISM i USMI, kard. Vlk z Czech, niektorzy biskupi, osobistości związane z ruchem Odnowy w Duchu Świętym, Wspólnota św. Idziego, opat z Innsbrucka, Przewodniczący MOREFRA.
Biskup Asyża wskazywał na nastawienie św. Franciszka, którego oczekuje się dzisiaj od nas: ogołocenia się z własnych ograniczonych wizji i zachowań, aby Bóg mógł każdego obdarzyć właściwym dla niego charyzmatem; przyjmowania charyzmatu drugiego tak, jak Biedaczyna obejmował trędowatego odnajdując w tym geście radość spotkania z drugim różnym człowiekiem.
Dzień zakończył się podpisanie „Paktu wspólnoty", z podjęciem zadania nakreślonego w dokumencie Rozpoczynając od Chrystusa (nr 30), to znaczy: „kochać wspólnotę i rodzinę zakonną drugiego, jak swoją własną". Pakt został podpisany przez przełożonych wyższych i przez ponad 50 przedstawicieli różnych charyzmatów, dawnych i nowych. Teraz czeka nas rozpowszechnianie owej „kultury wspólnoty" w Kościele i na wszyskich innych poziomach.
Na zakończenie jeszcze kilka wrażen uczestników:
„Jako przedsatwiciele nowego ruchu jestem pod wrażeniem wartości, jakie mają dawne charyzmaty; widziałam Kościół piękny, i jestem zadowolona, że jestem jego częścią";
„Byłem bardzo sceptyczny w kwestii dialogu, który niektorzy współbracia promują w stosunku do nowych ruchów; dzisiaj zrozumiałem, że Kosciół chce charyzmatów we wspólnocie, zatem nie mogę zamknąć się w moim charyzmacie franciszkańskim, lecz otworzyć na przyjmowanie wszelkich innych darów, nawet jeśli są odmienne od mojego";
„W ciagu całego dnia doświadczyłem cicheo i skutecznego działania Ducha Świętego, który prowadzi nas wszystkich ku wspólnocie z innymi";
„Ten dzień jest początkiem procesu, z którego nie ma odwrotu;mozemy i musimy iść do przodu, jakoto pokazali przełożeni i odpowiedzialni tutaj obecni podpisując Pakt wspólnoty".
o. Egidio Canil OFMConv
