14 marca 2009 roku minęło 50 lat odkąd klerycy z Wyższego Seminarium Duchownego Salwatorianów po raz pierwszy przybyli z posługą do Zakładu Opiekuńczo – Leczniczego, prowadzonego przez Siostry Pasterki w miejscowości Święta Katarzyna koła Wrocławia.
Sobota, 14 marca 2009 roku, to dzień w którym w szczególny sposób pamiętaliśmy o wszystkich podopiecznych z zakładu w Świętej Katarzynie – tych do których jeździmy z posługą, ale także wszystkich tych, którzy w ciągu 50 lat przebywali w zakładzie, a których Pan Bóg powołał do siebie. Pamiętaliśmy o wszystkich zmarłych imiennie – na głównym korytarzu seminarium pojawiła się plansza z wypisanymi nazwiskami wszystkich osób, które przez ten czas zmarły. Przed ową tablicą cały czas paliła się świeca i wielu współbraci przystawało, by zmówić w tym miejscu wieczne odpoczywanie. Modlitwą otaczaliśmy także Siostry i wszystkich pracowników ośrodka, jak również wszystkich tych współbraci – zarówno żyjących jak i zmarłych – którzy w jakiś sposób związani byli z kołem charytatywnym Święta Katarzyna.
Konferencja rozpoczęła się cyklem wykładów, które wprowadzały zebranych w tematykę związaną z cierpieniem i chorobą. W pierwszym wykładzie ksiądz dr Rafał Masarczyk SDS dzielił się osobistym doświadczeniem związanym z wieloletnią posługą kapelana szpitalnego. Ksiądz dr Maciej Chwarścianek SDS w swoim referacie przybliżył praktykę Kościoła w duszpasterstwie chorych. Po przerwie na kawę i ciasto, w drugiej części wykładów siostra Bogumiła Dzwonkowska zapoznała zebranych z historią, charyzmatem i sylwetką błogosławionej Marii Karłowskiej, założycielki Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej, a Siostra Łukasza Zawadzka – dyrektor ośrodka w Świętej Katarzynie – przedstawiła profil i działalność Zakładu Opiekuńczo – Leczniczego w którym od ponad 50 lat Siostry Pasterki każdego dnia pochylają się nad ludzkim cierpieniem i chorobą.
Okazją do dziękczynienia za każde dobro, jakie wydarzyło się w ciągu 50. lat pastersko-salwatoriańskiej współpracy była uroczysta Eucharystia, której przewodniczył Ksiądz Prowincjał Piotr Filas SDS. Homilię wygłosił opiekun koła Świętej Katarzyny – ksiądz Roman Słupek SDS, a oprawę muzyczną przygotowała seminaryjna schola. Na koniec Eucharystii ksiądz Prowincjał wyraził wdzięczność za zorganizowanie tego spotkania i posługę jaką klerycy niosą osobom chorym i cierpiącym. Przyznał także, iż spotkanie to jest dla niego szczególnie ważne, ponieważ przez cały czas swojej seminaryjnej formacji także wyjeżdżał do chorych w Świętej Katarzynie.
Po kolacji, w sali dębowej rozpoczęła się ostatnia cześć spotkania. Wprowadzeniem do tej część była projekcja filmu, który przedstawiał działalność kleryków w Świętej Katarzynie, wypowiedzi sióstr, personelu i chorych. Dla współbraci, którzy jeszcze nie byli w Świętej Katarzynie była to dobra okazja, by nieco bliżej przyjrzeć się temu miejscu; dla członków koła, by przypomnieć sobie znane twarze i wydarzenia; dla wszystkich zebranych, by uświadomić sobie jak bardzo takie spotkania są potrzebne, jak wiele one dają tym, których niekiedy nikt nie odwiedza, którzy całymi dniami, przykuci do łóżek czekają na to, by ktoś pochylił się nad nimi, wysłuchał, porozmawiał, potrzymał za rękę. Ponieważ każdy jubileusz jest okazją do wyrażenia radości – po filmie, przy wygaszonych jeszcze światłach na sali pojawił się trzypiętrowy tort. Zebrani odśpiewali „Sto lat”, a ksiądz Prowincjał ukroił pierwszy kawałek. Resztą zajął się ksiądz Roman wraz z członkami koła, tak, by dla nikogo nie zabrakło słodkiego kawałka. Wyjątkowym prezentem dla wszystkich gości był niezwykły koncert gitarowy pana Michała Bąka – studenta Akademii Muzycznej w klasie gitary, wielokrotnego stypendysty i laureata licznych konkursów gitarowych w kraju i za granicą. Po tym niezwykłym koncercie rozpoczął się czas świadectw – czas dzielenia bardzo osobistym przeżywaniem cierpienia drugiego człowieka. Był to niezwykły czas, kiedy współbracia dzielili się publicznie swoim doświadczeniem pobytu w zakładzie w Świętej Katarzynie; spotkaniami z ludźmi chorymi, cierpiącymi i tym, jak wiele te spotkania dały im samym, jak wiele rzeczy pozwoliły zrozumieć, zobaczyć w innym świetle. To czas dzielenia się wyjątkowym spotkaniem z Chrystusem. Wyjątkowym, bo to spotkanie z Chrystusem obecnym w drugim człowieku, chorym, starszym, opuszczonym. To czas szczególnej łaski od Pana Boga, gdy z pozoru bezsilne spojrzenie i prosty gest potrafią zdziałać tak wiele!
Spotkanie w Bagnie było także okazją do wyrażenie ogromnej wdzięczności dla księdza Romana Słupka, który z powodu nowych obowiązków nie może dłużej pozostać opiekunem koła. Członkowie dziękowali księdzu Romanowi za ogromne oddanie i wielką pomoc w zorganizowaniu wszystkich spotkań w Świętej Katarzynie. To także czas, by wyrazić wdzięczność Siostrom Pasterkom, które umożliwiają nasze spotkania z chorymi i zawsze niezwykle życzliwie i serdecznie nas przyjmują. Dzięki pomocy Wydawnictwa Salwator z Krakowa, nasza wdzięczność mogła także zostać wyrażona materialnie i każda siostra otrzymała pamiątkową książkę.
Bogu niech będą dzięki za czas przeżywanego Jubileuszu, za wszystkie spotkania i rozmowy, jakie w ciągu tych pięćdziesięciu lat umacniały chorych, siostry ale i samych alumnów. Dziękuję Przełożonym Seminarium za możliwość zorganizowania Jubileuszu oraz wszelką pomoc. Dziękuję także – jako prezes Koła Święta Katarzyna – wszystkim członkom: Rafałowi Chlebowskiemu, Tomaszowi Koza, Pawłowi Krężołkowi, Sebastianowi Polakowi, Grzegorzowi Skulskiemu, Jarosławowi Stryjczykowi, Robertowi Ufland i Hubertowi Vogel, którzy tak czynnie zaangażowali się w przygotowanie sobotniego spotkania.
Szymon Kula SDS
Więcej na stronie Towarzystwa Boskiego Zbawiciela Salwatorian
