Dziś przypadają 115. urodziny św. Maksymiliana Marii Kolbego, patrona Wyższego Seminarium Duchownego Franciszkanów w Krakowie. Przełożony prowincji o. Jarosław Zachariasz modlił się za wspólnotę seminaryjną, a rektor uczelni o. Piotr Gryziec zawierzył kleryków opiece i orędownictwu Świętego.
„Dwa tygodnie temu świętowaliśmy narodziny Chrystusa. Tydzień temu – Nowego Roku. A dziś – św. Maksymiliana” – rozpoczął rektor WSD.
„Chcemy przypomnieć sobie tego wielkiego naszego świętego współbrata, naśladowcę św. Franciszka i czciciela Matki Bożej Niepokalanej” – uzasadniał spotkanie w kaplicy seminaryjnej braci o. Gryziec.
Po mszy z klerykami spotkał się o. Stanisław Maria Piętka, asystent narodowy Stowarzyszenia „Rycerstwo Niepokalanej” i gwardian Niepokalanowa. „O. Stanisław Piętka zawsze kojarzy się nam ze św. Maksymilianem i Rycerstwem Niepokalanej” – przedstawił gościa ojciec rektor.
Franciszkanin opowiadał młodym zakonnikom o św. Maksymilianie, którego zna co prawda tylko z opowieści, ale za to od świadków życia o. Kolbego – najstarszych mieszkańców Niepokalanowa.
„Spotkania z br. Innocentym Marią Wójcikiem były dla mnie jakby spotkaniami ze św. Maksymilianem” – przekonywał kleryków (Br. Inocenty żył pod jednym dachem ze św. Maksymilianem przez pięć lat. To dzięki jego pracowitości i zapobiegliwości zachowały się akta, dokumenty, książki i inne publikacje poświęcone osobie św. Maksymiliana – red.).
O. Piętkę w Maksymilianie najbardziej zachwyca zgodność myśli, słów i czynów Świętego. „Prawdy, które wyznawał, które głosił znajdowały odbicie w jego życiu” – mówił.
Przełożony Klasztoru-wydawnictwa przyznał się, że często rozmawia ze św. Maksymilianem i zawsze go prosi o to, aby nic nie popsuł w jego Niepokalanowie.
W dzisiejsze święto prowincjał poświęcił też krzyże do dziewięciu nowych pokojów braci kleryków. Po południu w seminarium spotkało się grono profesorów na wspólnym opłatku. A wieczorem w auli bł. Jakuba franciszkański zespół „Fioretti” dał koncert kolęd i pastorałek.
Św. Maksymilian Maria Kolbe urodził się 8 stycznie 1894 r. w Zduńskiej Woli. Jako młody chłopak wstąpił do Zakonu Franciszkanów. Podczas studiów filozoficzno-teologicznych w Rzymie założył Rycerstwo Niepokalanej. Była to odpowiedź na gwałtowne wystąpienia przeciwko papieżowi i Kościołowi.
O. Kolbe był również założycielem Niepokalanowa polskiego i japońskiego, których głównym zadaniem była ewangelizacja poprzez mass media.
Na początku II wojny światowej o. Maksymilian został aresztowany i przetrzymywany w obozach koncentracyjnych. Zwolniony 8 grudnia 1939 r. powraca do Niepokalanowa. Po raz drugi został aresztowany 17 lutego 1941 roku i osadzony w więzieniu warszawskiego Gestapo na Pawiaku. 28 maja 1941 roku został przewieziony do Oświęcimia i osadzony w KL Auschwitz, gdzie otrzymał numer 16 670.
Tam krzepił upadłych na duchu, spowiadał, dzielił się z innymi tym co najcenniejsze: miską zupy i chlebem.
W ostatnich dniach lipca, po ucieczce jednego z więźniów, ofiarował swoje życie, za nieznanego mu Franciszka Gajowniczka, wyznaczonego na śmierć głodową.
O. Kolbe zmarł 14 sierpnia 1941 roku, dobity zastrzykiem fenolu. Został beatyfikowany przez papieża Pawła VI w 1971 roku, a kanonizowany przez Jana Pawła II 10 października 1982 roku. Na ziemi przeżył 47 lat.
Od 21 października 2006 r. jest patronem Wyższego Seminarium Duchownego Franciszkanów w Krakowie, którego był studentem i wykładowcą.
jms