Przez cały 2010 r. będą odbywały się wystawy, sympozja, koncerty i celebracje liturgiczne przypominające znaczenie kluniackiego opactwa w średniowieczu.
W 910 r., dwunastu mnichów benedyktyńskich rozpoczęło w tym miejscu
budowę klasztoru oraz kościoła, który przez wiele wieków pozostawał
największą świątynią zachodniego chrześcijaństwa. W XII w. klasztor w
Cluny stał się centrum odnowy życia monastycznego, artystycznego i
intelektualnego.
budowę klasztoru oraz kościoła, który przez wiele wieków pozostawał
największą świątynią zachodniego chrześcijaństwa. W XII w. klasztor w
Cluny stał się centrum odnowy życia monastycznego, artystycznego i
intelektualnego.
W czasie Mszy św. otwierającej obchody rocznicy opactwa, Benoît
Rivière, biskup Autun, przypomniał, że Cluny to nie tylko historia.
„Dla chrześcijanina 2010 r. wizyta w Cluny jest okazją do ponownego
odkrycia odpowiedzi na pytanie, które stawiali sobie mnisi w
średniowieczu: Czy chcesz prawdziwego życia?”.
Rivière, biskup Autun, przypomniał, że Cluny to nie tylko historia.
„Dla chrześcijanina 2010 r. wizyta w Cluny jest okazją do ponownego
odkrycia odpowiedzi na pytanie, które stawiali sobie mnisi w
średniowieczu: Czy chcesz prawdziwego życia?”.
Rozkwit
kongregacji kluniackiej przypadł na wiek XII. Według zreformowanej
reguły benedyktyńskiej żyło wtedy ok. 50 tys. mnichów w 1500
klasztorach we Francji, Lombardii, Szkocji, Hiszpanii i Portugalii.
Dzień kluniacki poświęcony był „wieczystej modlitwie”, w tym
drobiazgowo przygotowanej liturgii.
Romańska architektura Cluny
pozostaje przykładem wspaniałości stylu kopiowanego w całej Europie.
Budynek kościoła opactwa był jednym z największych wybudowanych w
średniowieczu. Niestety, w czasie rewolucji francuskiej klasztor stał
się kamieniołomem, dlatego do dziś zachowało się niecałe 10 proc. jego
budynków.
I. Jurasz, Paryż, se/ rv