Według Prefekta Kongregacji ds Życia Konsekrowanego J. E. Kardynała Braz de Aviz trzy cele przyświecają celebracji tej inicjatywy.
Rok Życia Konsekrowanego zbiega się 50. rocznicą opublikowania soborowego dekretu o przystosowanej odnowie życia zakonnego Perfectae caritatis, który wyznaczył zasadnicze linie odnowy życia zakonnego w Kościele. Okres odnowy posoborowej, nie wolny od trudności, był w ostatecznym rozrachunku czasem owocnej odnowy w duchu wierności Panu Bogu, Kościołowi, własnym charyzmatom i współczesności. Duch Święty prowadził nas w czasie tych 50 lat, pomagając w przeżywaniu także słabości i niewierności i w doświadczeniu miłosierdzia i miłości Bożej. Kardynał Prefekt podkreśla, że pragniemy dziękować za przeszłość i doświadczenie tych lat.
Życie konsekrowane, jak przypomniał Ojciec św. Franciszek, jest złożone, jest pełne łaski, ale i grzeszności. W tym roku pragniemy uznać i wyznać nasze słabości, pragniemy też z mocą pokazać światu, ile wśród nas jest świętości i żywotności. Jak wiele jest świętości ukrytej w naszych domach, klasztorach, ale przez to nie mniej owocnej, która sprawia, że konsekrowani są „żywymi ikonami Boga” po trzykroć Świętego. Zapraszamy wszystkich, aby razem z osobami zakonnymi dziękowali Bogu za dar życia konsekrowanego. Zdajemy sobie sprawę, że czas obecny jest czasem „trudnym i delikatnym”, że kryzys dotyka również życie konsekrowane. Pragniemy jednak widzieć ten kryzys, jako sposobność do wzrastania w głąb, czas nadziei, w przekonaniu, że życie konsekrowane nie może zaniknąć w Kościele. Ufamy, że ten Rok pomoże konsekrowanym, pomimo napięć i trudności, z nadzieją spoglądać w przyszłość życia zakonnego, ufając w wierność Boga, który powołuje kobiety i mężczyzn do całkowitego oddania się Jemu w życiu radami ewangelicznymi.
Trzecim celem jest odnowienie dynamizmu życia konsekrowanego przez rozmiłowanie w Bogu, prawdziwą przyjaźń i głęboką jedność z Bogiem. Ten Rok niech będzie szczególnym czasem „ewangelizowania” własnego powołania i świadczenia o pięknie drogi, jaką jest naśladowanie Chrystusa w swych różnorakich formach. Niech konsekrowani powrócą do swych założycieli, do przykładu ich zaangażowania. Niech odpowiedzą na apel Papieża o to, aby obudzić świat swym profetycznym świadectwem, szczególnie swą obecnością na peryferiach egzystencjalnych ubóstwa i myśli. Wiemy dobrze, że poza opowiadaniem o pięknie historii życia konsekrowanego w przeszłości, jesteśmy powołani do tego, aby pokazać naszym życiem i działaniem piękno i wielkość naszej teraźniejszości (por. Vita Consecrata 110). To wszystko kieruje ku stałej odnowie, zapoczątkowanej przez Sobór, ku nieustannemu wzmacnianiu naszych relacji z Panem, życia braterskiego we wspólnocie, misji i formacji dostosowanej do wyzwań naszych czasów, aby urzeczywistnić na nowo „wierność dynamiczną i twórczą” (VC 37) naszych założycieli.
W Roku Życia Konsekrowanego wszystkie wspólnoty zakonne podejmują przede wszystkim nieustanną i gorliwą modlitwę o własne uświęcenie i skuteczne świadectwo w świecie. Rok Życia Konsekrowanego ma być czasem „ewangelizowania” własnego powołania i świadczenia o pięknie tej drogi.
W każdy I czwartek miesiąca we wszystkich wspólnotach zakonnych godzinna adoracja Najświętszego Sakramentu z prośbą „Pana Żniwa” o liczne i święte powołania kapłańskie, zakonne i misyjne.
Podjęcie przez Wspólnoty Zakonne w Diecezji postu w intencji powołań kapłańskich, zakonnych i misyjnych w okresie Wielkiego Postu 2015.
Udział wspólnot zakonnych w organizowanych przez poszczególne dekanaty pielgrzymkach i czuwaniach na Jasną Górę, do Łagiewnik w intencji powołań.
Zostanie przybliżona istota powołania do stanu zakonnego i instytutów życia konsekrowanego (szczególnie w kontekście 50-ej rocznicy ogłoszenia dekretu Perfecta caritatis Soboru Watykańskiego II), prezentacja wspólnot zakonnych w Diecezji.
Zostanie przekazany Księżom do poszczególnych Parafii w Diecezji Informator-Poradnik o Indywidualnych Formach Życia Konsekrowanego (życie pustelnicze, dziewice konsekrowane, wdowy konsekrowane i wdowcy).