1994.10.23 – Rzym – Jan Paweł II, Wspólna odpowiedzialność za misje. Rozważanie przed modlitwą Anioł Pański

Jan Paweł II

WSPÓLNA ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA MISJE. ROZWAŻANIE PRZED MODLITWĄ ANIOŁ PAŃSKI

Rzym, 23 października 1994 r.

 

Obchodzimy dziś Światowy Dzień Misyjny: jest to sposobność, byśmy sobie głębiej uświadomili, że musimy współdziałać w szerzeniu królestwa Bożego, podejmując z nową energią głoszenie Ewangelii. Celem tych dorocznych obchodów jest pobudzenie wiernych do działalności apostolskiej i do czynnego udziału w zaspokajaniu wzrastających potrzeb misyjnych Kościoła. Ofiary dzisiaj zbierane są przeznaczone na wspólny fundusz solidarności i zostaną przekazane w imieniu Papieża misjom i misjonarzom na całym świecie przez Dzieło Rozkrzewiania Wiary.

Wyrażam głęboką wdzięczność przełożonym Papieskich Dzieł Misyjnych za ich wytrwałą pracę, która polega na kierowaniu działalnością i formacją w tej dziedzinie. Pragnę podziękować także tym wszystkim, którzy dokładają starań w diecezjach i parafiach, aby Dzień Misyjny stał się autentycznym wyrazem wiary i solidarności Kościoła, aby pobudził do wielkodusznej odpowiedzi na ogromną i pilną potrzebę prawdy, sprawiedliwości i pokoju, jakiej doświadcza współczesna ludzkość.

Chciałbym w szczególny sposób podziękować chrześcijańskim rodzinom zaangażowanym w działalność misyjną. Mam jeszcze przed oczyma wspaniały obraz wielkiej rzeszy rodzin, która wypełniała ten plac dwa tygodnie temu: przybyły one z wielu części świata, aby obchodzić Rok Rodziny wraz z Następcą św Piotra.

Wobec ogromnej liczby ludzi, którzy czekają na orędzie Chrystusa, wielką otuchą i żywą nadzieją napawa widok tak wielu rodzin, gotowych odważnie i z apostolskim entuzjazmem wspomagać dzieło misji. Przez modlitwę i solidarność, a w szczególny sposób przez misyjne powołania, które Bóg wzbudza w rodzinach, przyczyniają się one skutecznie do szerzenia Dobrej Nowiny we wszystkich zakątkach ziemi.

W tym roku Dzień Misyjny przypada w okresie, gdy obraduje zgromadzenie Synodu Biskupów poświęcone życiu konsekrowanemu. Jest to opatrznościowy zbieg okoliczności.

Historia zakonników i konsekrowanych wiernych świeckich pokrywa się w dużej mierze z historią misji. Jak bowiem napisał Paweł VI w adhortacji apostolskiej Evangelii nuntiandi, zakonnicy „często znajdują się na najodleglejszych placówkach misyjnych, gdzie nierzadko grożą im wielkie niebezpieczeństwa dla zdrowia i życia. Zaiste, Kościół zawdzięcza im bardzo wiele”.

Drodzy misjonarze – kapłani, zakonnicy, zakonnice i świeccy! Kościół jest wam szczególnie bliski, modli się za was, otacza was macierzyńską troską i wspomaga w codziennej pracy. Powierzam was Maryi, która jest Matką Zbawiciela i pierwowzorem Kościoła, niosącego światu Wcielone Słowo. Niech Ona was zawsze strzeże i niech wyjedna swoim wstawiennictwem, aby wszyscy ochrzczeni, przez swoje wszechobecne świadectwo, mogli zasiewać wszędzie dobre ziarno Ewangelii.


Za: Jan Paweł II, Dzieła zebrane, t.16, Modlitwy i rozważania, cz. II Niedzielna modlitwa maryjna 1993-2005, Rozważania, modlitwy, Kraków 2009, s. 124-125

Copyright © Dykasterium ds. Komunikacji – Libreria Editrice Vaticana

Wpisy powiązane

2004.09.05 – Loreto – Jan Paweł II, Kontemplacja, komunia, misja. Rozważanie przed modlitwą Anioł Pański po Mszy św. beatyfikacyjnej

2004.05.16 – Rzym – Jan Paweł II, Rozważanie przed modlitwą Anioł Pański po kanonizacji Alojzego Orione, Hannibala di Francii, Józefa Manyaneta, Nimatullaha Kassaba Al-Hardini, Pauli Elżbiety Cerioli i Joanny Beretty Molla

2004.03.21 – Rzym – Jan Paweł II, Miłość silniejsza od nienawiści. Rozważanie przed modlitwą Anioł Pański po beatyfikacji ks. Alojzego Talamoniego, m. Matyldy od Najśw. Serca Jezusa, m. Piety od Krzyża