Jan Paweł II
WSPÓLNA ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA MISJE. ROZWAŻANIE PRZED MODLITWĄ ANIOŁ PAŃSKI
Rzym, 23 października 1994 r.
Obchodzimy dziś Światowy Dzień Misyjny: jest to sposobność, byśmy sobie głębiej uświadomili, że musimy współdziałać w szerzeniu królestwa Bożego, podejmując z nową energią głoszenie Ewangelii. Celem tych dorocznych obchodów jest pobudzenie wiernych do działalności apostolskiej i do czynnego udziału w zaspokajaniu wzrastających potrzeb misyjnych Kościoła. Ofiary dzisiaj zbierane są przeznaczone na wspólny fundusz solidarności i zostaną przekazane w imieniu Papieża misjom i misjonarzom na całym świecie przez Dzieło Rozkrzewiania Wiary.
Wyrażam głęboką wdzięczność przełożonym Papieskich Dzieł Misyjnych za ich wytrwałą pracę, która polega na kierowaniu działalnością i formacją w tej dziedzinie. Pragnę podziękować także tym wszystkim, którzy dokładają starań w diecezjach i parafiach, aby Dzień Misyjny stał się autentycznym wyrazem wiary i solidarności Kościoła, aby pobudził do wielkodusznej odpowiedzi na ogromną i pilną potrzebę prawdy, sprawiedliwości i pokoju, jakiej doświadcza współczesna ludzkość.
Chciałbym w szczególny sposób podziękować chrześcijańskim rodzinom zaangażowanym w działalność misyjną. Mam jeszcze przed oczyma wspaniały obraz wielkiej rzeszy rodzin, która wypełniała ten plac dwa tygodnie temu: przybyły one z wielu części świata, aby obchodzić Rok Rodziny wraz z Następcą św Piotra.
Wobec ogromnej liczby ludzi, którzy czekają na orędzie Chrystusa, wielką otuchą i żywą nadzieją napawa widok tak wielu rodzin, gotowych odważnie i z apostolskim entuzjazmem wspomagać dzieło misji. Przez modlitwę i solidarność, a w szczególny sposób przez misyjne powołania, które Bóg wzbudza w rodzinach, przyczyniają się one skutecznie do szerzenia Dobrej Nowiny we wszystkich zakątkach ziemi.
W tym roku Dzień Misyjny przypada w okresie, gdy obraduje zgromadzenie Synodu Biskupów poświęcone życiu konsekrowanemu. Jest to opatrznościowy zbieg okoliczności.
Historia zakonników i konsekrowanych wiernych świeckich pokrywa się w dużej mierze z historią misji. Jak bowiem napisał Paweł VI w adhortacji apostolskiej Evangelii nuntiandi, zakonnicy „często znajdują się na najodleglejszych placówkach misyjnych, gdzie nierzadko grożą im wielkie niebezpieczeństwa dla zdrowia i życia. Zaiste, Kościół zawdzięcza im bardzo wiele”.
Drodzy misjonarze – kapłani, zakonnicy, zakonnice i świeccy! Kościół jest wam szczególnie bliski, modli się za was, otacza was macierzyńską troską i wspomaga w codziennej pracy. Powierzam was Maryi, która jest Matką Zbawiciela i pierwowzorem Kościoła, niosącego światu Wcielone Słowo. Niech Ona was zawsze strzeże i niech wyjedna swoim wstawiennictwem, aby wszyscy ochrzczeni, przez swoje wszechobecne świadectwo, mogli zasiewać wszędzie dobre ziarno Ewangelii.
Za: Jan Paweł II, Dzieła zebrane, t.16, Modlitwy i rozważania, cz. II Niedzielna modlitwa maryjna 1993-2005, Rozważania, modlitwy, Kraków 2009, s. 124-125
Copyright © Dykasterium ds. Komunikacji – Libreria Editrice Vaticana
