1990.10.07 – Rzym – Jan Paweł II, Wychowawcy kapłanów wyniesieni do chwały ołtarzy. Rozważanie przed modlitwą Anioł Pański po beatyfikacji Józefa Allamano i Hannibala Maria Di Francia

Jan Paweł II

WYCHOWAWCY KAPŁANÓW WYNIESIENI DO CHWAŁY OŁTARZY. ROZWAŻANIE PRZED MODLITWĄ ANIOŁ PAŃSKI PO BEATYFIKACJI JÓZEFA ALLAMANO I HANNIBALA MARIA DI FRANCIA

Rzym, 07 października 1990 r.

 

Na zakończenie tej uroczystej liturgii pragnę was prosić, abyście spojrzeli na Maryję, Matkę Kościoła i Królową Apostołów. Wspólnota wiernych wpatruje się w Nią z ufnością zwłaszcza w tych dniach, kiedy trwają obrady VIII Zgromadzenia Generalnego Synodu Biskupów, poświęcone, jak wiemy, złożonemu problemowi formacji kapłańskiej we współczesnym świecie. Synod jest niezwykle ważnym wydarzeniem kościelnym: gromadząc przedstawicieli wszystkich kontynentów ukazuje powszechny i misyjny wymiar ewangelicznego orędzia. Zapraszam wszystkich do modlitwy w intencji Synodu; proszę szczególnie osoby chore i najbardziej doświadczone przez los, aby w tej intencji złożyły Panu Bogu w darze swoje cierpienie. Kościół winien dziś, tak jak na początku swych dziejów, trwać „jednomyślnie na modlitwie razem z (…) Maryją, Matką Jezusa, i braćmi Jego” (Dz 1,14).

Przyczyniają się za nami i razem z nami usilnie błagają o pomyślny przebieg zgromadzenia synodalnego także nowi błogosławieni: Józef Allamano i Hannibal Maria Di Francia, wychowawcy kapłanów, zaangażowani w apostolstwo powołaniowe.

Ich beatyfikacja podczas Synodu nabiera w związku z tym szczególnego znaczenia. Są oni bowiem żywym świadectwem cudów, jakie za sprawą Ducha Świętego dokonują się w osobach, które wielkodusznie przyjęły Boże wezwanie. Swoim przykładem przypominają wszystkim ludziom, że mają obowiązek prosić „Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo” (Mt 9,38), zachęcają kapłanów, seminarzystów i ich wychowawców, apostołów nowej ewangelizacji, by bez wahania i z radością szli drogą świętości, która oznacza ufne poddanie się woli Bożej i ofiarną służbę braciom.

Razem z nimi zwracamy się teraz do Bogarodzicy, zwanej przez błogosławionego Allamano „Pocieszycielką”, a przez błogosławionego Hannibala Maria di Francia „Dziecięciem Maryją”.

Prośmy Ją o wsparcie dla prac Synodu, dla kapłanów i dla całej wspólnoty wiernych, którą Bóg wzywa dziś do podjęcia z nowym zaangażowaniem dzieła misyjnego. Błagamy Ją, by wyjednała nam pokój na świecie.


Za: Jan Paweł II, Dzieła zebrane, t.15, Modlitwy i rozważania, cz. I Niedzielna modlitwa maryjna 1978-1992, Kraków 2009, s. 696

Copyright © Dykasterium ds. Komunikacji – Libreria Editrice Vaticana

Wpisy powiązane

2004.09.05 – Loreto – Jan Paweł II, Kontemplacja, komunia, misja. Rozważanie przed modlitwą Anioł Pański po Mszy św. beatyfikacyjnej

2004.05.16 – Rzym – Jan Paweł II, Rozważanie przed modlitwą Anioł Pański po kanonizacji Alojzego Orione, Hannibala di Francii, Józefa Manyaneta, Nimatullaha Kassaba Al-Hardini, Pauli Elżbiety Cerioli i Joanny Beretty Molla

2004.03.21 – Rzym – Jan Paweł II, Miłość silniejsza od nienawiści. Rozważanie przed modlitwą Anioł Pański po beatyfikacji ks. Alojzego Talamoniego, m. Matyldy od Najśw. Serca Jezusa, m. Piety od Krzyża