Jan Paweł II
GORLIWI CZCICIELE MARYI. ROZWAŻANIE PRZED MODLITWĄ ANIOŁ PAŃSKI PO BEATYFIKACJI FRANCISZKA FAÀ DI BRUNO, JÓZEFY NAVAL GIRBÉS, AUGUSTYNA PRO, JANSSOONA BOLLENGIERA, JÓZEFA BENEDYKTA DUSMETA, JUNIPERO SERRA
Rzym, 25 września 1988 r.
Pora dnia każę nam skierować myśli ku Najświętszej Pannie w modlitwie „Anioł Pański”. Są duchowo z nami nowi Błogosławieni, którzy szli swoją ziemską drogą wpatrzeni w Maryję, a teraz otaczają Ją w niebie.
Ważne miejsce w życiu Franciszka Faà di Bruno i Józefy Naval Girbés zajmowało nabożeństwo do Maryi. Obojgu już w dzieciństwie zabrakło uczucia ziemskich matek, oboje też znaleźli pociechę w całkowitym oddaniu się opiece Matki niebieskiej. Ojciec Pro szukał w obliczu Maryi, której figurkę miał stale na biurku, sekretu nigdy nie zmąconej pogody ducha pośród tak wielu prób i trudności wypełniających jego życie. Nabożeństwo do Maryi było duszą apostolstwa o. Janssoone Bollengier, który stale odwiedzał sanktuarium Notre-Dame-du-Cap. Zaś kard. Dusmet, jak wiadomo, wzniósł na wschodnim i na zachodnim krańcu Katanii maryjne sanktuaria, będące jakby „strażą przednią” miasta. Z kolei o. Junipero Serra upowszechnił wśród amerykańskiej ludności nabożeństwo do Niepokalanej znacznie wcześniej, aniżeli Kościół oficjalnie ogłosił dogmat o Niepokalanym Poczęciu.
Obyśmy pobudzeni przykładem tych naszych braci, którzy poszli drogą wiary, wytrwale podążali ich śladem, prowadzeni przez Maryję.
Za: Jan Paweł II, Dzieła zebrane, t.15, Modlitwy i rozważania, cz. I Niedzielna modlitwa maryjna 1978-1992, Kraków 2009, s. 591
Copyright © Dykasterium ds. Komunikacji – Libreria Editrice Vaticana