Jan Paweł II
POSŁUGA MISJONARSKA. ROZWAŻANIE PRZED MODLITWĄ ANIOŁ PAŃSKI PO KANONIZACJI MIGUELA FEBRES CORDERO
Rzym, 21 października 1984 r.
„Pośród narodów głoście chwałę Pana” (por. Ps 96 [95],3).
Tak śpiewa dziś Kościół w swej niedzielnej liturgii. Tymi słowy przemawia zarazem – w niedzielę misyjną – do wszystkich swoich synów i córek, którzy uczestniczą w posłudze misjonarskiej na wszystkich miejscach ziemi.
Oto przez tę posługę „pośród narodów głoszą chwałę Pana”.
Kościół myśli dzisiaj ze szczególną wdzięcznością o wszystkich misjonarzach i misjonarkach, o wszystkich osobach i instytucjach wspierających misje na całym świecie.
Kościół wyraża to słowami Apostoła narodów: „Zawsze dziękujemy Bogu za was wszystkich, wspominając o was nieustannie w naszych modlitwach, pomni przed Bogiem i Ojcem naszym na wasze dzieło wiary, na trud miłości i na wytrwałą nadzieję w Panu naszym Jezusie Chrystusie” (1 Tes 1,2-3).
Wraz z podziękowaniem pragnę skierować do wszystkich misjonarzy – kapłanów, zakonników i zakonnic oraz ludzi świeckich – gorące słowa zachęty, by kontynuowali i powiększali to dzieło, które dla Kościoła posiada zasadnicze znaczenie, ponieważ spełnia się w nim jeden z najbardziej wyraźnych i naglących nakazów Pana. Dlatego w swej szlachetnej działalności muszą oni odczuwać bardziej niż kiedykolwiek, że towarzyszy im wsparcie władz Kościoła i że kieruje nimi moc Ducha Świętego.
W miesiącu różańcowym Kościół poleca pracę misjonarzy Maryi z Wieczernika Zielonych Świąt.
A zarazem Tę „Błogosławioną, która uwierzyła” (por. Łk 1,45), prosi o błogosławieństwo i wstawiennictwo dla powszechnego dzieła rozkrzewiania wiary, które w zesłaniu Ducha Świętego ma swój początek.
„Oddajcie Panu, rodziny narodów, oddajcie Panu chwałę i uznajcie Jego potęgę” (Ps 96 [95],7).
W dniu dzisiejszym Kościół raduje się wyniesieniem na ołtarze św. Miguela Febres Cordero.
W kanonizacji tego Świętego, który był synem Ekwadoru w Ameryce Łacińskiej i bratem Zgromadzenia Braci Szkolnych, Stolica św. Piotra „oddaje chwałę Bogu” i wyznaje moc Chrystusowego Odkupienia, które rodzi Świętych.
Św. Miguel odznaczał się w sposób szczególny świętością nauczyciela: nauczyciela szkoły katolickiej. I dlatego wpatrując się w niego dostrzegamy nowe powody dla podnoszenia wartości szkoły chrześcijańskiej i głoszenia pochwały wszystkich szkół katolickich, które angażują się w formowanie uczciwych i wykształconych obywateli, a także wiernych synów Kościoła, gotowych i zdolnych do tego, by stać się aktywnym narzędziem jego posłannictwa w zakresie katechezy i ewangelizacji. Wszystkim szkołom katolickim i wszystkim katechetom chciałbym polecić świetlany przykład świętego brata Miguela. Prośmy go, by jego wstawiennictwo w niebie prowadziło i wspierało wielorakie dzieła szkolne Kościoła, rozsiane po świecie, by potrafiły, zgodnie z własnym charyzmatem, głosić – skutecznie pod względem duszpasterskim i kulturalnym – zbawczą miłość Ojca wobec świata.
Za: Jan Paweł II, Dzieła zebrane, t.15, Modlitwy i rozważania, cz. I Niedzielna modlitwa maryjna 1978-1992, Kraków 2009, s. 380-381
Copyright © Dykasterium ds. Komunikacji – Libreria Editrice Vaticana