Jan Paweł II
UWIELBIAJMY BOGA W JEGO ŚWIĘTYCH. ROZWAŻANIE PRZED MODLITWĄ ANIOŁ PAŃSKI PO BEATYFIKACJI FRYDERYKA ALBERTA I KLEMENSA MARCHISIO, IZYDORA DE LOOR I RAFAELI YBARRA
Rzym, 30 września 1984 r.
Benedictus Dominus in sanctis suis et Sanctus in omnibus operibus suis.
W naszym niedzielnym Angelus pragniemy uwielbić Boga w dziełach Jego łaski. W tych dziełach, jakich dokonuje w sercach ludzkich. W tych dziełach, jakich dokonał w naszych braciach i siostrach, dziś wyniesionych do chwały ołtarzy przez beatyfikację: błogosławieni Fryderyk Albert i Klemens Marchisio to kapłani z Piemontu; błogosławiony Izydor de Loor należał do zakonu Pasjonistów, urodził się w Belgii w rodzinie flamandzkiej; błogosławiona Rafaela Ybarra, Hiszpanka, była założycielką zgromadzenia Sióstr od Aniołów Stróżów.
Ci nasi bracia – każdy na swój sposób – odpowiedzieli wielkodusznie i do końca na dzieło dokonane w nich przez Boga.
Niech wszyscy oni doznają w Kościele tej czci, jaka odpowiada Błogosławionym. Niech będzie nade wszystko uwielbiony sam Bóg, nieskończenie Święty – i źródło wszelkiej świętości.
Jutro rozpoczyna się październik, miesiąc poświęcony Różańcowi. Pragnę polecić wam odmawianie tej modlitwy, przywołując do waszej pamięci słowa mojego czcigodnego poprzednika papieża Pawła VI z Adhortacji Marialis cultus. Są to słowa o Różańcu.
„Różaniec, ponieważ opiera się na Ewangelii i odnosi się, jakby do centrum, do tajemnicy Wcielenia i Odkupienia ludzi, trzeba uważać za modlitwę, która w pełni posiada znamię chrystologiczne. Albowiem jego charakterystyczny element, mianowicie litanijne powtarzanie pozdrowienia anielskiego «Zdrowaś Maryjo» przynosi również nieustanną chwałę Chrystusowi, do którego – jako do ostatecznego kresu – odnosi się zapowiedź anioła i pozdrowienie matki Chrzciciela: «Błogosławiony owoc żywota twojego» (Łk 1,42). Co więcej, powtarzanie słów «Zdrowaś Maryjo», jest jakby kanwą, na której rozwija się kontemplacja tajemnic. Albowiem Chrystus wskazywany w każdym pozdrowieniu anielskim jest tym samym Chrystusem, którego kolejno wypowiadane tajemnice ukazują jako Syna Bożego i jako Syna Dziewicy, narodzonego w grocie betlejemskiej; ofiarowanego przez Matkę w świątyni; młodzieńca pełnego troski o sprawy swego Ojca; Odkupiciela ludzi będącego w agonii w ogrodzie, ubiczowanego i cierniem ukoronowanego; obarczonego krzyżem i umierającego na górze Kalwarii; wskrzeszonego z martwych i wstępującego do chwały Ojca, by zesłać dary Ducha Świętego”.
Niech miesiąc październik zjednoczy nas z Królową Różańca świętego w tej błogosławionej modlitwie. Niech się Różaniec „upowszechni” w tym miesiącu. Maryja pragnie wraz z nami wypraszać zbawienie dla ludzi i dla zagrożonego świata.
Za: Jan Paweł II, Dzieła zebrane, t.15, Modlitwy i rozważania, cz. I Niedzielna modlitwa maryjna 1978-1992, Kraków 2009, s. 377-378
Copyright © Dykasterium ds. Komunikacji – Libreria Editrice Vaticana
