Zgromadzenie Sióstr Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, Nativitanki
Congregatio Sororum Nativitatis Beatae Mariae Virginis
Siostry Nativitanki
al. 1-go Maja 15
90-717 Łódź
tel. 605 890 574
e-mail: a_weronika@interia.pl
strona internetowa: www.nativitanki.alleluja.pl
Jest to zgromadzenie polskie, które swoją misję rozpoczęło w Warszawie. 16 listopada 1926 roku w święto Matki Bożej Miłosierdzia Ks. Aleksander Kardynał Kakowski erygował Zgromadzenie pod nazwą Narodzenia Najśw. Maryi Panny w skrócie Nativitanki (pochodzącego od łacińskiego słowa „nativitas”, tj. „narodzenie”) oraz zatwierdził Konstytucje Zgromadzenia a korektę tych Konstytucji przeprowadził ks. Jerzego Matulewicza(1871 – 1927) późniejszego biskupa wileńskiego, ogłoszonego przez Sługę Bożego Jana Pawła II(18. 05. 1920-02. 04. 2005) Błogosławionym.
Główną myślą Założycielki było przygotowanie dziewcząt do życia zawodowego, a przede wszystkim do życia małżeńskiego i rodzinnego. Każda kobieta powołana jest do macierzyństwa i to powołanie towarzyszy jej przez całe życie. Macierzyństwo jest źródłem jej szczególnej godności. W wymiarze duchowym jest ona matką zawsze i dla każdego. Światu potrzeba kobiety dającej życie, wychowawczyni i matki. Takie będzie oblicze świata, jak ukształtują je mądre serca kobiet – matek.
Zgodnie z charyzmatem Założycielki i w duchu Maryjnym pragniemy swoją modlitwą, ofiarą i oddaniem wypraszać i przywracać życie nadprzyrodzone w duszach, by były świątyniami Ducha Świętego. Wiernością Bożemu wezwaniu i Jego powołaniu, w naszym osobistym życiu przez sumienną pracę pragniemy oddawać się całkowicie Najświętszej Maryi Pannie naśladując Jej doskonały wzór Służebnicy Pańskiej. W tym też duchu podejmujemy szczególne modlitwy o uproszenie licznych i świętych powołań kapłańskich, którzy kontynuują zbawczą działalność Chrystusa i szerzą Królestwo Boże po całej ziemi.
Pracy jest coraz więcej świadczy o tym liczba osób zwracających się do nas o pomoc różnego rodzaju i o modlitwę. Ponadto Siostry pełnią różne posługi w kościele jako katechetki i wychowawczynie, wykładają na uczelniach katolickich (np. Uniwersytet Stefana Kardynała Wyszyńskiego), pracują w Ośrodku Doskonalenia Nauczycieli, w Wydziale Katechetycznym, prowadzą przedszkole, wyjeżdżają na oazy, niosą pomoc osobom samotnym i chorym, otaczają opieką najuboższych na duszy i ciele. Siostry Zgromadzenia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny apostołują w rodzinach, troszcząc się usilnie o chrześcijańskie wychowanie dzieci i przygotowanie do życia w rodzinie młodzieży.
W ciągu całego roku siostry prowadzą spotkania młodzieży, w których zawiązują wspólnotę modlitewną, rozważają Słowo Boże i słuchają konferencji duchowych. Podczas spotkań nadarza się możliwość rozmowy z siostrami Zgromadzenia i z towarzyszącym kapłanem. Wszyscy starają się radosnym śpiewem wychwalać Boskiego Zbawiciela Jezusa i Jego Matkę Maryję.
Bardzo chętnie widziana jest każda osoba, która przychodzi do naszej zakonnej kaplicy i bierze udział w naszych modlitwach i osobistej adoracji Najświętszego Sakramentu.
Żniwo ewangeliczne jest wielkie i trzeba wielu serca apostolskich. Chrystus daje każdemu z nas osobiste wezwanie ponieważ ma swój niepowtarzalny plan, który trzeba stopniowo odkrywać i wypełniać. „Tylko Chrystus potrafi wypełnić do końca przestrzeń ludzkiego serca. Tylko On daje siłę i radość z życia mimo różnych ograniczeń i przeszkód zewnętrznych” powiedział Jan Paweł II do młodzieży.
Ze strony człowieka potrzebne jest zrozumienie znaków czasu i proste, ochocze, pełne miłości serce, by pójść tam, dokądkolwiek zechce poprowadzić Chrystus. W Zgromadzeniu Zakonnym jak w ogrodzie każda osoba poświęcona Panu Bogu jest jednym z kwiatów wśród których Chrystus odpoczywa. Jezus – Mistrz z Nazaretu uczy nieustannie jak zachowywać wierność złożonym Ślubom Zakonnym. U Jego stóp ochotne serca nabierają cech najwyższej świętości. Jezus rzeźbi, odbijając w nich swoje Boskie Oblicze. Ustawicznie uczy łagodności, słodyczy, umartwienia, samozaparcia, a nade wszystko Miłości czystej i bezinteresownej. Zgromadzenie Sióstr Nativitanek zaprasza serdecznie serca nastawione apostolsko do Siostrzanej Służby pod sztandarem Zwycięskiego Chrystusa Pana i Jego Miłującej Matki.
Matka Helena Zbraniecka (ur. 18. 06. 1856) odczytała łaskę swojego powołania zakonnego i zapragnęła oddać swoje życie na służbę Bogu i ludziom, ale trudności ze strony rodziców, jak i sytuacja społeczno-polityczna, nie sprzyjały realizacji tego powołania. Swoje trudności powierzała spowiednikowi Ojcu Kapucynowi – Leandrowi Lendzianowi, od którego otrzymała polecenie: ”Ty nie wstąpisz do żadnego zakonu, ale sama założysz Zgromadzenie”.
W niedługim czasie Matka Helena Zbraniecka otrzyma w spadku od swojej ciotki dom i sklep z galanterią. Zakłada pracownię, w której zatrudni dziewczęta, zorganizuje dla nich kursy kroju i szycia, udzieli możliwości zdobycia zawodu oraz zatroszczy się o ich życie religijno-moralne. Niektóre z dziewcząt wtajemniczy w swój plan i utworzy małą wspólnotę. Wszystko to odbyło się w tajemnicy przed ówczesną władzą państwową i rodziną. Założycielka umiera 22. 08. 1911 z powodu nieuleczalnej choroby.