Misjonarki Kombonianki, Kombonianki
05-820 Piastów
tel. (0-22) 723-59-12
fax: (0-22) 753-93-81
e-mail: [email protected]
Słowo Kombonianka pochodzi od nazwiska Daniela Comboniego. On był Założycielem naszego zgromadzenia, żył w XIX wieku we Włoszech. Daniel Comboni był biskupem Kościoła w Sudanie. W 1996r. został beatyfikowany, a w tym roku, 5 października 2003 został ogłoszony świętym. Daniel Comboni założył dwa zgromadzenia w Weronie we Włoszech: w 1867 r. Zakon Misjonarzy Kombonianów i w 1872 r. zgromadzenie Misjonarek Kombonianek. Jesteśmy powołane tylko dla misji ad gentes, szczególnie dla Afryki. Dzisiaj pracujemy w 38 krajach, w Afryce, w Ameryce i w Azji.
Pochodzimy z 36 krajów. Wszyscy Kombonianie i Kombonianki jeżdżą na misje. Ewangelizowanie to nie tylko czytanie Słowa Bożego, nasze działanie jest konkretne i praktyczne. My Siostry Misjonarki Kombonianki stanowimy rodzinę zakonną i jednocześnie misyjną. Jesteśmy kobietami poświęconymi Bogu, służymy dziełu ewangelizacji poprzez profesję rad ewangelicznych, ślubując ubóstwo posłuszeńtwo i czystość. Nasze zgromadzenie zostało oficjalnie otwarte 1 stycznia 1872 roku, w Weronie.
Daniel Comboni urodził się 15 marca 1831r w Limonie, w małym miasteczku nad jeziorem Garda w północnych Włoszech. Ojciec Ludwik zarabiał na życie pracując jako ogrodnik w domu pewnego arystokraty, w tym samym domu służyła matka Daniela Dominika Pace. Rodzice mieli ośmioro dzieci, lecz przeżył jedynie czwarty chłopiec – Daniel. W szkole Daniel miał najlepsze oceny i jego ojciec myślał, że byłoby dobrze, gdyby uczył się dalej. Ale rodzina była biedna, nie posiadała wystarczających funduszy na edukację syna.
W Weronie mieszkał pewien kapłan – Nicholas Mazza, który pomagał uczniom zdolnym i dobrym, będącym w trudnej sytuacji finansowej. Nie wiemy, kto powiedział rodzicom Daniela o działalności kapłana Nicholasa, ale Daniel skorzystał z jego pomocy. Ks. Mazza był bardzo zainteresowany pracą misyjną. W roku 1846 wrócił z Afryki misjonarz- ks. Angelo Vinci – uczeń Mazzy.
W tym czasie Kościół myślał już o pracy misyjnej w Afryce, z pełną świadomością, że jest to praca trudna, wymagająca poświęceń i wyrzeczeń. Prawie wszyscy misjonarze zginęli. Wśród nich było wielu księży misjonarzy Polaków. Tylko Ks. Vinco wrócił do domu. Nie było nadziei, nie wiadomo było co robić? Afryka czekała na Jezusa, lecz nie miała szansy. Napisał Daniel Komboni: „Bądź pewien, drogi ojcze: stałem się misjonarzem po to, by pracować na chwałę Boga i oddać życie dla dobra dusz”.
Miłość do Afryki i Afrykanów budzi się w sercu Daniela Komboniego gdy ma 17 lat. Miłość ta przeradza się w pasję; poświęca on Afryce całe życie. Ma pewność, że Bóg powołuje go do tego właśnie dzieła. I było tak. Wiele lat Biskup Daniel Comboni pracował w Afryce. Jego mottem było „Afryka aż do śmierci!”. To znaczy wszystko było dla Afrykanów. I aż do śmierci Daniel poświęcił się temu dziełu.
Całe swoje życie Biskup Daniel cierpiał i czuł się głęboko zraniony z powodu ataków na swoją pracę misyjną. Napisał tak: „Teraz widzę i pojmuję, że Krzyż jest mi przyjacielem, zawsze tak bliskim, że od pewnego czasu obrałem go za nieodłączną i wieczną oblubienicę”. Na końcu swojego życia Comboni mówił: „W sercu moim nigdy nie zapłonęła inna pasja, niż ta do Afryki”. Kiedy umierał miał tylko 50 lat. Całe swoje życie oddał Afryce, w dziele ewangelizacji Afrykanów.
Daniel Comboni był człowiekiem silnym, rzetelnym, bratem wszystkich ludzi. Okazał wielką wytrwałość, ponieważ był pewien, że wypełnia wolę Boga. Bardzo kochał swoich współpracowników, misjonarzy i misjonarki. Czuł się Ojcem obydwu Instytutów. Napisał do przyjaciół: „Chciałbym władać stu językami i stu sercami, by wspomagać biedną Afrykę, tę najmniej znaną i najbardziej opuszczoną część świata, którą właśnie dlatego tak trudno jest ewangelizować”.
Pewnego dnia Dykasterium Kongregacji Rozkrzewiania Wiary powiadomiło Daniela: „Zagwarantuj nam, że pożyjesz jeszcze 35 lat i dobrze zorganizujesz ewangelizację Afryki Środkowej, albo załóż Zgromadzenia, które zapewnią kontynuację dzieła po twojej śmierci”. W ten sposób Comboni stał się założycielem.
1 czerwca 1867 roku w Weronie Biskup Daniel Comboni otworzył „Instytut dla Misji w Afryce”. To była grupka kapłanów i braci, których łączyła ta sama przysięga przynależności do misyjnego dzieła i wierności misjom.Po trzech latach, 1 stycznia 1872, Biskup Daniel założył drugą grupę: ‘Siostry Misjonarki’. Oddał swoje życie ludziom afrykańskim.
