Zgromadzenie Sióstr Maryi Niepokalanej, Marianki
Congregatio Pauperum Sororum Beatissimae semper Immaculatae Virginis Mariae (SMI)
ul. Szpitalna 6
48-140 Branice
tel. (0-77) 486-82-18
e-mail: [email protected]
ul. Krasińskiego 21
40-019 Katowice
ul. Kard. B. Kominka 3/5
50-329 Wrocław
Wzorem naszego życia i działania jest Maryja, która całkowicie poświęciła się Bogu, wyrażając to w słowach: „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa“ (Łk 1, 38). Ona jest naszą Ucieczką, Orędowniczką i Przewodniczką. Podczas obłóczyn Jej Imię przyjmujemy jako pierwsze imię zakonne. Dzień 8 grudnia – Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Maryi, jest świętem patronalnym Zgromadzenia. Na naszej pieczęci jest litera „M“ z krzyżem. Literowy skrót naszej nazwy to SMN lub SMI, od łacińskiego brzmienia: Sorores Mariae Immaculatae.
Nasza duchowość wyraża się przede wszystkim w gotowości do radosnej służby Bogu i ludziom za przykładem Maryi. Matka Boża jest dla nas wzorem, ponieważ w najdoskonalszy i jedyny w swoim rodzaju sposób jest uosobieniem zarówno Dziewicy, jak i Matki. Kontemplujemy Matkę Pana, by od Niej uczyć się żyć w pełnym oddaniu Bogu i tak jak Ona łączyć dziewictwo z duchowym macierzyństwem. Naśladujemy Maryję, która całym sercem przyjęła zbawczą wolę Boga i jako pierwsza chrześcijanka oddała się dziełu swojego Syna. Ona w mocnej wierze i dobrowolnym posłuszeństwie służyła tajemnicy zbawienia. W naszych modlitwach Maryja zajmuje szczególne miejsce.
Różaniec, w którym rozważamy tajemnice z Jej życia jest naszą codzienną modlitwą. Śpiewamy też Godzinki o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny i inne modlitwy, w których Kościół zwraca się do Matki Chrystusowej. Naszym aktem strzelistym jest wezwanie: „O Maryjo bez grzechu poczęta,módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy“. Ksiądz Założyciel pozostawił nam piękną modlitwę jako codzienne ofiarowanie Niepokalanej:
"O Maryjo Dziewico, z najwyższym uszanowaniem i pokorą spieszę i upadam w cieniu Twych stóp i pozdrawiam Cię jako Córkę Boga Ojca, jako Matkę Dziewiczą Syna Bożego, jako najczcigodniejszą Oblubienicę Ducha Świętego. Tobie dzisiaj składam w ofierze duszę moją i ciało moje, całe moje postępowanie, utrapienia, lęki i niedostatki, a także zakończenie mego życia. O przedziwna Matko, przygarnij mnie do serca Twego i nie odrzucaj niegodnych westchnień mego serca. Oddal wszystkie niegodziwe pragnienia, abym w dniu dzisiejszym bez przeszkód umocniła się we wierze, nadziei i miłości, i otrzymała od Ciebie wszystko, czego pragnę. Daj łaskawie to, o co proszę, jeśli to będzie na większą chwałę Twoją i kochanego Syna Twego. O Matko, racz wysłuchać moich błagalnych próśb, a wysłuchawszy pokrzep mnie przez Twoje niezmierzone pocieszenie, abym była godna Twojej łaski i mogła Cię kiedyś czcić i chwalić ze wszystkimi Świętymi na wieki wieków. Amen”.
Na znak szczególny Sióstr Maryi Założyciel wybrał Cudowny Medalik Niepokalanej. Szczególnymi Patronami naszego Zgromadzenia są po Niepokalanej: św. Józef, św. Augustyn, św. Jadwiga z Trzebnicy oraz św. Róża z Limy. Gotowość św. Józefa do przyjęcia planów Bożych jest dla nas wzorem zaufania i posłuszeństwa Bogu. Jego służebna rola w Świętej Rodzinie jest nam przykładem w działalności apostolsko-charytatywnej. Jego święto obchodzimy 19 marca.
Nasze wspólnoty żyją według Reguły św. Augustyna, który poucza nas: „Przede wszystkim dlatego jesteście zgromadzone razem, abyście żyły w jedności, stanowiąc w Bogu jedno serce i jedną duszę. (…) żyjcie w jedności i zgodzie, czcijcie w sobie Boga, którego świątynią jesteście”. Liturgiczne święto św. Augustyna przypada 28 sierpnia. Ksiądz Założyciel wybrał św. Różę z Limy na Patronkę dla dziewcząt i sióstr. Poświęcone Bogu i czyste życie św. Róży oraz jaj oddanie ubogim i opuszczonym dziewczętom ukazuje nam, jak możemy wypełniać ślub czystości i jak powinnyśmy poświęcić się służbie bliźnim. Święto św. Róży z Limy przypada 23 sierpnia.
Święta Jadwiga żyła i działała na ziemiach, gdzie powstało nasze Zgromadzenie. Ta wielka Księżna Śląska ukochała ubogich i im poświęcała swoje dobra materialne i duchowe, a jesień swojego życia spędziła w ufundowanym przez siebie klasztorze w Trzebnicy. Jadwiga była także wielką orędowniczką pokoju i pojednania między Polakami a Niemcami. Do naśladowania jej przykładu Ksiądz Założyciel zachęcał już pierwsze siostry. Świętą Jadwigę czcimy 16 października. Centrum naszego życia stanowi Eucharystia. Im głębiej jesteśmy zjednoczone z Chrystusem, tym bardziej świadomie i aktywnie bierzemy udział we Mszy świętej (Konstytucje III, 58-59).
Więź z Chrystusem Eucharystycznym pogłębiamy przez modlitwę wspólnotową i osobistą przed Najświętszym Sakramentem w kościołach i naszych domowych kaplicach. W modlitwie, która jest rozmową z Bogiem wsłuchujemy się w głos naszego Boskiego Oblubieńca, aby odpowiadać Mu lepiej pełnym oddaniem naszego życia (Konstytucje III, 41.1). W łączności z Kościołem powszechnym jako wspólnota i w jego imieniu odmawiamy Liturgię Godzin, aby oddać chwałę Bogu. Liturgiczna Modlitwa Dnia jest dla nas zachętą do modlitwy osobistej (Konstytucje III, 44). W naszym życiu modlitwy szczególne miejsce zajmuje codzienna lektura i medytacja nad Słowem Bożym. Ewangelia Chrystusowa jest pierwszą i najwyższą regułą życia zakonnego, w niej poznajemy myśli i pragnienia Tego, który nas powołał abyśmy Go naśladowały w miłości do Ojca i braci.
Zgromadzenie Sióstr Maryi Niepokalanej zostało założone przez Sługę Bożego Księdza Jana Schneidera, wielkiego czciciela Matki Bożej. Ksiądz Jan Schneider urodził się 11 stycznia 1824 roku w Mieszkowicach koło Prudnika w województwie opolskim. Pochodził z ubogiej, bardzo religijnej rodziny. Szkołę podstawową ukończył w Rudziczce. Następnie Ksiądz Proboszcz pomógł mu ukończyć Gimnazjum „Carolinum“ w Nysie. Studia teologiczne we Wrocławiu zakończył święceniami kapłańskimi w katedrze wrocławskiej 11 lipca 1849 roku. Pierwszą parafią,do której został skierowany był Wiązów. Dostrzegł tam problem, który stał się charyzmatem całego jego późniejszego życia. W fabryce cygar pracowało wiele młodych dziewcząt, które w tym środowisku narażone były na demoralizację. Otoczył je duszpasterską troską.
Po dwóch latach został przeniesiony do Wrocławia, do kościoła Najświętszej Maryi Panny na Piasku. W tym czasie do Wrocławia bardzo licznie przyjeżdżały dziewczęta w poszukiwaniu pracy. Niebezpieczeństwo ich demoralizacji miało szeroki zasięg. Księdzu Janowi powierzono zorganizowanie pracy prewencyjnej. Podjął się tego zadania z ofiarną gorliwością. Przedstawił w prasie katolickiej dramatyczny apel o potrzebną pomoc. Do pracy zgłosiło się siedem pań, z którymi założył Stowarzyszenie dla Podniesienia Poziomu Moralnego Dziewcząt Służących, tzw. Związek Maryjny. Po kilku latach doświadczeń tej pracy z osobami świeckimi, doszedł do wniosku, że dzieło to byłoby najwłaściwiej kontynuowane przez siostry zakonne, które zapewniłyby mu ciągłość i jeden kierunek. Zdecydował się formować na przyszłe zakonnice dziewczęta zgłaszające się do bezinteresownej pracy w Związku Maryjnym.
Jako datę powstania Zgromadzenia przyjęto 8 grudnia 1854 roku. Na patronkę Ksiądz Założyciel wybrał Maryję Niepokalaną, a na patronkę dziewcząt św. Różę z Limy, jako wzór czystości i pokory. W prowadzeniu dzieła, mimo ofiarnej pomocy swoich sióstr, miał wiele trudności. Znosił je w duchu głębokiej wiary, ale po 22 latach wytężonej pracy, jego siły wyczerpały się zupełnie. Pod koniec listopada 1876 roku ujawniła się choroba, która nie dała się już opanować. Zmarł 7 grudnia 1876 roku wieczorem, w wigilię Niepokalanego Poczęcia Matki Bożej.
Ksiądz Założyciel cieszył się opinią człowieka wyjątkowego. Zachowano pamięć o jego świętości i heroicznym oddaniu w apostolstwie miłości czynnej. Siostry darzyły go szczególną czcią. Z tego względu, za sugestią wrocławskich biskupów w 1969 roku przeniesiono jego doczesne szczątki z cmentarza św. Wawrzyńca we Wrocławiu do kościoła Najświętszej Maryi Panny na Piasku, gdzie oczekujemy chwały jego zmartwychwstania. W dniu 16 maja 2001 roku rozpoczął się we Wrocławiu jego proces beatyfikacyjny.
Wiele dziewcząt zapragnęło naśladować Chrystusa jak Niepokalana i służyć człowiekowi w Kościele, w duchu charyzmatu Księdza Jana Schneidera. Dzisiaj siostry naszego Zgromadzenia pracują w Polsce, Niemczech, Francji, Włoszech, na Ukrainie i Łotwie oraz na misjach w Tanzanii. Zgromadzenie obecnie dzieli się na pięć prowincji, w tym trzy polskie. Nasz Dom Macierzysty jest we Wrocławiu, natomiast Dom Generalny znajduje się w Rzymie, stolicy chrześcijaństwa. Choć rozproszone po świecie pamiętamy o testamencie Ks. Założyciela: „Postępujcie sprawiedliwie, żyjcie w jedności i miłości“.
