Zgromadzenie Karmelitanek Misjonarek Terezjanek, Karmelitanki Misjonarki Terezjanki
Hermanas Carmelitas Misioneras Teresianas (CMT)
ul. Kujawska 44
81-862 Sopot – Kamienny Potok
tel. (0-58) 551-76-32
ul. Szczytowa 28
33-112 Tarnowiec
tel. (0-14) 679-44-09
e-mail: cmt-tarnowiec@wp.pl
strona internetowa: www.cmt.karmel.pl
Nasze Zgromadzenie zostało założone w Hiszpanii w 1860 r. przez Bł. Franciszka Palau od Jezusa Marii i Józefa (1811 – 1872), karmelitę bosego, człowieka głębokiej modlitwy i niestrudzonego apostoła Kościoła. Jesteśmy Zgromadzeniem z duchowością eklezjalną i Maryjną. Żyjemy duchowością Karmelu Terezjańskiego ze szczególnym zaangażowaniem na polu misyjnym. Nasza obecność w 24 krajach (Europie, Ameryce, Afryce i Azji, z których 18, to najuboższe kraje misyjne) włącza nas w zbawcze dzieło Chrystusa.
Miłujemy Chrystusa i ludzi jako społeczność Kościoła w Jego Ciele Mistycznym. Żyjemy w jedności braterskiej, jako mała wspólnota Kościoła, głosząc i świadcząc o Jego pięknie i jedności. Służymy Kościołowi w najuboższych i najbardziej potrzebujących krajach. Trwamy w ciągłym otwarciu na głos Oblubieńca – Chrystusa, aby realizować Jego najpilniejsze potrzeby. Maryja, Matka i Królowa Karmelu zachęca nas swym przykładem do codziennej ofiary z samego siebie i otwarcia się na Boże wezwanie.
Bł. Franciszek Palau OCD urodził się w Aytona (Lerida-Hiszpania) 29 grudnia 1811 r. Zmarł w Tarragonie 20 marca 1872 r. Złożył śluby zakonne w Karmelu Terezjańskim w Barcelonie. 2 kwietnia 1836 r. został wyświęcony na kapłana w Barbastro (Huesca). Resztę życia spędził doświadczając znanego w Hiszpanii zjawiska eksklaustracji i okropności czasów rewolucyjnych, które nie pozwoliły mu na normalne życie zakonne. Mając 28 lat, przez wielu biskupów został mianowany misjonarzem apostolskim. Był karmelitą bosym rozmiłowanym w samotności i oddanym głębokiej modlitwie oraz przepowiadaniu słowa Bożego. Został wygnany do Francji i zesłany na Ibizę (Baleary). Nie ominęła go także krytyka. Cierpiał głód i prześladowanie, niebezpieczeństwo śmierci i oszczerstwa.
Wszystkie te doświadczenia przeżywał jako ofiarę miłości dla swojej Umiłowanej – Kościoła. W pierwszym okresie życia – jako odpowiedź dla „sprawy Kościoła”, następnie dzięki swemu doświadczeniu mistycznemu – jako poświęcenie się Kościołowi widzianemu jako „osoba”, „Bóg i bliźni” w jedności.
Doświadczenie, pobożność maryjna, pobożność eucharystyczna przeżywana jako tajemnica komunii, która buduje i umacnia Kościół stanowią podstawę misyjnej duchowości Franciszka Palau i jego charyzmatu jako założyciela zgromadzenia. Uważał się za powołanego przez św. Teresę od Jezusa, do założenia Karmelu misyjnego w Rodzinie Terezjańskiej: sióstr Karmelitanek Misjionarek Terezjanek.
Był kierownikiem duchowym, pisarzem, publicystą, misjonarzem działającym przy Kongregacji Nauki Wiary, dyrektorem szkoły katechetycznej dla dorosłych, redaktorem czasopisma (tygodnika) i egzorcystą. Był niezwykle bogatą osobowością, którą dobrze określa jego własne zdanie, będące hasłem podczas beatyfikacji (w Rzymie, 24 kwietnia 1998 r.): „Żyję i będę żył dla Kościoła, żyję i umrę dla niego” (MR 62, bł. Franciszek Palau OCD).