Zgromadzenie Sióstr Służebnic Jezusa w Eucharysti, Eucharystki
Congregatio Sororum Ancillarum Iesu in Eucharistia (SJE)
ul. Zawiszy 3
05-803 Pruszków
tel. (0-22) 758-79-08
e-mail: [email protected]
strona internetowa: www.eucharystki.pl
Początki Zgromadzenia Sióstr Służebnic Jezusa w Eucharystii sięgają roku 1923. W marcu tego roku bł. Jerzy Matulewicz, ówczesny arcybiskup wileński posłał w celach misyjnych pierwsze siostry do Drui, małego miasteczka na terenie dzisiejszej Białorusi, a 23 kwietnia 1924 roku wydał dekret erekcyjny Zgromadzenia. Ojciec Założyciel postawił w centrum naszej duchowości Pana Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie, a swoim życiem dał nam przykład umiłowania Kościoła i zaangażowania w realizację jego aktualnych zadań.
W pierwszych latach siostry posługiwały miejscowej ludności prowadząc szkołę krawiecką, pracownię trykotarską, internat dla dziewcząt. Uczyły także w gimnazjum, poza tym katechizowały i przygotowywały do sakramentów świętych. Do 1945 roku powstały jeszcze trzy placówki na terenie ówczesnej diecezji wileńskiej, z których siostry dojeżdżały z posługą misyjno – katechetyczną do pobliskich miejscowości.
Po zakończeniu II wojny światowej część sióstr wyjechała do Polski. Te, które pozostały na terenie Związku Radzieckiego musiały, z powodu prześladowań, ukrywać się kontynuując życie zakonne bez habitów. Mimo trudności, a także konieczności podjęcia prac państwowych, nadal realizowały misję Zgromadzenia – wspierały prześladowanych i więzionych kapłanów, wypiekały komunikanty, katechizowały. Swoją posługą obejmowały coraz większe obszary Związku Radzieckiego. Zgromadzenie w tych warunkach nie tylko przetrwało, ale i rozwinęło się.
Na terenach Polski siostry podjęły posługę w parafiach, prowadzenie sierocińca, przedszkola, zakładu dla dzieci upośledzonych.
Dziś, zgodnie z pragnieniami Ojca Założyciela, odpowiadając na potrzeby współczesnego Kościoła, katechizujemy dzieci i młodzież, opiekujemy się zespołami parafialnymi (np. bielanki, chór, schola, grupy modlitewne), posługujemy jako zakrystianki, organistki, kancelistki, opiekunki chorych, prowadzimy przedszkola, organizujemy rekolekcje i dni skupienia dla dziewcząt, spotkania dla nauczycieli, a siostry posługujące lub cierpiące w ukryciu domu włączają swój trud i cierpienie w dzieło apostolskie Zgromadzenia.
Aktualnie Siostry Eucharystki posługują na terenach: Polski, Litwy, Białorusi, Łotwy, Rosji, Kazachstanu, Ukrainy i Niemiec (w sumie 32 placówki). Od 15 sierpnia 1983 roku jesteśmy zgromadzeniem na prawie papieskim. Przez modlitwę i pracę naśladujemy Pana Jezusa w Eucharystii, który dla każdego człowieka stał się zbawczą Ofiarą, Pokarmem i uświęcającą Obecnością.
Założyciel
„Czyż nie powinniśmy usiłować wszędzie się przedostać, wcisnąć, gdzie tylko można zdobyć coś dla Chrystusa i jego Kościoła?” Słowa te bardzo dobrze ukazują bogate, choć niezbyt długie (1871-1927) życie Bł. Arcybiskupa Jerzego Matulewicza. Pochodził z wielodzietnej rodziny litewskiej, wcześnie stracił rodziców. Dzięki kuzynowi wyjechał do Kielc, gdzie ukończył szkołę średnią i wstąpił do seminarium. Po jego zamknięciu kontynuował studia w seminarium warszawskim i w Akademii Duchownej w Petersburgu.
Tam przyjął święcenia kapłańskie w roku 1898. We Fryburgu szwajcarskim zdobył tytuł doktora teologii. Tam też poddał się leczeniu gruźlicy kości. Następnie był wykładowcą w seminarium kieleckim (1902-04), prowadził działalność społeczną wśród robotników w Warszawie (1904-07), wykładał w Akademii Duchownej w Petersburgu (1907-11). W 1909 roku na ręce o. Wincentego Sękowskiego, ostatniego żyjącego Marianina, złożył śluby zakonne, stając się odnowicielem zgromadzenia, a od 1911 r. jego generałem.
Podczas pierwszej wojny światowej działał w Warszawie, miedzy innymi zakładając sierociniec na Bielanach. W latach 1918-25 był biskupem w Wilnie, a następnie wizytatorem apostolskim Litwy. Jest założycielem dwóch zgromadzeń żeńskich: Sióstr Ubogich od Niepokalanego Poczęcia (1918) i Sióstr Eucharystek (1923). Zmarł nagle 27.01.1927 r. Jan Paweł II w Rzymie dn. 28.06.1987 r. ogłosił go błogosławionym.
