Anuncjatki

Zakon Najświętszej Maryi Panny, znany także pod nazwą Annonciade (w polskim tłumaczeniu Anuncjatki),
został założony w 1501 roku przez św. Joannę Francuską (nazwisko rodowe
de Valois) przy aktywnym wsparciu i za radą franciszkanina o. Gilberta
Nicolasa znanego również pod imieniem bł. Gabriela Marii.

Jego
założycielka przyszła na świat 23 kwietnia 1464 roku jako druga córka
króla Francji Ludwika XI i Karoliny Sabaudzkiej. Mała księżniczka
została źle przyjęta przez swego ojca, który pragnął syna. Kiedy
skończyła 2 miesiące, została zaręczona z kuzynem swojego ojca,
dwuletnim Ludwikiem, księciem Orleanu, poślubiając go ostatecznie w
1476 roku. W kwietniu 1498 roku po śmierci Karola VIII, Ludwik objął
tron Francji. Joanna została królową. Wkrótce potem jej mąż rozpoczął,
zakończone sukcesem starania u Stolicy Apostolskiej o anulowanie ich
związku.

Joanna de Valois po unieważnieniu małżeństwa
i utracie tytułu królowej Francji w 1498 roku, otrzymała godność
księżnej de Berry od swego byłego małżonka, do którego nie chowała
urazy i modliła się za niego do końca życia. Zasłynęła z dobrych rządów
i ze szczególnej troski o najuboższych ze swoich poddanych. Kierując
się otrzymanym w dzieciństwie natchnieniem całkowicie poświęciła się
założeniu kontemplacyjnego zakonu Najświętszej Maryi Panny.

Pierwszy
klasztor mniszek anuncjatek powstał w 1501 roku, w Bourges – siedzibie
księżnej de Berry. Joanna umarła w 1505 roku, ale podjęte przez nią 
ewangeliczne dzieło zaczęło się dynamicznie rozwijać, dając owoc w
postaci ponad pięćdziesięciu klasztorów, dopóki siejąca zniszczenie
Rewolucja Francuska, nie unicestwiła ich prawie wszystkich.

Dziś
zakon liczy około osiemdziesięciu mniszek w siedmiu klasztorach we
Francji, Belgii i Kostaryce oraz nowo powstającą fundację w maryjnym
sanktuarium w Licheniu w Polsce