Zgromadzenie Słowa Bożego, Werbiści
Societas Verbi Divini (SVD)
Dane teleadresowe
Księża Werbiści
ul. Ostrobramska 90
04-118 Warszawa
tel. 22 516 96 80
Strona internetowa: www.werbisci.pl
Historia
Początki Zgromadzenia Słowa Bożego sięgają drugiej połowy XIX wieku. 8 września 1875 roku w holenderskim miasteczku Steyl nad Mozą niemiecki kapłan Arnold Janssen założył pierwszy dom misyjny, dając w ten sposób początek nowemu zgromadzeniu zakonnemu.
Arnold Janssen pierwotnie wstąpił do diecezjalnego seminarium duchownego w Münster, gdzie został wyświęcony na kapłana. Następnie pracował jako nauczyciel gimnazjalny i kapelan sióstr zakonnych. Idąc za głosem serca, po rozeznaniu, postanowił kupić starą karczmę i w niej otworzyć pierwszy dom misyjny. Dzieło to, początkowo sceptycznie przyjęte przez wiele osób, z czasem rozrosło się i już w 1879 roku Arnold Janssen mógł wysłać pierwszych współbraci na misje do Chin.
W tej grupie był m.in. Józef Freinademetz, późniejszy święty. Podobnie jak Założyciel, był początkowo kapłanem diecezjalnym. Opuścił piękne krajobrazy Południowego Tyrolu, by do końca swego życia oddać się misji ewangelizacyjnej w Południowym Szantungu. Był misjonarzem niezachwianej wiary mimo wielokrotnych prześladowań ze strony władz chińskich. Swoją otwartością na kulturę i obyczaje Chińczyków zyskał sobie przydomek „Fu-Shenfu” (Szczęśliwy Kapłan). Nosił tradycyjny chiński strój i charakterystyczną fryzurę.
Działalność misyjna werbistów powiększała swój zasięg poprzez wyjazdy misjonarzy do kolejnych krajów (Togo, Nowa Gwinea, Japonia, kraje Ameryki Południowej, USA). Zgromadzenie prężnie rozwijało się również w Europie.
Arnold Janssen założył także dwa misyjne zgromadzenia żeńskie: Zgromadzenie Misyjne Służebnic Ducha Świętego i klauzurowe zgromadzenie Sióstr Służebnic Ducha Świętego od Wieczystej Adoracji, które swoją pracą i modlitwą wspierają działalność misjonarzy werbistów.
W chwili śmierci Arnolda Janssena (1909 rok) zgromadzenie liczyło już blisko 400 kapłanów, około 400 seminarzystów, ponad 600 wychowanków i ponad 700 braci, nowicjuszy i postulantów. Obecnie (2020 rok) do zgromadzenia należy 6016 członków, którzy pracują w 79 krajach świata na 6 kontynentach.
Arnold Janssen i Józef Freinademetz zostali ogłoszeni błogosławionymi przez papieża Pawła VI 19 października 1975 roku. Natomiast papież Jan Paweł II ogłosił ich świętymi 3 października 2003 roku.
W gronie 108 męczenników II wojny światowej, wyniesionych na ołtarze 13 czerwca 1999 roku przez Jana Pawła II, jest także 4 werbistów: o. Ludwik Mzyk, o. Stanisław Kubista, o. Alojzy Liguda i br. Grzegorz Frąckowiak. Toczy się proces kilkunastu innych, w tym o. Mariana Żelazka, długoletniego misjonarza w Indiach.
Założyciel
Św. Arnold Janssen urodził się 5 listopada 1837 roku w Goch, w prowincji Pruska Nadrenia niedaleko granicy niemiecko-holenderskiej. Po latach nauki w kolejnych szkołach w 1855 roku udaje się do Münster, gdzie zdaje egzamin maturalny. Chce rozpocząć studia teologiczne, ale ponieważ nie ukończył jeszcze osiemnastu lat, biskup imię? Müller zezwala mu na studia matematyczne. I tak od jesieni 1855 roku słucha wykładów w Królewskiej Akademii w Münster. Około Wielkanocy 1857 roku przenosi się do Bonn. W maju 1859 roku przystępuje do egzaminów na wyższy stopień nauczycielski, które zdaje pomyślnie. Jeszcze przez dwa miesiące słucha wykładów z teologii w Bonn, po czym przenosi się do seminarium w Münster. 15 sierpnia 1861 roku otrzymuje święcenia kapłańskie.
Po święceniach rozpoczyna pracę w gimnazjum w Bocholt. Prowadzi niższe klasy, mając 24 lekcje tygodniowo. Uczy matematyki, łaciny, niemieckiego, francuskiego, geografii i kaligrafii. W tym czasie pracuje także jako wikariusz w Bocholt. Wydaje również broszury propagujące Apostolstwo Modlitwy i w 1869 roku mianowany zostaje dyrektorem diecezjalnym tego dzieła. W 1873 roku przenosi się do Kempen, gdzie podejmuje pracę duszpasterza i nauczyciela w liceum sióstr urszulanek. Tam rozpoczyna wydawanie miesięcznika „Mały Posłaniec Serca Jezusowego”, który miał pomagać w szerzeniu idei misyjnej.
Pismo propagowało misje wewnętrzne, ale wskazywało również na rolę i potrzebę misji zewnętrznych, na posługę duszpasterską wśród emigrantów w USA oraz na doniosłość pracy misyjnej wśród pogan. W tym czasie dojrzewa pomysł wybudowania, na wzór Francji, Anglii i Włoch, pierwszego niemieckiego seminarium misyjnego. Ksiądz Jansen chce jednak być jedynie jego inicjatorem i ewentualnie starać się o pieniądze na jego budowę. Spotkanie z Monsignore Giovannim T. Raimondim, wikariuszem apostolskim w Hongkongu, który odbywał podróż mającą na celu pozyskanie ludzi dla misji chińskich, zmienia radykalnie jego zapatrywanie. I tak rodzi się konkretny plan utworzenia domu misyjnego, przygotowującego do pracy na misjach.
Z uwagi na szerzący się w Niemczech Kulturkampf w rachubę wchodzi zasadniczo jedynie Holandia, a dokładniej leżąca blisko granicy diecezja Roermond. W ten sposób gospoda w Steylu, obok przystani promowej na Mozie, staje się początkiem nowego dzieła misyjnego.
Dom misyjny w Steylu zostaje poświęcony w święto Narodzin Matki Bożej – 8 września 1875 roku. Początkowo funkcjonuje jedynie jako miejsce przygotowujące księży diecezjalnych do wyjazdu na misje. Szybko jednak okazuje się, że wspólnocie czegoś brakuje – czynnika jednoczącego, a jednocześnie stymulującego. Z tego powodu 15 czerwca 1876 roku zostają podpisane Statuty Domu Misyjnego, zaś Arnold Janssen i Jan Anzer składają pierwsze śluby zakonne – czystości, ubóstwa i posłuszeństwa.
W 1885 roku o. Arnold zostaje wybrany dożywotnim przełożonym generalnym zgromadzenia. 7 grudnia 1889 roku w Steylu wprowadza 4 kandydatki do byłego domu kapucynów, które następnego dnia rozpoczynają postulat, dając początek Zgromadzeniu Misyjnemu Służebnic Ducha Świętego. Siedem lat później, 8 grudnia 1896 roku, zostaje zainaugurowana klauzurowa gałąź sióstr misyjnych i powstaje zgromadzenie Sióstr Służebnic Ducha Świętego od Wieczystej Adoracji.
Od 1907 roku stan zdrowia o. Arnolda Janssena znacznie się pogarsza. W dzień Wszystkich Świętych nie może już osobiście odprawić Mszy św. Odchodzi do domu Ojca w piątek rano, 15 stycznia 1909 roku. Beatyfikowany został w Niedzielę Misyjną 19 października 1975 roku w Rzymie. Uroczystej kanonizacji dokonał Ojciec Święty Jan Paweł II 3 października 2003 roku.