Istituto Secolare Orionino (ISO) tworzą kobiety, które odpowiadając na dość niezwykłe powołanie Pana, oddają się poprzez złożenie ślubu czystości, ubóstwa, posłuszeństwa oraz wierności papieżowi na wyłączną służbę Bogu, pozostając w świecie.
Orioński Instytut Świecki, jak sama nazwa wskazuje, opiera się na duchowości św. Alojzego Orione, podobnie jak pozostałe zgromadzenia założone przez niego i tworzące Rodzinę Oriońską. Instytut jest zjednoczony, ze względu na pochodzenie i charyzmat, z Małym Dziełem Boskiej Opatrzności. Jedność ta jest również zapewniona poprzez obecność asystenta duchowego, którym jest kapłan ze zgromadzenia księży orionistów. Instytut zachowuje jednak autonomię swojej tożsamości oraz posiada własne struktury oraz formację.
Charyzmat
Celem Oriońskiego Instytutu Świeckiego jest przede wszystkim uświęcenie członkiń poprzez zachowywanie rad ewangelicznych żyjąc w świecie. Szczególnym celem Instytutu jest służenie Bogu, Kościołowi oraz duszom, zgodnie z charyzmatem ks. Orione. Instytut jest poświęcony Bogu i oddany w opiekę Najświętszej Maryi Pannie; czci jako założyciela, ojca, mistrza i pośrednika św. Alojzego Orione.
Charyzmat orioński można określić jednym zdaniem: Doprowadzić wszystkich ludzi do Kościoła i do Papieża poprzez służbę miłości. Papież jest zwornikiem, punktem odniesienia, przedstawicielem Chrystusa na ziemi. Jest to serce charyzmatu. Dlatego też, podobnie jak księża orioniści, składamy dodatkowo czwarty ślub – szczególnej wierności papieżowi. Jest on integralny z czwartym ślubem sióstr orionistek – miłości – i w ten sposób stanowią one całość, ukazując charyzmat św. Alojzego Orione.
Instytut nie wymaga od swoich członkiń jakiegoś szczególnego zawodu czy apostolatu. Wyraża się on obecnością w świecie, byciem solą ziemi i światłem świata oraz zaczynem, przemieniającym świat od wewnątrz. Członkinie Instytutu świadczą o Bogu własnym świadectwem i przykładem życia, ofiarą z siebie oraz ofiarowaniem własnych cierpień Bogu, modlitwą, otwarciem na innych ludzi, zwłaszcza tych najbardziej ubogich duchowo i materialnie. Przeżywają swoje życie w duchu Założyciela, którym jest zdanie się na Bożą Opatrzność, miłość do Kościoła, papieża i wszystkich ubogich, bycie pośród ludzi wszędzie tam, gdzie stawia Opatrzność.
Historia
Orioński Instytut Świecki ma jako Ojca i Założyciela św. Alojzego Orione, który był prorokiem tej szczególnej formy przynależności do Pana. Otoczył się wieloma ludźmi świeckimi, którymi opiekował się duchowo. Pomyślał, aby zgrupować niektóre kobiety pod wezwaniem Damy Opatrzności, ale wyraźniejsze idee ukazuje w 1912 r. W numerze 11 pierwszych Konstytucji, które pisze dla swoich Synów czytamy polecenie, aby opiekowali się świeckimi, którzy z całej duszy pragną dążyć do doskonałości, i byliby skłonni złożyć śluby, gdyby taka możliwość była im dana.
W 1959 r. Kapituła Generalna Zgromadzenia ks. Orionistów, powołując się na konstytucję apostolską Provida Mater Ecclesia, poprzez którą Kościół zaaprobował formę konsekracji świeckiej, sformułowała odpowiedni wniosek. Ówczesny generał, listem z 8 lipca 1959 r. dał oficjalnie polecenie założenia Oriońskiego Instytutu Świeckiego.
W 1960 r. została przeznaczona pierwsza siedziba nowej rodziny konsekrowanych. „Ruch Wolontariuszek ks. Orione” w 1973 r. został zatwierdzony jako Pobożny Związek. Po dalszych dwudziestu latach rozwoju i doświadczenia Zjazd Generalny instytutu zdecydował wkroczyć na drogę zatwierdzenia kanonicznego. Podanie skierowane do biskupa Tortony, Ekscelencji Luigi Bongianino, zostało rozpatrzone przez Kongregację ds. Życia Konsekrowanego. Po koniecznych studiach i pracach związanych z redakcją i przejrzeniem nowej Reguły Życia, sukcesor bpa Bongianiono, ks bp Martino Canessa, podpisał dekret powołania Oriońskiego Intytutu Świeckiego i zatwierdził Regułę Życia 13 maja 1997 r.
W Polsce oficjalnie instytut obecny jest od 2007 roku, choć pierwsza Polka już kilka lat wcześniej wkroczyła na drogę tego powołania.
Założyciel
Alojzy Orione urodził się w 1872 r. we Włoszech, w piemonckiej miejscowości Pontecurone. Mając 17 lat rozpoczął studia teologiczne w diecezjalnym seminarium duchownym w Tortonie, które ukończył w 1895 r. Jego miłość do Boga, otwarcie wyznawana i heroicznie praktykowane, wyrażała się w całkowitym służeniu i oddawaniu siebie najbardziej opuszczonym i pogardzanym przez społeczeństwo. Programem jego życia było Pawłowe zawołanie: “Odnowić wszystko w Chrystusie”, a dewizą życia wewnętrznego: “Cierpieć, milczeć, modlić się, kochać, być ukrzyżowanym i adorować”. Ks. Orione zmarł w San Remo 12 marca 1940 r., mając 68 lat. Dnia 26 października 1980 r. Ojciec św. bł. Jan Paweł II ogłosił ks. Orione błogosławionym, natomiast kanonizacja nastąpiła 16 maja 2004 r.
Ks. Orione jest założycielem Małego Dzieła Boskiej Opatrzności, w skład którego wchodzą: Synowie Boskiej Opatrzności – Księża Orioniści, Siostry Małe Misjonarki Miłosierdzia – Siostry Orionistki, Siostry Sakramentki, Pustelnicy Boskiej Opatrzności, Orioński Ruch Świeckich. W 1997 r. został również zatwierdzony we Włoszech przez bpa Tortony Martino Canessa Orioński Instytut świecki (Istituto Secolare Orionino).
Św. Alojzy Orione jest uważany za Założyciela Instytutu, choć w rzeczywistości powstał on wiele lat po jego śmierci. W czasach, w których żył ks. Orione, w Kościele nie istniała jeszcze forma życia konsekrowanego w instytutach świeckich, ale ten święty kapłan już w swoich pierwszych Konstytucjach z roku 1904 przewidywał formę konsekracji dla tych świeckich, którzy z całej duszy pragną dążyć do doskonałości i byliby skłonni do złożenia ślubów, gdyby było to możliwe. Ks. Orione otaczał się świeckimi współpracownikami, pobudzał, również wśród kobiet, konkretną współpracę w różnych formach miłosierdzia. Siedem lat po śmierci ks. Orione został wydany przez papieża Piusa XII dokument Provida Mater Ecclesia, dający prawne podstawy do zakładania instytutów świeckich w Kościele. Natomiast Orioński Instytut Świecki został kanonicznie zatwierdzony w 1997 r. w Tortonie.
Dlatego ks. Orione uważany jest za „Ojca” instytutu świeckiego nie tylko w sensie ideału charyzmatycznego, ale również w znaczeniu historycznym.
Kontakt
