Początki założonego przez ks. Franciszka Blachnickiego Instytutu Niepokalanej Matki Kościoła sięgają 1957 roku, kiedy „pierwsza piątka” zamieszkała razem i zaangażowała się w prace przy tworzonym przez niego Ośrodku Katechetycznym w Katowicach, który z czasem przekształcił się w Centralę Krucjaty Trzeźwości i Wstrzemięźliwości.
Po likwidacji tego centrum przez SB w sierpniu 1960 roku pierwsze członkinie nowego instytutu świeckiego podjęły studia w Krakowie, wtedy też dla części z nich otworzyła się możliwość zamieszkania w Krościenku, gdzie później powstało Centrum Ruchu Światło-Życie.
Od początku członkinie instytutu towarzyszyły ks. Blachnickiemu przy organizowaniu pierwszych oaz dla ministrantów, a po Soborze Watykańskim II angażowały się w coraz dynamiczniej rozwijający się Ruch Żywego Kościoła zwany od 1976 toku Ruchem Światło-Życie.
Obecnie posługują w centrach tego ruchu m.in. w Krościenku nad Dunajcem oraz w Carlsbergu w Niemczech, angażują się w posługę ruchu także w wielu diecezjach i parafiach.
Aktualnie 2/3 członkiń INMK praktykuje życie we wspólnotach zamieszkania, natomiast 1/3 żyje indywidualnie, pozostając w swoich środowiskach i pracując zawodowo.
Wiele z członkiń posługuje w centrach Ruchu Światło-Życie, a także angażuje się w działalność Krucjaty Wyzwolenia Człowieka m.in. prowadząc rekolekcje ewangelizacyjne dla uzależnionych, ale także kursy i szkolenia z pedagogiki zabawy, metod aktywizujących w katechezie oraz szkolenia wodzirejów zabaw bezalkoholowych. Z inicjatywy instytutu w Lublinie powstała grupa „Odwaga”, która – zgodnie z nauczaniem Kościoła – służy pomocą duchową i terapią osobom o skłonnościach homoseksualnych, które pragną zmienić swój styl życia. Z inspiracji jednej z członkiń powstał Katolicki Telefon Zaufania w jednej z polskich diecezji.
Wśród członkiń INMK są także katechetki, kilku psychologów, pedagogów, nauczycielka angielskiego oraz nauczyciel akademicki i bibliotekarka wyższej uczelni, ponadto dziennikarka, farmaceutka i działaczka pro-life.
INMK został zatwierdzony na prawie diecezjalnym w 1996 roku przez ówczesnego biskupa tarnowskiego Józefa Życińskiego. Jako świecki instytut życia konsekrowanego zrzesza kobiety, które pozostając osobami świeckimi składają śluby czystości i posłuszeństwa, żyją duchowością Ruchu Światło-Życie.
Duchowość INMK
Duchowość Instytutu określa jego nazwa: Instytut Niepokalanej, Matki Kościoła. Członkinie Instytutu pragną, na wzór Niepokalanej, oddać całe swoje życie na macierzyńską posługę Kościołowi, starając się w każdym czasie otwierać na ożywcze tchnienie Ducha Świętego w Kościele i podejmować te posługi, które zmierzają do jego samourzeczywistnienia i odnowy.
INMK inspirowany duchowością maryjną św. Maksymiliana, widzi w Niepokalanej szczytową formę urzeczywistniania powołania osoby ludzkiej do bezgranicznego oddania się Chrystusowi i Jego misji. Niepokalana jest dla członkiń Instytutu wzorem osobowym, a oddanie się Jej w znaczeniu zjednoczenia się z Nią w postawie Jej oblubieńczego oddania się Chrystusowi w Duchu Świętym, streszcza całą pobożność maryjną INMK.
Drugim ważnym źródłem duchowości Instytutu jest eklezjologia Soboru Watykańskiego II, ze szczególnym uwypukleniem idei Mater Ecclesiae, idei diakonijnej, personalistyczno-dialogicznej, prowadzącej do rozumienia istoty osoby jako bezinteresownego daru z siebie (KDK 24c), oraz liturgii (zwłaszcza eucharystycznej i liturgii godzin) jako źródła i szczytu całego życia chrześcijańskiego. Tak rozumiana duchowość jest najgłębszym motywem i inspiracją całego zaangażowania apostolskiego członkiń Instytutu Niepokalanej, Matki Kościoła.
Duchowość tę członkinie INMK realizują w praktykach życia wewnętrznego, wśród których szczególną rolę pełni modlitwa jako osobiste spotkanie z Chrystusem, Eucharystia -pojmowana jako źródło i szczyt życia chrześcijańskiego oraz pełna Liturgia Godzin oraz różaniec. Do praktyk okresowych należą dni skupienia, doroczne rekolekcje, jak również spotkania w grupie.
Najgłębszą treść życia członkiń INMK stanowią rady ewangeliczne a wynikające z nich więzy są elementem konstytutywnym życia wspólnotowego praktykowanego we wspólnocie zamieszkania jak również w życiu indywidualnym.
W INMK składa się śluby czasowe i wieczyste. Próba wstępna przed złożeniem pierwszych ślubów trwa 3 lata a kandydatka musi być pełnoletnia. Aby złożyć śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa musi mieć co najmniej 20 lat. Śluby wieczyste składa się po co najmniej 6-letnim okresie włączenia czasowego (ślubów czasowych).
Zuzanna Podlewska / www.kkis.pl
