Korespondencja
Poradnia Powołaniowa
40 041 Katowice
ul. Plebiscytowa 49a
e-mail :
[email protected]
[email protected]
[email protected]
ks. prof. dr hab. Marek Chmielewski
Instytut Teologii Duchowości – KUL
20 – 950 Lublin
Aleje Racławickie 14
tel.: 0 601 467 059
e-mail: [email protected]
Ks. dr Piotr Walkiewicz
ul. Młyńska 23/25
26 – 600 Radom
tel.: (
0-48) 381-01-54
tel. kom.: 0 601 272 871
e-mail: [email protected]
Ks. Stanisław Noga
40 – 887 Katowice
ul. Ułańska 13
e-mail: [email protected]
Ks. Tomasz Rusiecki
25 – 013 Kielce
ul. Jana Pawła II 7
tel.: ( 0-41 ) 368-02-96
Ks. Jan Nigborowicz
38 – 455 Głowienka
Wrocanka 57
e-mail: [email protected]
Ks. Edward Szymanek
60 – 962 Poznań Kielce
ul. Panny Marii 4
tel.: (0-61) 647-23-25
Maria, tel.: 0 604 598 517
Joanna, tel.: 0 666 237 228
Magdalena, tel.: 0 507 147 666
Krystyna, tel: (0-32) 254-44-81
Ks. Jan Jagiełka
ul. Czarnowska 2a
26 – 065 Piekoszów
tel.: (041) 306 33 35
kom. 0 608 676 614
e-mail: [email protected]
Nasz charyzmat
zakorzeniony jest we wspólnym powołaniu Instytutów Świeckich: oddajemy się Bogu przez modlitwę i realizację rad ewangelicznych: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa w zwykłych warunkach życia świeckiego, które pragniemy kształtować zgodnie z Ewangelią. Związane z ludźmi z naszego otoczenia wspólnotą losu i pracy oraz życzliwością, mamy stać się wśród nich zaczynem życia prawdziwie chrześcijańskiego. Na tym polega nasze apostolstwo.
Nasz Instytut oddaje się w sposób szczególny Chrystusowi Królowi, u Niego szuka światła i siły do rozumienia i pełnienia swego posłannictwa. Wpatrujemy się w Niego, który jako Bóg – Człowiek jest Królem. Przez Niego i dla Niego wszystko zostało stworzone. (por. Kol. 1,16) Jednak panowanie nad światem zdobył także swym ludzkim trudem, cierpieniem i śmiercią. Nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć.
Poznając Go coraz bliżej i starając się Go naśladować chcemy dostrzegać podobieństwo do Niego w każdym człowieku, szukając i ceniąc to, co w nim dobre, szanując indywidualność, obdarzając zaufaniem.
Tak jak On został posłany, aby zgromadzić w jedno dzieci Boże (por. J. 11,52) pragniemy być w naszych środowiskach tymi, co łączą, a nie dzielą i tak przez postawą braterską przyczyniać się do budowania Królestwa Bożego.
Chcemy podporządkować wszystko prawu miłości ewangelicznej, wyrażającej się wzajemną służbą. W duchu służby chcemy kształtować wszelką naszą działalność, nie cofając się przed samozaparciem i cierpieniem, mocne wiarą w ostateczne zwycięstwo dobra nad złem.
Wrażliwości na potrzeby ludzkie i bezwzględnego zaufania Bogu oraz łasce powołania uczymy się od Matki Bożej i naszej, Służebnicy Pańskiej i Królowej świata, błogosławionej, gdyż zawierzyła Panu.
Naszym charyzmatem jest naśladowanie Chrystusa Króla, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć.
W każdej spotkanej osobie pragniemy dostrzegać Jego obraz, nawet jeśli jest zniekształcony, i rozbudzać to, co w człowieku dobre, dostrzegać jego potrzeby i pomagać je zaspokajać. Chcemy służyć jedności między ludźmi i prawu ewangelicznej miłości. W życiu wśród świata, wartości materialne oceniamy w świetle Ewangelii.
Nasze życie
opieramy na głębokiej więzi z Chrystusem, którą podtrzymuje i ożywia udział w Eucharystii i modlitwa. Oparciem są także spotkania wspólnoty. Zasadniczo nie podejmujemy wspólnych dzieł, chociaż niekiedy realizujemy razem konkretne zadania. Zazwyczaj nie mieszkamy razem. Pozostajemy we własnym środowisku rodzinnym, zawodowym, towarzyskim, tam działamy, włączamy się w dobre inicjatywy otoczenia, zapraszamy do współpracy z nami, pomagamy sobie wzajemnie. Wszystko, co życie nam przynosi , uważamy za szansę rozwoju, daną nam przez Boga.
Do wspólnoty życia poświęconego Bogu zapraszamy osoby stanu wolnego, w wieku do lat 40, po maturze, kształcące się lub pracujące w różnych zawodach.
Formacja
Po roku wstępnym, trzyletniej formacji i pogłębieniu życia modlitwy składamy śluby: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa,
początkowo czasowe, a po pięciu latach – wieczyste. Śluby nasze mają charakter publiczny.
Instytut dla mężczyzn
W Polsce jest również Instytut Świecki Chrystusa Króla (ISTITUTO SECOLARE CRISTO RE) męski na prawie papieskim.
Jest w Kościele wspólnotą ludzi świeckich wezwanych przez Ducha Świętego, aby konsekrować się w Bogu poprzez śluby ubóstwa, czystości i posłuszeństwa.
e – mail: [email protected]
Historia
Instytut Świecki Chrystusa Króla wywodzi się z Kielc. W latach drugiej wojny światowej ks. dr Wojciech Piwowarczyk objął opieką duszpasterską grupę dziewcząt, które szukały drogi świętości w życiu świeckim. Pragnąc żyć radami ewangelicznymi w warunkach świeckich, złożyły śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Wkrótce powstały pierwsze zasady życia wspólnoty.
Gdy papież Pius XII ustanowił nową formę życia konsekrowanego – instytuty świeckie-okazało się, że zasady te są zgodne z wymaganiami Stolicy Apostolskiej. Nasza droga znalazła potwierdzenie! W latach powojennych członkinie grupy weszły w nowe środowiska, wyjechały na studia, podjęły pracę w różnych zawodach. Za pośrednictwem księży lub osobistych kontaktów zgłaszały się nowe kandydatki. W ten sposób powstały kolejne ośrodki Instytutu: w Wielkopolsce, na Śląsku, na Mazowszu, oraz na Podkarpaciu. W roku 1994 nasz Instytut został formalnie erygowany przez bp. Kazimierza Ryczana.
Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych dała zgodę na prowadzenie procesu beatyfikacyjnego Sługi Bożego Wojciecha Piwowarczyka. W diecezji kieleckiej trwają przygotowania do uroczystego rozpoczęcia tego procesu.
Założyciel
Ksiądz infułat dr Wojciech Piwowarczyk (1902 – 1992) urodził się 18 stycznia w miejscowości Kamienica (k. Miechowa) jako syn Wojciecha i Joanny z d. Suchta. W 1923 r. zdobył maturę. Bezpośrednio potem wstąpił do seminarium duchownego w Kielcach, gdzie w 1927 r. otrzymał święcenia kapłańskie. W latach 1932 – 1938 (z przerwami) studiował na Uniwersytecie Warszawskim i uzyskał stopie doktora z zakresu teologii moralnej.
Jako kapłan pełnił wiele odpowiedzialnych funkcji na terenie diecezji kieleckiej, a przede wszystkim w Kielcach. Do najważniejszych zadań, jakie mu powierzono, należy stanowisko profesora teologii moralnej i ojca duchownego alumnów seminarium duchownego w Kielcach (1939 – 1958) oraz ojca duchownego kapłanów diecezji kieleckiej (1958 – 1993). Dzięki temu stał się wychowawcą kilku pokoleń kapłanów diecezji kieleckiej.
Był niestrudzonym konferencjonistą, rekolekcjonistą, spowiednikiem nie tylko kapłanów, ale zakonnic i osób świeckich, dążących do doskonałości w świecie.
Od 1944 r. gromadził wokół idei bezinteresownej służby ludziom grono żeńskiej młodzieży, która z jego inicjatywy i pod jego kierunkiem utworzyła trwałą, istniejącą do dziś wspólnotę – Instytut Chrystusa Króla. Do końca życia czuwał nad jego rozwojem. Uważał go za główne dzieło swego życia.
Podejmował ponadto wiele prac apostolskich: organizował wczasorekolekcje dla niepełnosprawnych, wiele dni skupienia dla różnych wspólnot w półpublicznej kaplicy we własnym mieszkaniu (od 1972 r.). Przez wiele lat zajmował się propagowaniem i wspieraniem misji katolickich w świecie.
Jego nieprzeciętna miłość do ludzi, żarliwość apostolska, z jaką spełniał swoje obowiązki, duch modlitwy, opinia świętości stały się przyczyną powstania myśli do podjęcia starań o jego beatyfikację.
Słowo biskupa diecezjalnego na rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego Sługi Bożego Wojciecha Piwowarczyka
Drodzy Diecezjanie,
W Kościele kieleckim żył kapłan, którego nazywano Ojcem. To Ksiądz Infułat Wojciech Piwowarczyk. Znały go Wiślica, Miechów, Jędrzejów i Kielce, bo w tych miejscowościach świadczył o Mistrzu z Nazaretu, Jezusie Chrystusie. Pan Bóg chciał, by ewangelizował długo, dlatego obdarzył go dziewięćdziesięcioletnim życiem i sześćdziesięcioletnim czasem posługi kapłańskiej.
Był świadkiem i uczestnikiem tragedii i zwycięstw dwudziestego wieku. Znał smutek carskiego ucisku, upokarzającej rusyfikacji oraz smak wolności ojczyzny po pierwszej wojnie światowej. Cierpiał z cierpiącymi w czasie drugiej wojny światowej. Grzebał pomordowanych i odprowadzał modlitwą znajomych i przyjaciół do obozów zagłady. Panu Bogu zadawał na modlitwie pytanie, dlaczego dotknęło Polskę upokorzenie komunistycznej niewoli. Doczekał przyjazdu do Kielc Jana Pawła II i jego błogosławieństwa, doczekał wolnej Polski. Pochowany w Kielcach w grobowcu kanoników kapitulnych, wspominany jest jako Ojciec i żyje w pamięci jako Ojciec.
Całą swą miłość zamknął w kapłaństwie, które otrzymał jako talent i ofiarował Jezusowi. Płonął miłością w sposób doskonały w konfesjonale, na ambonie, podczas konferencji ascetycznych. Towarzyszył chorym, biednym i niepełnosprawnym. Był ojcem duchownym dla kleryków, dla kapłanów, dla tysięcy ludzi poszukujących jego posługi, a szczególnie dla Instytutu Chrystusa Króla, gdzie pod mistrzowską ręką Ojca osoby świeckie wspinały się na szczyty świętości chrześcijańskiej. Ta ojcowska miłość pozostaje młoda oraz żyje i pulsuje w założonym Instytucie Chrystusa Króla. Miłości Boga Ojca podporządkował siebie, całe swoje posługiwanie i wszystkich, którzy klękali z nim do modlitwy.
Pamięć Ojca Wojciecha jest żywa w środowisku kapłańskim oraz we wspólnotach kieleckich. Żywa jest od dnia pogrzebu, kiedy to w homiliach pogrzebowych mówiono: „Zasmuceni rozstaniem jesteśmy jednak bogaci nadzieją Bożej nagrody. Bogaci przeświadczeniem, że otaczamy trumnę człowieka, który był – bez obawy przesady – mistrzem życia wewnętrznego, nauczycielem rzetelnej drogi do Boga, po której sam wędrował, zostawiając wzór gorliwości, dar otwartego serca, otwartego domu, stałej gotowości, aby być w sprawach Bożych” (Homilia bpa E. Materskiego) „ Żegnamy dziś zasłużonego i wielkiego kapłana. Chciałbym wypowiedzieć to, co czuje moje serce, a sądzę, że serca wszystkich zgromadzonych: Ks. Wojciech odchodzi od nas do Boga w opinii świętości” (Homilia pogrzebowa bpa S. Szymeckiego).
Świadomość jego niezwykłej pobożności pulsuje coraz mocniej. Dlatego w imieniu swoim i tych, którzy doświadczali radosnego kontaktu z Ojcem Wojciechem, skierowałem prośbę do Konferencji Episkopatu Polski o wyrażenie zgody na rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego, na szczeblu diecezjalnym. W ślad za zgodą Konferencji Episkopatu Polski, Kongregacja do spraw Świętych wydała oświadczenie, że zezwala na rozpoczęcie procesu Sługi Bożego Ks. Wojciecha Piwowarczyka.
ks. bp Kazimierz Ryczan, ordynariusz diecezji kieleckiej
