Ks. Czesław Parzyszek SAC, Przewodniczący KWPZM
PRZYNAGLENI DAREM… SŁOWO NA ROZPOCZĘCIE SYMPOZJUM
Częstochowa, 16 października 1996 r.
Raz jeszcze usłyszeliśmy słowa: „Życie konsekrowane, głęboko zakorzenione w przykładzie życia i w nauczaniu Chrystusa Pana, jest darem Boga Ojca udzielonym Jego Kościołowi za sprawą Ducha Świętego. Dzięki profesji rad ewangelicznych charakterystyczne przymioty Jezusa – dziewictwo, ubóstwo i posłuszeństwo – stają się w pewien swoisty i trwały sposób w świecie, a spojrzenie wiernych zwraca się ku tajemnicy Królestwa Bożego …” /VC, 1/.
Raz jeszcze Ojciec Święty Jan Paweł II przypomniał całemu światu: „Wszyscy zdajemy sobie sprawę, jakim bogactwem jest dla wspólnoty kościelnej dar życia konsekrowanego w całej różnorodności jego charyzmatów i instytucji. Razem dziękujemy Bogu za Zakony i Instytuty zakonne, kontemplacyjne lub prowadzące dzieła apostolskie, oraz Stowarzyszenia życia apostolskiego, za Instytuty świeckie i za inne grupy osób konsekrowanych, jak również za tych wszystkich, którzy w ukryciu swego serca oddają się Bogu poprzez szczególną konsekrację” /VC, 2/.
W miesiącu październiku, w którym odchodzimy 18-tą rocznicę inauguracji pontyfikatu Jana Pawła II i po zakończeniu którego obchodzić będziemy 50.lecie kapłaństwa Ojca Św. jako Rodziny Zakonne w Polsce wyrażamy Ojcu Św. szczególną solidarność w Jego trosce o Kościół, a zwłaszcza o życie duchowe jego członków. Jednym ze znaków tej solidarności jest pilne studiowanie i wcielanie w życie wydanych przez Niego dokumentów. Do najnowszych z nich należy Jego posynodalna Adhortacja apostolska Vita consecrata, którą bez przesady można uznać za jeden z najznakomitszych dokumentów, jakie Kościół wydał w swojej historii na temat życia konsekrowanego.
Jest więc rzeczą ze wszech miar stosowną, aby zwłaszcza osoby konsekrowane pochyliły się nad tym dokumentem papieskim i przyznały mu tę rangę w swoim życiu, na jaką ten dokument zasługuje. Tym bardziej, że Ojciec Św. pragnie w tej Adhortacji przemawiać do nas w duchu jaki przenikał list skierowany przez Sobór Jerozolimski do chrześcijan w Antiochii i spodziewa się reakcji czytelników podobnej do tej, jaką wywołał tamten list w Antiochii. Ojciec Św. wyraża wielką nadzieję, że Adhortacja skłoni do „szukania nowych odpowiedzi o charakterze duchowym i apostolskim na pojawiające się wyzwania” /VC, 13/.
Dlatego jesteśmy razem a tej sali, w domu Matki Jasnogórskiej, w dniu wyboru Ojca Św. Jana Pawła II na stolicę Piotrową. Jesteśmy razem po raz pierwszy cztery Konferencje: Wyższych Przełożonych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych w Polsce wraz z jej przewodniczącą Matką Jolantą Olech, przełożoną generalną SS. Urszulanek – najserdeczniej pozdrawiam i witam. Jest również obecna wśród nas Konferencja Przełożonych Żeńskich Klasztorów Kontemplacyjnych w Polsce wraz z jej przewodniczącą Matką Immaculatą Żyduch – szczególnie ich witamy i cieszymy się ich obecnością wśród nas. Jest też Krajowa Konferencja Instytutów Świeckich wraz z wiceprzewodniczącą panią Janiną Dydych – bardzo ciepło ich witamy i cieszymy się ich obecnością. Zauważamy z radością obecność najstarszej Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich w Polsce wraz z jej przewodniczącym – mówiącym te słowa ks. Czesławem Parzyszkiem, prowincjałem Księży Pallotynów z Warszawy – też serdecznie i z radością witamy. Cieszymy się obecnością naszych południowych Sąsiadów i witamy najserdeczniej i bardzo ciepło przedstawicieli Konferencji Zakonów Żeńskich i Męskich z Czech.
Przeżywamy zatem historyczny moment szczególnej Komunii Wspólnot życia konsekrowanego w Polsce. To spotkanie chcemy przeżywać w taki sposób i w takim rytmie, jak wyglądać winien nasz zwyczajny dzień. Chcemy, aby na tej sali był czas na medytację, modlitwę i ciszę. Chcemy, aby wsłuchać się w dogłębne refleksje naszych prelegentów /Zakonów Męskich i Żeńskich/ nad poszczególnymi rozdziałami Adhortacji. Pragniemy, aby centrum tych dni była codzienna Eucharystia, sprawowana przez przedstawicieli Hierarchii: ks. abpa J.Kowalczyka – Nuncjusza Apostolskiego, Ordynariusza tego miejsca – abpa St. Nowaka i nowego przewodniczącego Komisji Episkopatu ds. Instytutów życia konsekrowanego i Stowarzyszeń życia apostolskiego – ks. bpa E. Samsela. Chcemy pracować każdego popołudnia w grupach roboczych nad konkretami naszego życia, aby jeszcze bardziej ożywić i przemienić nasze życie i życie naszych wspólnot. Chcemy to wszystko w modlitwie powierzyć Dobremu Bogu.
Szczególnie i przede wszystkim, wdzięczni Umiłowanemu Ojcu Św. za tak bogaty dar Adhortacji chcemy wyrazić naszą obecnością, życiem, modlitwą, refleksją i Eucharystią przywiązanie i szacunek oraz uczynić te dni jubileuszowym darem na zbliżający się złoty Jubileusz Jego święceń kapłańskich.
Zawierzamy te trzy dni solidnej pracy i bycia razem Rodzin Zakonnych w Polsce naszej Matce i Królowej – Pani Jasnogórskiej. Niech Ona będzie nam Gwiazdą Przewodnią w nowe tysiąclecie wiary. Upraszamy także przez wstawiennictwo naszych Zakonodawców i Zakonodawczyń dar łaski i światła na te trzy dni. Oby ten czas niepowtarzalnej Komunii Polskich Rodzin Zakonnych wydał jak najobfitsze owoce. Daj nam to Panie nasz i Boże.
Archiwum KWPZM