Kard. Stefan Wyszyński, Prymas Polski
SPRAWA BEATYFIKACJI OJCA MAKSYMILIANA KOLBEGO. FRAGMENT PRZEMÓWIENIA WYGŁOSZONEGO PODCZAS 123 KONFERENCJI PLENARNEJ EPISKOPATU POLSKI
Warszawa, Dom Prymasowski, 27-28 stycznia 1971 r.
Fragment przemówienia wygłoszonego podczas 123 konferencji plenarnej Episkopatu Polski, na której poruszana była sprawa beatyfikacji ojca Maksymiliana.
Zwrócił się do mnie prowincjał ojców franciszkanów, o. Władysław Ryguła, zainteresowany bezpośrednio uroczystościami beatyfikacyjnymi ojca Maksymiliana Kolbego. Naprzód poinformował mnie, co robią. Pisze się żywot ojca Maksymiliana. Jeden, popularny – opracowuje s. Strzelecka, drugi, naukowy – o. Synowiec. Przygotowuje się artykuły do czasopism takich jak „Ateneum”, „Znak”, „Homo Dei”. Przewiduje się konferencje dla inteligencji, które poprowadzi ks. dr Ryłko. Przygotowuje się również kazania dla ludu, które są zlecone ks. Blachnickiemu i ks. Szwedzie. Są opracowania szersze, dotyczące cnót błogosławionego. Pracuje nad tym ks. mgr Piątkowski, ks. prałat Woźny i ojcowie karmelici. Przygotowuje się film dokumentalny o życiu ojca Maksymiliana. Rozważa się również inne możliwości wykorzystania środków masowego przekazu.
Co – zdaniem ojców franciszkanów – należałoby jeszcze zrobić? Rozpisać konkurs na pieśń, wiersz, słuchowisko, utwór muzyczny; zaprojektować okolicznościowy znaczek i stempel pocztowy; urządzić wystawę objazdową informującą o życiu ojca Kolbego, wydrukować obrazki pamiątkowe z racji beatyfikacji i przygotować dar dla Ojca Świętego.
Trzeba też przygotować społeczeństwo do tej uroczystości przez List Episkopatu i serie kazań. Jest pytanie, czy na przykład biskup Majdański byłby gotów zaprojektować taki List? Jako współwięzień obozowy, mający za sobą głębokie przeżycia tragedii i łaski obozowej, byłby jak najbardziej do tego przygotowany. Bylibyśmy wdzięczni Księdzu Biskupowi, gdyby w tej sprawie porozumiał się z o. Władysławem Rygułą, prowincjałem. – Jeśli chodzi o rekolekcje i kazania, są projekty. Oczywiście mamy również prośbę do arcybiskupa Kominka o współpracę Komisji Duszpasterskiej.
Miejsce uroczystości, tak jak mówiliśmy. Rośnie nadzieja, że Ojciec Święty mógłby przybyć do Polski. Byłaby więc sprawa ewentualnej beatyfikacji w Polsce. Przewiduje się – po wyłączeniu niektórych miejscowości – specjalne uroczystości w Częstochowie, Niepokalanowie, Krakowie i Oświęcimiu, w Białymstoku, Łodzi i Włocławku.
Musimy delikatnie dowiedzieć się, jak by się Władze ustosunkowały do ewentualnego przyjazdu Ojca Świętego w tym roku. Jeżeli okazałoby się, że jest stosunek pozytywny, wtedy dopiero wystąpilibyśmy do Ojca Świętego z prośbą, aby wziął to pod uwagę. Mogłyby być trzy daty: 15 sierpnia, 26 sierpnia albo 8 września. Przewiduje się, że Ojciec Święty przyjechałby naprzód do Oświęcimia, w przeddzień, a potem na Jasną Górę i tam by się odbył proces beatyfikacji. Ale o to musielibyśmy dopiero prosić. Będziemy mogli uczynić to wtedy, gdy wyczujemy, jaka jest postawa Władz.
Franciszkanie stworzyli komitet wykonawczy dla uroczystości beatyfikacyjnych. Jest prezydium komitetu, są komisje – naukowa, duszpasterska, kaznodziejska, katechetyczna, liturgiczna, informacyjna, artystyczna. Już pracują. Dali mi obszerną relację i prosili, aby najdostojniejszych Księży Biskupów poinformować o tych poczynaniach i zarazem prosić, co – sądzę – jest zbędne, ale ze względów grzecznościowych, aby byli łaskawi współdziałać z poczynaniami zakonu, który główny ciężar organizacji weźmie na siebie. Chodzi zwłaszcza o współdziałanie tych diecezji, które są bezpośrednio zainteresowane i związane z życiem ojca Kolbego.
Tekst autoryzowany. Zbiory Instytutu Prymasowskiego