Bp Tadeusz Rakoczy, Biskup Bielsko-Żywiecki
LIST NA 60. ROCZNICĘ ŚMIERCI ŚW. MAKSYMILIANA
Bielsko Biała, 14 lutego 2001 r.
Drodzy Bracia i Siostry!
Ojciec Święty Jan Paweł II w liście apostolskim Novo millennio ineunte, ogłoszonym na zakończenie Roku Jubileuszowego, stwierdza, że „To, czego dokonaliśmy w minionym roku, nie upoważnia nas bynajmniej do jakiegoś zwyczajnego zadowolenia, ani tym bardziej nie pozwala nam zaniechać dalszych działań. Przeciwnie, dotychczasowe doświadczenia powinny wzbudzić nowe energie, nakłaniając nas, byśmy wyrazili entuzjazm w konkretnych przedsięwzięciach. (…) Czeka nas wiele zadań, musimy zatem opracować skuteczny program duszpasterski na okres po Jubileuszu” (nr 15).
Odpowiadając na wezwanie Ojca Świętego do aktywności w ewangelizacji, w sposób szczególny zwróćmy uwagę na postać patrona naszej diecezji Św. Maksymiliana Marię Kolbego, którego 60. rocznicę męczeńskiej śmierci obchodzimy w bieżącym roku.
W czerwcu 1983 r. w czasie homilii wygłoszonej w Niepokalanowie Jan Paweł II powiedział: „Pytając o motywy, można stwierdzić, że Maksymilian Kolbe przez swoją śmierć w obozie koncentracyjnym, w bunkrze głodowym, potwierdził w jakiś szczególnie wymowny sposób dramat ludzkości dwudziestego stulecia. Jednakże motywem głębszym i właściwym wydaje się to, że w tym kapłanie-męczenniku w jakiś szczególny sposób przejrzysta staje się centralna prawda Ewangelii: prawda o potędze miłości”. Życie, działalność i męczeńska śmierć Św. Maksymiliana Kolbego są przykładem bezgranicznej potęgi miłości do Boga, Kościoła i człowieka, zgodnie ze słowami Jezusa: „Nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich” (J 15, 13).
W pierwszym roku nowego wieku i trzeciego tysiąclecia starajmy się poznać gruntowniej postać Świętego Maksymiliana. W ostatnich latach wydano wiele publikacji dotyczących jego życia i świętości. Odbywały się też sympozja naukowe na temat roli i znaczenia Maksymiliana Kolbego w dzisiejszym świecie. Napisano na ten temat wiele cennych prac naukowych i artykułów. Szczególnie godną polecenia jest książka Jana Pawła II: „Patron naszych trudnych czasów”. W 1994 roku ukazała się książka „Rok Kolbiański w diecezji bielsko-żywieckiej”, ukazująca jego męczeński pobyt w oświęcimskim obozie. W bieżącym roku na łamach Tygodnika Rodzin Katolickich „Źródło” będą publikowane artykuły przybliżające postać Świętego. Niech te wszystkie treści staną się inspiracją i pomocą w doskonaleniu naszej chrześcijańskiej postawy.
W życiu człowieka wierzącego istotną rolę spełniają pielgrzymki do miejsc świętych. W bieżącym roku będzie wiele okazji, by odbyć pielgrzymkę do Oświęcimia, miejsca męczeńskiej śmierci Świętego Maksymiliana.
Jest już tradycją, że każdego roku w dniu 14 sierpnia uczestniczymy w uroczystej Mszy Św. przy Ścianie Śmierci, a w pierwszą niedzielę października w kościele Św. Maksymiliana w Oświęcimiu gromadzi się cała diecezja na uroczystościach ku czci Świętego – w tym roku z okazji 30. rocznicy beatyfikacji i 19. rocznicy kanonizacji. W bieżącym roku będziemy również uczestniczyć w tradycyjnej Drodze Krzyżowej w intencji ofiar obozów koncentracyjnych i gułagów, która odbędzie się na terenie obozu oświęcimskiego w Brzezince w pierwszą niedzielę listopada.
Żyjemy w czasach, w których nie musimy, a nawet nie mamy okazji, by tak jak Św. Maksymilian oddawać życie za naszych bliźnich. Jednak podobnie jak 60 lat temu, tak i dzisiaj, świat i człowiek tak bardzo potrzebują miłości. Skierujmy więc naszą chrześcijańską gorliwość na bliźnich. Pamiętajmy o biednych i potrzebujących, którzy w działalności apostolskiej i ewangelizacyjnej powinni zajmować centralne miejsce. Wspierajmy wszystkie inicjatywy organizowane w trosce o ludzi chorych i doświadczonych przez los. Nie zapominajmy o ludziach zagubionych, którzy zatracili sens życia, którym materialnie być może niczego nie brakuje, a jednak nie mogą odnaleźć swojego miejsca w życiu, w rodzinie i w Kościele. To właśnie oni czekają na dobre słowo, życzliwość, a przede wszystkim na świadectwo miłości, które jest najskuteczniejszym narzędziem ewangelizacji.
Święty Maksymilian doceniał rolę prasy katolickiej w apostolstwie. Mógł prowadzić swoją działalność apostolską na tak dużą skalę m.in. dzięki „Rycerzowi Niepokalanej” i „Małemu Dziennikowi”. Założył Niepokalanów w Polsce i w Japonii – wielkie ośrodki kultu maryjnego i apostolstwa społecznego. My również w naszej działalności ewangelizacyjnej i apostolskiej powinniśmy korzystać z prasy katolickiej, stacji radiowych i telewizyjnych, a także z internetu, który swoim zasięgiem wykracza poza lokalne wspólnoty, państwa i kontynenty. Za istnienie i działalność tych środków jesteśmy wszyscy współodpowiedzialni.
„Idźmy naprzód z nadzieją! Nowe tysiąclecie otwiera się przed Kościołem niczym rozległy ocean, na który mamy wypłynąć licząc na pomoc Chrystusa. Syn Boży, który z miłości do człowieka przyszedł na świat dwa tysiące lat temu, także dzisiaj prowadzi swoje dzieło: musimy mieć przenikliwy wzrok, aby je dostrzec, a nade wszystko wielkie serce, abyśmy sami stawali się jego narzędziami. Czyż nie po to właśnie obchodziliśmy Rok Jubileuszowy, aby na nowo zaczerpnąć z tego żywego źródła naszej nadziei?” – pisze Jan Paweł II w Novo millennio ineunte, stwierdzając równocześnie, że „przemierzając drogi świata na początku nowego stulecia, musimy przyspieszyć kroku” (nr 58). Nie bójmy się wspólnie z duszpasterzami podejmować nowych inicjatyw w ramach realizacji miłości bliźniego. W dzisiejszych czasach – kiedy świat rozwija się tak szybko, a rozwój duchowy często nie idzie w parze z rozwojem technicznym, kiedy jest tak wiele obszarów i dziedzin czekających na ewangelizację – powinniśmy naśladować entuzjazm Świętego Maksymiliana, który nie bał się podejmować nowatorskich jak na ówczesne czasy inicjatyw, przemierzając odważnie i z miłością różne kraje i kontynenty.
Rozpoczęliśmy okres Wielkiego Postu. Niech patron naszej diecezji Św. Maksymilian Maria Kolbe oraz wielu innych męczenników obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu pomogą nam jeszcze głębiej odczytać miłość Boga, który swojego Syna wydał za nas, by zaświadczyć i nauczyć nas miłości. Niech słowa Ojca Świętego z Novo millennio ineunte: „Wypłyń na głębię!” będą dla nas zachętą do działania i ponownego przemyślenia naszej miłości. Na drodze nowej ewangelizacji niech umacnia nas Jezus Chrystus obecny w sakramentach, a także przykład Św. Maksymiliana, apostoła miłości. Niech wstawiennictwo Matki Najświętszej, której jakże gorliwym czcicielem był Święty Maksymilian Maria Kolbe, wspomaga nas w chwilach zniechęcenia i zwątpienia; niech dodaje nam sił i energii we wszystkich przedsięwzięciach.
Po radosnych uroczystościach Wielkiego Jubileuszu nie powracajmy do codziennej przeciętności. Rozpoczynajmy wciąż na nowo od Chrystusa. Jeśli nasze jubileuszowe świętowanie było autentyczne, to powinno dodać nam energii do jeszcze większej gorliwości i miłości, bo – jak stwierdził Ojciec Święty we wspomnianym liście apostolskim – Wielki Jubileusz „otwiera przed nami przyszłość nadziei”.
Na wszelkie inicjatywy podejmowane w roku poświęconym Św. Maksymilianowi, a także na waszą chrześcijańską gorliwość w miłości z serca błogosławię
+Tadeusz Rakoczy, bp
Za: www.diecezja.bielsko.pl