Bp Marian Przykucki
LIST PRZEWODNICZĄCEGO KOMISJI EPISKOPATU DS. RODZIN DO KONFERENCJI WYŻSZYCH PRZEŁOŻONYCH ZAKONÓW MĘSKICH W POLSCE
Warszawa, 07 października 1985 r.
Zawarte w adhortacji apostolskiej „Familiaris Consortio” słowa Jana Pawła II: „Chciałbym dołączyć bardzo usilne wezwanie skierowane do osób odpowiedzialnych za Instytuty życia konsekrowanego, ażeby zechciały uznać – zawsze przy należytym poszanowaniu własnego, pierwotnego charyzmatu – apostolstwo zwrócone do rodzin za jedno z pierwszorzędnych zadań, które w dzisiejszej sytuacji stało się sprawą naglącą”, zachęcają Komisję Episkopatu Polski d/s Rodzin do braterskiego podzielenia się z Wyższymi Przełożonymi Zakonów Męskich w Polsce kilkoma problemami stanowiącymi przedmiot szczególnej troski Komisji.
Urzędowym organem Komisji jest wydawany od początku bieżącego roku biuletyn pt. „Sprawy rodziny”, który ma służyć rozwojowi duszpasterstwa rodzin w Polsce poprzez przekazywanie ważniejszych dyrektyw i wypowiedzi Stolicy Apostolskiej i Episkopatu Polski odnośnie do duszpasterstwa rodzin oraz informować o ważniejszych wydarzeniach z tego zakresu w Polsce i w innych krajach. Istnieje możliwość prenumeraty omawianego biuletynu.
Komisja zwraca uwagę na dokument Kongregacji Wychowania Katolickiego pt. „Wytyczne wychowawcze w odniesieniu do ludzkiej miłości. Zasadnicze cechy wychowania seksualnego”. Jest to pierwszy dokument Stolicy Apostolskiej przedstawiający całokształt doktryny katolickiej o wychowaniu seksualnym, będącym istotnym składnikiem wychowania chrześcijańskiego do integralnej miłości. Może on stanowić ze względu na pełne, teologiczne i pedagogiczne ujęcie podstawowych zagadnień najbardziej osobistych i intymnych przeżyć człowieka, przedmiot refleksji dla rodziców, nauczycieli, wychowawców, spowiedników i animatorów grup młodzieżowych. Komisja zachęca, aby tej refleksji nadawać także kształt spotkań o charakterze naukowym bądź popularnonaukowym organizowanych przez poszczególne zakony lub zgromadzenia zakonne. Pożyteczne byłoby także upowszechnianie tego dokumentu i refleksji nad nim na łamach pism wydawanych przez zakony i zgromadzenia zakonne.
Komisja zwraca się ze szczególną prośbą do Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich w Polsce o poczynienie stosownych wysiłków mających na celu właściwe dowartościowanie problematyki małżeńskiej i rodzinnej w posłudze rekolekcyjnej i misyjnej w duchu adhortacji apostolskiej „Familiaris consortio”.
Jako zagadnienia szczegółowe Komisja proponuje:
– bardziej wnikliwe i wszechstronne podejmowanie tematyki związanej z powołaniem małżeństwa i rodziny;
– zagadnienia związane z obroną poczętego życia winny być podejmowane łącznie z ukazywaniem wielorakich form pomocy matce samotnej bądź rodzicom znajdującym się w trudnej sytuacji. Należy akcentować wszystkie pozytywne osiągnięcia i dokonania w tej dziedzinie jako wyraz współczesnych form miłosierdzia chrześcijańskiego;
– rekolekcjoniści i misjonarze winni wykazywać się biegłą znajomością ocen moralnych odnośnie do:
a/ kierowania płodnością w oparciu o kryteria biologiczne;
b/ stosunków przerywanych i antykoncepcji;
c/ wczesnych środków poronnych /spirale wewnątrzmaciczne i środki hormonalne/.
Winni także znać instrukcję dla spowiedników o spowiedzi małżonków oraz zasady rozgrzeszania w przypadku zakładania bądź noszenia spirali wewnątrzmacicznej;
– zapoznanie rekolekcjonistów i misjonarzy z możliwościami uczestniczenia w życiu religijnym i sakramentalnym osób żyjących w związkach niesakramentalnych.
Komisja zwraca uwagę, aby misjonarze i rekolekcjoniści w swojej posłudze uwzględniali współpracę z katolickimi poradniami życia rodzinnego, dlatego przed rozpoczęciem swojej posługi winni spotkać się, w obecności księdza proboszcza, z doradcami życia rodzinnego danej parafii celem omówienia zakresu i czasu funkcjonowania poradni życia rodzinnego. Te informacje winni także posiadać spowiednicy.
Komisja służy odpowiednią pomocą poszczególnym zakonom lub zgromadzeniom zakonnym, które zechcą te zagadnienia przedstawić swoim współbraciom.
Komisja zachęca Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich, aby w podległych sobie wyższych seminariach duchownych wprowadzili bądź utrzymali na należytym poziomie wykłady z zakresu teologii małżeństwa i rodziny oraz wykłady z zakresu duszpasterstwa rodzin.
Biorąc pod uwagę nieodzowność specjalistów świeckich w duszpasterstwie rodzin, zwłaszcza pracowników służby zdrowia. Komisja zwraca się z usilną prośbą o pomoc w należytym przygotowaniu do tego rodzaju apostolatu ludzi świeckich reprezentujących poszczególne dyscypliny naukowe. To przygotowanie może obejmować już studentów. Znane są tutaj inicjatywy odnośnie do studentów medycyny tzw. KLER-MED-y czyli spotkania studentów medycyny i alumnów wyższych seminariów duchownych, poświęcone zagadnieniom ciała, płciowości, płodności, miłości, małżeństwa i rodziny. Komisja dołącza program takich spotkań i służy pomocą organizacyjną w ich przeprowadzaniu.
Komisja zachęca, aby poszczególne domy zakonne otaczały troską duszpasterską nauczycieli, stwarzając im możliwości przygotowania się do realizacji zagadnień związanych z wychowaniem do życia w małżeństwie i rodzinie. Komisja służy w tym względzie pomocą w zakresie programów i prelegentów.
Pilną uwagę należy zwrócić na katechizację szkół medycznych średnich i policealnych. Należy dążyć do tego, aby uczennice tych szkół otrzymały pełną wiedzę z zakresu etyki pielęgniarskiej, położniczej, a także małżeńskiej i rodzinnej.
Niektórzy Wyżsi Przełożeni powołali w swoich prowincjach referentów d/s duszpasterstwa rodzin. Inicjatywa ta jest szczególnie cenna. W/w referenci winni pozostawać w systematycznym kontakcie z Komisją Episkopatu d/s Rodzin oraz z Krajowym Ośrodkiem Duszpasterstwa Rodzin.
Komisja wyraża słowa wdzięczności za łaskawe przyjęcie przedłożonych spraw i problemów i uważa, że wspólny wysiłek przyniesie błogosławione owoce dla dobra Kościoła i Narodu.
Bp Marian Przykucki
Przewodniczący Komisji Episkopatu d/s Rodzin
Archiwum KWPZM