Abp Józef Kowalczyk, Nuncjusz Apostolski w Polsce
SŁOWO DO WYŻSZYCH PRZEŁOŻONYCH ZAKONÓW MĘSKICH
Warszawa, 16 maja 2001 r.
Dziękuję serdecznie wszystkim tu obecnym, zwłaszcza przedstawicielom życia charyzmatycznego w Polsce, w intencji Ojca Świętego, za solidarność z nim w Jego posłudze Piotrowej, za wszelkie oznaki bliskości nie tylko emocjonalnej, ale intelektualnej, duchowej z Ojcem Świętym, zwłaszcza w dawaniu świadectwa Ewangelii poprzez słowa, ale bardziej poprzez czyn. Pamiętamy, Ojciec Święty przypomina nam, że dziś świat potrzebuje świadków bardziej niż nauczycieli jeżeli nauczycieli to na tyle na ile są świadkami. Przykładem takiego świadczenia jest właśnie on Jan Paweł II, ale także Wielki Prymas Tysiąclecia, którego setną rocznicę urodzin w tym właśnie roku obchodzimy i właśnie rok ten jest poświęcony jego posłudze, jego świadectwu.
Dziękując za dzisiejszą modlitwę, polecam posługę Ojca Świętego waszej modlitewnej trosce. Jego posługa dokonana niedawno w Grecji, Syrii, na Malcie jest dla nas wszystkich wezwaniem. Wszak wtenczas, kiedy wydaje się, że siły fizyczne słabną moc ducha jeszcze bardziej się zaznacza. Módlmy się o to, aby Pan Bóg dał mu moc ducha i siły, aby najbliższa podróż do bliskiego i drogiego nam kraju Ukrainy była owocną pod każdym względem, by zbliżała ludzi do siebie, zbliżała kościoły, które przecież duchowo tak bardzo są spokrewnione a tylko bariery stwarzają ludzie.
Jakże na pamięć przychodzą słowa Ojca Świętego wypowiedziane tu właśnie w Polsce o pojednaniu. Łatwiej pojednać się z Bogiem aniżeli z drugim człowiekiem. Niech nasza postawa będzie odpowiedzią że nie mniej łatwo pojednać się jest z człowiekiem, czego wszystkim i sobie życzę i tym duchu udzielam błogosławieństwa.
/Tekst spisany z taśmy magnetofonowej/
Archiwum KWPZM