Jan XXIII
PRZEMÓWIENIE DO OJCÓW DUCHOWNYCH W SEMINARIACH. BŁOGOSŁAWIONY WINCENTY PALLOTTI WZOREM KIEROWNIKA DUCHOWEGO
Rzym, 9 września 1962 r.
Umiłowani Synowie!
Funkcja ojca duchownego jest szczególnie trudna i odpowiedzialna. Polega ona na kształtowaniu w duszach Obrazu Chrystusa Kapłana. Jest to więc dzieło Boże, nie ludzkie. Wszystko to jednak nie może was zniechęcać, lecz przeciwnie, ma stanowić podstawę do waszej ufności. Macie jedną rację więcej, aby zdać się na miłosierną wszechmoc Boskiego Mistrza, który chce posługiwać się wami.
Możemy zapowiedzieć wam z radością, że dla ożywienia gorliwości, jakie zapowiada się w związku z Soborem, przygotowujemy się do wyniesienia na ołtarze niektórych czcigodnych sług Bożych i błogosławionych spośród licznych rzesz świętych Kościoła Powszechnego, m.in. do kanonizacji błogosławionego Wincentego Pallottiego. Ten tak przykładny kapłan umiał wspaniale łączyć obowiązki ojca duchownego kleryków Papieskiego Seminarium Rzymskiego i alumnów Kolegium Propagandy z pracą Założyciela Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego, które dało w Rzymie pierwszy impuls Akcji Katolickiej we właściwym znaczeniu tego słowa. Podziwiamy dziś rozwój oraz czynny i trwały udział tego Stowarzyszenia w wielkim dziele głoszenia Ewangelii we współczesnym społeczeństwie.
Cała działalność tego wybitnego kapłana była nastawiona na uświęcenie kleru oraz – jak sam pisał – na obronę i zachowanie wiary, na szerzenie miłości wśród katolików i na niesienie ich całemu światu, aby w ten sposób przyśpieszyć nastanie jednej owczarni pod wodzą jednego Pasterza.
Był on szerzycielem owych nabożeństw liturgicznych, które stanowią wielką pamiątkę jego deklarowanej pobożności apostolskiej, a mianowicie oktawy Trzech Króli, obchodzonej uroczyście w kościele Sant’ Andrea delia Valle, a stanowiącej przekonujące wezwanie do rozbudzenia świadomości misyjnej w świecie chrześcijańskim oraz do jedności Kościoła wśród wszystkich narodów na całej ziemi.
Umiłowani Synowie! Jesteście wezwani do prowadzenia słowem i przykładem w szkole łaski Bożej i pod jej tchnieniem wielkiego dzieła kształtowania serc przyszłych kapłanów na wzór Serca Jezusowego.
Pełni niewzruszonej ufności, że Jezus, Najwyższy Kapłan, umocni te Nasze słowa, udzielamy wam i wszystkim klerykom – powierzonym waszej serdecznej trosce – Naszego Apostolskiego Błogosławieństwa na zadatek szczególnego wybrania niebiańskiego.
Acta SAC V, 149-150; 231-232. Wiadomości Polskiej Prowincji SAK, nr 5(1962) 245-246.
Copyright © Konferencja Episkopatu Polski