Jan XXIII
LIST DO ZGROMADZENIA NIEPOKALANEGO SERCA MARYI Z OKAZJI SETNEJ ROCZNICY JEGO ZAŁOŻENIA
Rzym, 27 marca 1962 r.
Do ks. Omera Degrijse
Z okazji obchodów stulecia powstania waszego Zgromadzenia słusznie powinniście dziękować Bogu i śpiewać Mu pieśń nową, pełną miłości, radości i uniesienia oraz pobożności.
Do tych uwielbień chętnie dołączymy Nasze uznanie i wskazania, ponieważ tę rodzinę zakonną, której przewodzisz, szanujemy ze szczególną i wyjątkową życzliwością, którą teraz pragniemy otwarcie zamanifestować i poświadczyć.
Wszyscy, którzy spoglądają w przeszłość, są zdumieni rozwojem, jaki osiągnęło dzieło waszego założyciela, Theophiela Verbist.
Ponieważ ziarno, które zasiał, wyrosło na dorodne drzewo pełne owoców, których obfitość pozwoliła nasycić wiele opuszczonych dusz; ludzie w Chinach, w Kongo, na Wyspach Filipińskich, w miastach Ameryki Północnej, w Indonezji, na Haiti, w Republice Dominikańskiej, w Japonii, Gwatemali, Formozie, Hongkongu, w Malezji, przyjęli od Was słodkie owoce prawdy i nadprzyrodzone skarby łaski. Stało się to dzięki świętej posłudze zwiastunów Ewangelii, którzy w godnej podziwu liczbie i szlachetności, ubogaceni wiarą i pełni nadziei, udali się do tych krajów. Chwała tym ludziom obdarzonym męstwem i hojnością, którzy starali się, aby żniwo Ewangelii było obfite: „O jak są pełne wdzięku na górach nogi zwiastuna radosnej nowiny, który ogłasza pokój, zwiastuje szczęście, który obwieszcza zbawienie, który mówi do Syjonu: «Twój Bóg zaczął królować» (Iz 52,7)! Niektórzy „doznali zelżywości i biczowania, a nadto kajdan i więzienia” (Hbr 11, 36), a inni poświęcili swoje ziemskie życie dla zdobycia palmy męczeństwa.
Wszystko to zwiększa zasługi i wartość waszego świadectwa, wzmacnia waszą szlachetność, pobudzając i zachęcając do poszukiwania i osiągania jeszcze większych celów. Na polu Ewangelii pot i krew użyźniają ziemię, stanowiąc skuteczną obietnicę niezawodnej nadziei na szczęśliwe koleje losu.
Dostrzegając te znaki waszej aktywności, przekazujemy nasze szczególne życzenie, abyście mogli powrócić ze swoją pracą na ewangeliczne pole Chin, z których zostaliście wygnani przez godne ubolewania wydarzenia, i gdzie zasialiście wcześniej tak wiele ziaren waszego wysiłku i pracy dla rozszerzenia królestwa Chrystusa. Życzymy, aby wszyscy członkowie instytutu zakonnego Niepokalanego Serca Maryi cieszyli się szczęściem, pomyślnością i zdrowiem, dzięki łasce Dawcy wszelkich dóbr i aby z Jego pomocą słowo Boże mogło być rozpowszechniane i wyjaśniane (por. 2 Tes 3, 1). 2 Tes 3, 1). Ciebie, drogi synu i podporządkowanych tobie misjonarzy gorąco zachęcamy, skoro nosicie to słodkie matczyne imię, byście każdego dnia stawali się prawdziwie sercem Maryi, sercem Kościoła, przez wierność waszym codziennym zadaniom. Prosimy byście rozwijali to wzniosłe posłannictwo wam powierzone, na co z całą życzliwością udzielamy Apostolskiego Błogosławieństwa wam i wszystkim, którzy z oddaniem wspierają wasze działania, oraz tym, którzy wezmą udział w uroczystościach stulecia narodzin waszego Instytutu.
Z Watykanu, 27 marca 1962 r.
IOANNES PP. XXIII
* AAS 54 (1962) 385.
Tłumaczenie własne
Za: www.vatican.va
Copyright © Dykasterium ds. Komunikacji – Libreria Editrice Vaticana