Minke de Vries
Przeorysza wspólnoty «Communaute de Grandchamp». Światowy Alians Kościołów Reformowanych
MODLITWA O JEDNOŚĆ. WYPOWIEDŹ W TRAKCIE SYNODU
Rzym, XVII Kongregacja Synodu, 13 października 1994 r.
Pragnę przede wszystkim wyrazić moje wzruszenie oraz wdzięczność Ojcu Świętemu, czcigodnym Ojcom Synodalnym, a także Światowemu Aliansowi Kościołów Reformowanych. Jestem bardzo wzruszona tym, że mogę uczestniczyć w tym Synodzie, poświęconym tak istotnej sprawie, jak życie konsekrowane i jego misja.
Po krótkiej prezentacji «Communaute de Grandchamp» — wspólnoty ekumenicznej o inspiracji monastycznej, powstałej w łonie Kościołów Reformowanych i uznanej przez Kościół Ewangelicko-Reformowany z Neuchatel i przez Alians Protestanckich Kościołów Szwajcarii, pragnę przypomnieć, że powołanie do życia konsekrowanego nigdy nie zanikło całkowicie w Kościołach reformowanych po tragicznym rozłamie, jaki dokonał się w XVI w., ale że ta rzeczywistość, tak istotna dla życia Kościoła, musiała niestety przez zbyt długi czas istnieć jak gdyby w podziemiu. Jednakże Duch Święty nie przestawał działać. W ubiegłym stuleciu, gdy duża część społeczeństwa żyła w nędzy, powstały domy diakonis, które bardzo szybko przyciągnęły wiele powołań. Nieco później, w okresie międzywojennym oraz w czasie II wojny światowej i po niej, powstały w Kościołach reformowanych i luterańskich pierwsze protestanckie wspólnoty zakonne o inspiracji monastycznej.
«Życie konsekrowane z samej swej natury sytuuje się w sercu Kościoła i w sercu świata, ku któremu zwraca się miłosierdzie Boga trzykroć świętego. (…) Czyż monastycyzm, jeśli pozostaje wierny swoim korzeniom, sięgającym pierwszych wieków, nie jest świadectwem Kościoła nie podzielonego? (…) Im bardziej modlitwa jest oddechem naszego życia, tym bardziej naturalny staje się ekumenizm i coraz gorętsze staje się pragnienie jedności chrześcijan, ‘aby świat uwierzył’. (…) Sytuacja i nędza współczesnego świata stawia nas wobec pilnej konieczności spełnienia tej modlitwy Chrystusa. W Chrystusie umarłym i zmartwychwstałym miłość Ojca do każdej ludzkiej istoty pogłębia w nas pragnienie, by nie tylko głosić tę miłość, ale by stawać się jej znakiem i narzędziem przez modlitwę i przez troskę o tych, których nasz świat pozostawił na uboczu».
L’Osservatore Romano, wydanie polskie, 1995, nr 1 (169) s. 40
Copyright © Konferencja Episkopatu Polski