Abp Ignace Antoine II Hayek
Patriarcha Antiochii Syryjczyków
WYCHOWAWCY POKOLEŃ. WYPOWIEDŹ W TRAKCIE SYNODU
Rzym, XVIII Kongregacja Synodu, 14 października 1994 r.
W imieniu Syryjskiego Kościoła Katolickiego pragnę podziękować zakonnikom, zwłaszcza kapucynom, jezuitom, karmelitom i franciszkanom, którzy zwłaszcza od początku XVII w. pomagali naszej wspólnocie w zachowaniu więzów jedności z Kościołem katolickim.
Korzystam też ze sposobności, by podziękować ojcom dominikanom, którzy kierowali seminarium pw. św. Jana Ewangelisty w Mosulu w Iraku; ojcom benedyktynom, którzy prowadzili dwa seminaria: św. Efrema i św. Benedykta w Jerozolimie, a później w Charfet w Libanie; wreszcie franciszkańskim Misjonarkom Maryi, które w ostatnim okresie wspomagały nasz zakon efremitek.
Dzięki temu wspólnemu działaniu życie konsekrowane nabrało rozmachu. Zakon św. Efrema powstał ok. 1702 r. w Libanie, ale rewolta 1840 r. położyła kres jego istnieniu. Odrodził się ponownie w 1880 r. w Mardinie w Turcji, jednocześnie gałąź męska i żeńska, ale i ten podwójny zakon przestał istnieć w r. 1914, gdy wybuchła wojna. Ten sam los spotkał zgromadzenie żeńskie założone przez patriarchę Rahmaniego w 1915 r. w Libanie. Zgromadzenie to zostało niedawno odnowione przez mego poprzednika patriarchę Tappouniego. Dzięki Bogu przetrwało ono ostatnią wojnę w Libanie.
Zarówno na Wschodzie, jak i na Zachodzie, liczne instytucje oświatowe prowadzone przez zakony wychowały wspaniałych ojców i matki rodzin. To smutne, że dzisiaj niektórzy zakonnicy usuwają się na ubocze i żyją w zamknięciu swoich domów.
Pełniąc swoją misję, zakonnicy winni poznawać obyczaje i tradycje danego kraju, a także wierzenia miejscowych Kościołów. Braki w tej dziedzinie przynoszą wielkie szkody jedności chrześcijan.
Jest także pożądane, aby zakonnicy zachowali, przynajmniej w niektórych krajach, strój zakonny. W krajach muzułmańskich jest on symbolem całkowitej konsekracji Bogu. Duchowni są niekiedy zwalniani z obowiązku służby wojskowej pod warunkiem, że będą się wyróżniać specjalnym strojem i odpowiednim postępowaniem.
Szkoły prowadzone przez zakonników nie powinny przejmować funkcji duszpasterskich parafii, na przykład jako miejsce gdzie uczniowie przyjmują pierwszą komunię czy uczestniczą we Mszy św. niedzielnej. W swoich szkołach zakonnice powinny wymagać od dziewcząt właściwego stroju.
Na zakończenie raz jeszcze wyrażam wdzięczność i szacunek członkom instytutów życia konsekrowanego, którzy poświęcają się służbie Kościołowi, a zwłaszcza tym, którzy umacniają wiarę naszych wiernych w Kościołach Wschodnich.
L’Osservatore Romano, wydanie polskie, 1995, nr 1 (169) s. 41-42
Copyright © Konferencja Episkopatu Polski
