Jan Paweł II
PRZEMÓWIENIE DO PIELGRZYMKI ZORGANIZOWANEJ PRZEZ BRACI MNIEJSZYCH KONWENTUALNYCH Z OKAZJI 400-LECIA URODZIN ŚW. JÓZEFA Z COPERTINO
Rzym, 25 października 2003 r.
Umiłowani Bracia i Siostry,
Cieszę się, że mogę skierować moje serdeczne pozdrowienie do was wszystkich, którzy przybyliście do Rzymu z okazji uroczystych obchodów 400-lecia św. Józefa z Copertino. Pozdrawiam najpierw drogich Braci Mniejszych Konwentualnych, którym przewodzi ich Minister Generalny o. Joachim Giermek. Dziękuję mu za uprzejme słowa, które w imieniu wszystkich do mnie skierował. Szczególne słowo kieruję do Księdza Kardynała Sergio Sebastiani i Pasterzy Wspólnot kościelnych, którzy biorą udział w dzisiejszej pielgrzymce do Grobów Apostołów. W końcu pozdrawiam was, kochani pielgrzymi, przybyli z Apulii, Umbrii i Marchii, miejsc szczególnie związanych z ziemskim życiem Świętego Uniesień.
Jak już pisałem w Liście opublikowanym w lutym tego roku, Józef z Copertino jest świętym o niezwykłej aktualności, gdyż jest duchowo bliskim ludziom naszych czasów, których uczy kroczenia drogą, która prowadzi do zwyczajnej świętości, znaczonej wiernym wypełnianiem codziennych obowiązków (nr 9).
Święty Józef jest nade wszystko mistrzem modlitwy. W centrum swego dnia stawiał odprawianie Mszy świętej, po której następowały długie godziny adoracji przed tabernakulum. Zgodnie z najlepszą rdzenną tradycją franciszkańską, był zafascynowany i wzruszony w przeżywaniu tajemnic Wcielenia i Męki Pańskiej. Święty Józef żył w głębokiej, wewnętrznej jedności z Duchem Świętym; on posiadał Ducha Świętego w pełni, w całości i dzięki temu rozumiał tajemnice Boga i przekładał je na język prosty, zrozumiały dla wszystkich. Ci, którzy go spotkali, słuchali go i czynili chętnie to, co zalecał, jak mówią biografowie, choć nie miał wykształcenia; miał trudności w pisaniu, ale gdy mówił o Bogu, zmieniał się nie do poznania.
Po wtóre Święty z Copertino umiał mówić do młodych, zwłaszcza do studentów, którzy też czczą go jako swego Patrona. Pobudza on nas do zakochania się w Ewangelii i „wypłynięcia na głębię” na ogromnym oceanie świata i historii, pozostając mocno zakotwiczonymi w kontemplacji Oblicza Chrystusa.
Jest moim życzeniem, droga młodzieży i studenci jak również działacze na polu kultury i formacji: idźcie za przykładem św. Józefa, zaangażujcie się w zdobywanie mądrości wiary, stosując surową metodę nauki, aby ludzka wiedza, zawsze otwarta na transcendencję, kroczyła pewnie ku coraz pełniejszemu poznaniu prawdy.
W końcu św. Józef z Copertino jaśnieje jako wzorzec świętości dla swoich współbraci Zakonu Franciszkańskiego Braci Mniejszych Konwentualnych. Trwałe dążenie ku temu, by przynależeć jedynie do Chrystusa, stawia go jako ikonę brata mniejszego, który w szkole Biedaczyny z Asyżu przyjmuje Chrystusa jako centrum całego swego życia. Wymowne staje się jego zdecydowane zaangażowanie, aby trwale przenieść swe serce ku Bogu, by nic nie oddzielało go od Jego Jezusa, umiłowanego ponad wszystkie rzeczy i osoby.
Świadectwo tego wielkiego Świętego, który błyszczy szczególnym blaskiem w tę jubileuszową rocznicę, stanowi zachęcające wezwanie do życia ewangelicznego. Dla tych, co zdecydowali się na przyjęcie ideałów życia konsekrowanego – on jest mocnym wezwaniem, by żyć coraz bardziej wartościami ducha. By być całkowicie poświęconym Panu, i do służby braciom z miłości.
Podobnie jak wszystkich świętych, tak i Józefa z Copertino nie dotyka moda! Po upływie czterech wieków trwa jego świadectwo i przedstawia wszystkim wezwanie do bycia świętymi. I choć należy on do innej epoki, pod pewnymi względami innej od naszej, to jednak przedstawia drogę duchowości ważną dla każdego; przypomina prymat Boga, konieczność modlitwy i kontemplacji, żarliwego i ufnego przylgnięcia do Chrystusa, zaangażowanie się w misyjne przepowiadanie, miłość do Krzyża.
Gdy ponawiam życzenie, by uroczystości jubileuszowe przyczyniły się do lepszego poznania Świętego uniesień, dla wszystkich wypraszam o doznanie jemu danych obietnic i wstawiennictwa z nieba Maryi Dziewicy.
Z tymi uczuciami i życzeniami udzielam Apostolskiego Błogosławieństwa wam wszystkim tu obecnym i licznym czcicielom Świętego z Copertino we Włoszech i na całym świecie.
Jan Paweł II, papież
(Z tekstu włoskiego zamieszczonego w „L’Osservatore Romano”, wyd. tygodniowe, nr 44(2003) z 31 października 2003 r., s. 4, tłumaczył Gracjan Majka OFMCap)
Studia Franciszkańskie 14(2004) s. 21-22
Copyright © Konferencja Episkopatu Polski
