Jan Paweł II
PRZEMÓWIENIE DO UCZESTNIKÓW KAPITUŁY GENERALNEJ ZAKONU BRACI MNIEJSZYCH
Rzym, 16 czerwca 2003 r.
Najdrożsi Bracia Mniejsi!
Cieszę się, iż mogę was przyjąć z okazji waszej zwyczajnej Kapituły Generalnej, jaka odbywa się w „Porcjunkuli” pod Asyżem. Witam serdecznie nowego Ministra generalnego, o. Jose Rodriguez Carballo, i dziękując mu za życzliwe słowa, poprzez które wyraził wspólne uczucia, przekazuję mu gorące życzenia dobrej pracy w absorbującym zadaniu, jakie zostało mu powierzone.
Moje powitanie rozciągam na jego poprzednika, o. Giacomo Biniego, na obecnych tutaj i wszystkich waszych Współbraci, a w szczególności na braci chorych, starszych oraz na młodych, którzy stanowią przyszłość waszego Zakonu dla dobra Kościoła.
Według bardzo starej tradycji, to co odprawiacie nazywa się „Kapitułą Zielonych Świąt”, ze względu na bliskość uroczystości Zesłania Ducha Świętego, w której od początku sytuuje się kapituła. Okoliczność ta uświadamia nam, tak jak już mogłem wam to napisać w Przesłaniu do was skierowanym, „fundamentalną rolę, jaką święty Franciszek przypisywał Duchowi Świętemu, którego lubił nazywać «Ministrem Generalnym» Zakonu” (por. 2 Cel 193). Duch Święty oczyszcza, oświeca i rozpala serca ogniem miłości, prowadząc je do Ojca śladami Pana Jezusa (por. LZ 50-52).
Każda Kapituła Generalna stanowi moment szczególnej łaski dla rodziny zakonnej, która ja odprawia; właściwą okazję dla refleksji nad przemierzoną drogą i dla określenia wyborów i linii działania na przyszłość. Niech Duch Święty pozwoli wam lepiej zrozumieć, jakie są priorytety misji, którą Bóg powierza wam dla dobra Kościoła i świata.
U zarania Trzeciego Tysiąclecia silniejsza jest konieczność nowej ewangelizacji, jaką dostrzegają uczniowie Chrystusa. Również wasze braterskie wspólnoty podzielają to gorące pragnienie apostolskie i wierne własnemu powołaniu są zdecydowane nieść mężczyznom i kobietom naszych czasów radosną nowinę o zbawieniu ofiarowanym przez Chrystusa ludzkości.
To misyjne zaangażowanie będzie owocne w takiej mierze, w jakiej będzie dokonywane w łączności z prawowitymi pasterzami, którym Pan powierzył odpowiedzialność za swoją owczarnię. W związku z tym z uznaniem uwypuklam wysiłki podjęte dla przezwyciężenia trudności istniejących od jakiegoś czasu na niektórych terenach. Życzę serdecznie, aby dzięki współuczestnictwu wszystkich zrealizowało się w pełni owo porozumienie z autorytetem diecezjalnym, o jakie prosił mój czcigodny poprzednik, papież Paweł VI i okaże się nieodzownym dla skutecznego dzieła ewangelizacyjnego.
Drodzy Bracia Mniejsi, zachowajcie wasz typowy styl odciśnięty w ubóstwie i życiu braterskim, w uległości i posłuszeństwie, wpatrując się w Chrystusa, jak to czynił Biedaczyna z Asyżu, wasz ojciec i mistrz. On uczy, że „kaznodzieja wpierw powinien czerpać w sekretnych modlitwach tego, co potem wyleje w świętych mowach; najpierw rozgrzać się wewnętrznie, a nie rzucać na zewnątrz zimnych słów” (2 Cel 163).
Pociągajcie ku świętości! Oto prawdziwy wymóg duszpasterski dla naszych czasów. W związku z tym w liście apostolskim Novo millenio ineunte, iż „dzisiaj trzeba na nowo z przekonaniem zalecać wszystkim dążenie do tej «wysokiej miary» zwyczajnego życia chrześcijańskiego” (n. 31). Aby pomóc innym w poszukiwaniu Boga ponad wszystko, trzeba, abyście wy, jako pierwsi, najdrożsi Bracia, zaangażowali się w te trudną, nie mniej pociągającą ascezę osobistą i wspólnotową, znajdując w waszej Regule i w waszych Konstytucjach „drogę naśladowania, określoną przez specyficzny charyzmat, uprawomocniony przez Kościół” (VC 39).
Niech prace kapitulne, wspierane modlitwą całego zakonu, przyczynią się do wzrostu owego ducha pokornego słuchania Boga i synowskiego przylgnięcia do wytycznych pasterzy Kościoła, co winno wyróżniać Braci Mniejszych. Niech towarzyszą wam święty Franciszek i święci patronowie zakonu.
Niech towarzyszy wam Dziewica Maryja, czczona przez was jako wasza szczególna patronka pod tytułem „Niepokalanej”. Ona, „Gwiazda nowej ewangelizacji”, niech uczyni was zawsze gotowymi do pełnej oddania odpowiedzi na wezwanie Jej Boskiego Syna. Papież jest blisko was i błogosławi wam z serca, waszym braterskim wspólnotom i całej waszej Rodzinie duchowej.
Jan Paweł II, papież
(Z tekstu włoskiego zamieszczonego na stronie internetowej Kurii Generalnej Zakonu Braci Mniejszych tłumaczył Alojzy Warot OFM)
Za: Studia Franciszkańskie 13(2003) s. 34-35
Copyright © Konferencja Episkopatu Polski
