Jan Paweł II
PRZEMÓWIENIE DO INSTYTUTU ŚWIECKIEGO „SPIGOLATRICI DELLA CHIESA”
Z OKAZJI 50-LECIA POWSTANIA
Rzym, 2 stycznia 1998 r.
„Bądźcie zaangażowane we współpracę w Kościele i z Kościołem, aby Pan mógł nawiedzić współczesnych mężczyzn i kobiety […], aby mogli odnaleźć w Nim nadzieję i pokój”.
Najdroższe Siostry!
1. Wyrażam radość, że mogę Was przyjąć z okazji Zebrania waszego instytutu, wraz z emerytowanym biskupem Prato, Pietro Fiordelli, któremu serdecznie dziękuję za słowa, w jakich zechciał wyrazić wasze uczucia i przedstawić motywy, które skłoniły was do poproszenia o to spotkanie. W minionym roku upłynęło 50 lat od powstania waszego stowarzyszenia oraz 30 lat od uznania go za instytut świecki na prawie diecezjalnym, dzięki staraniom biskupa Pietro Fiordelli, którego można trafnie nazwać „waszym” Biskupem.
Dwa dni temu zanosiliśmy do Pana doroczne Te Deum, a wasze zebranie stworzyło Wam możliwość, jako rodzinie osób konsekrowanych, do uczestniczenia w tym dziękczynieniu, które dziś w pewien sposób przedłużamy, pamiętając o tak wielu darach, którymi usłana jest wasza droga w Kościele i w świecie. „Spigolatrici della Chiesa” liczą już ponad sto osób, spośród których dziesięć pochodzi z mojej ojczyzny, dziewięć z Indii i kilkanaście z Malty. Jest to znakiem rozwoju obfitującego w nadzieję nie tylko dla diecezji Prato, ale dla całego ludu Bożego rozproszonego po wszystkich kontynentach.
2. W centrum waszej duchowości, drogie Siostry, jest Jezus Chrystus, który w Ofierze eucharystycznej ofiaruje samego siebie Ojcu i karmi wiernych swoim Ciałem i Krwią: w zjednoczeniu z Nim poświęciłyście wasze życie Bogu i braciom, żyjąc w postawie wynagradzania zarówno w zaangażowaniu świeckim, jak i w służbie Kościołowi.
Jakże nie rozważać i nie medytować, w tym drugim roku bezpośredniego przygotowania do obchodów Wielkiego Jubileuszu Dwutysiąclecia Chrześcijaństwa, nad tajemnicą Eucharystii jako wspaniałym arcydziełem Ducha Świętego, które uobecnia się w ubóstwie Kościoła pielgrzymującego w każdym czasie? To Duch Święty, którego przyzywamy nad chlebem i winem, przemienia je w Ciało i Krew Chrystusa, żywe uobecnienie odkupieńczej ofiary, złożonej raz na zawsze przez jedynego i wiecznego Kapłana.
Tylko wtedy, gdy będziecie troszczyły się o życie w ustawicznej komunii z Jezusem Eucharystycznym, będziecie w każdym czasie ożywiane przez działanie Jego Ducha Świętego, dzięki któremu Sakrament Ołtarza jest nieustannie wytryskującym źródłem w sercu Kościoła. Bądźcie więc uległe Bożemu darowi, na wzór Dziewicy Maryi, która przyjmując Słowo Boże i poddając się całkowicie mocy Ducha Świętego, stała się żywym tabernakulum Chrystusa, Matką Odkupiciela i odkupionych.
Jak Maryja, wewnętrznie natchniona przez Ducha Świętego, wyszła odważnie na drogi świata, niosąc pod sercem Zbawiciela i wielbiąc miłosierdzie Boże, tak również i wy, ożywiane przez tego samego Ducha, angażujcie się we współpracę w Kościele i z Kościołem, aby współcześni mężczyźni i kobiety, zwłaszcza najbardziej potrzebujący miłości i ludzkiego wsparcia, mogli być nawiedzeni przez Pana i odnaleźć w Nim nadzieję i pokój.
3. W tej służbie przyjmujecie dyskretny styl osób konsekrowanych w świecie, zgodnie z charyzmatem waszego instytutu. Powołując się na biblijną ikonę Rut, przyjęłyście nazwę „spigolatrici” — zbierające na polu świata kłosy miłości, prawdy i nadziei, przechodząc z drugiego w trzecie tysiąclecie chrześcijaństwa. Bądźcie kobietami całkowicie włączonymi w społeczeństwo i w Kościół, „w świecie, ale nie ze świata”, zgodnie z modlitwą Jezusa (por. J 17, 15-16). Uświęcone w prawdzie, starajcie się czynić małe gesty, będące jednak znakiem miłości braterskiej, aby ludzkość była wspomagana w wierze i tworzeniu przestrzeni dla Królestwa Bożego.
Życzę wam z całego serca podążania waszą drogą w Kościele i w świecie, i błogosławię was wszystkie oraz wasze nieobecne współsiostry, jak również waszą pracę i apostolat.
Copyright © Konferencja Episkopatu Polski
