Jan Paweł II
PRZEMÓWIENIE DO SIÓSTR NAUCZYCIELEK TRZECIEGO ZAKONU REGULARNEGO ŚW. FRANCISZKA
Rzym, 24 czerwca 1995 r.
Drogie Siostry Nauczycielki z III Zakonu Regularnego św. Franciszka!
Jestem rad, że mogę Was przyjąć w chwili, gdy odprawia się Wasza Kapituła Generalna. Pozdrawiam wszystkie bardzo serdecznie: dziękuję w szczególności Przełożonej Generalnej, którą jest s. M. Luceta Macik, za słowa, jakie do mnie skierowała. Wasza rodzina zakonna powstała w dwóch po sobie następujących etapach, w połowie i pod koniec ubiegłego wieku w sercu Europy. Jest ona jedną z licznych gałęzi bujnego drzewa franciszkańskiego, jednej z najbardziej płodnych roślin w Kościele, w którą Duch Święty wszczepił wielorakie kwiaty życia konsekrowanego i spowodował dojrzałe owoce świętości. Antonia Lampel i Siostry Zahalka przynależą do tego kwiecia; im to Boża Opatrzność powierzyła specyficzny sposób łączenia ducha franciszkańskiego z pracą wychowawczą.
Drogie Siostry, z okazji setnej rocznicy istnienia Zgromadzenia przynosicie dokonania długiej pracy badań nad latami początków powstania Zakonu, aby móc wedle wskazań Soboru Watykańskiego II być wiernymi pierwotnemu charyzmatowi. Ta praca ma ogromne znaczenie i nie może ujawnić się jako bezowocna, jako że tylko zapuszczając głębiej korzenie drzewo może wyrastać i wznosić się z pewnością i stałością ku górze. Także i Wy, oparte na mocnych podstawach będziecie mogły z odwagą i ufnością podjąć kroki ku zbliżającemu się Trzeciemu Milenium.
W tym znaczeniu rozwija się refleksja na obecnym zebraniu kapitulnym, na którym rozbrzmiewa temat powierzonego Wam przez Antonię Lampel zadania: Zachowajcie żywym charyzmat w dwudziestym pierwszym wieku. Trwajcie w Waszym charyzmacie w perspektywie Trzeciego Milenium, dokonując w tych dniach umiejętnego rozeznania w świetle słowa Bożego Waszej historii i ewolucji społecznej.
Reguła III Zakonu Franciszkańskiego wyciska na Waszym życiu osobistym i wspólnotowym znamienne cechy pokuty, ubóstwa i braterstwa jako wyraz nawrócenia serca. Jako naśladowczynie Antonii Lampel zaangażujcie się w wewnętrzną jedność z Bogiem w codziennej służbie Bogu, w posługę apostolską, w szczególności w wychowanie i promocję osoby ludzkiej we wszystkich jej wymiarach.
Drogie Siostry, jakże aktualne jest to powołanie i misja! Dzisiaj bardziej niż kiedykolwiek, gdy społeczność konsumpcyjna i środki masowego przekazu uznają własne braki w dziedzinie wychowawczej, rodziny zaś odczuwają żywotne potrzeby i oczekują wsparcia konkretnego w ich podstawowej funkcji przekazu wartości – wspólnota kościelna jest wezwana, by z odnowionym zapałem służyć tym, którzy są mali i ubodzy, nie tylko ze względu na wiek i nędzę, ale raczej ze względu na brak humanizujących warunków i wartościowych wzorów odniesienia.
Wiecie o tym, jak bardzo kładę nacisk na rolę kobiety jako wezwanej do pełnienia tej „trudnej i złożonej posługi wobec życia ludzkiego”. Jestem przekonany, że Wasze Zgromadzenie obdarowane wielką wartością kształcenia w duchowości franciszkańskiej może nadal wypełniać posługę wobec współczesnego społeczeństwa. Faktycznie charyzmat Franciszka z Asyżu jawi się jako jeden z bardziej odpowiednich do wzbudzenia w nowych pokoleniach prawdziwej fascynacji prawdą, dobrem i pięknem i tak może poruszyć sumienia ku owej pełni życia, którą daje sam Chrystus i Jego Ewangelia.
Drogie Siostry, bogate tym charyzmatem idźcie więc ku najbliższemu wiekowi z radosnym oddaniem. Poprzez życie osobiste i wspólnotowe bądźcie znakiem wartości, które proponujecie. I dlatego bądźcie kobietami głębokiej i ustawicznej modlitwy; kobietami prostymi i mądrymi. Dziewica Święta niech Was zawsze wspiera. Niech Wam także towarzyszy moje błogosławieństwo, którego z serca Wam udzielam, rozciągając je ochotnie na wszystkie Wasze Współsiostry.
Jan Paweł II, Papież
(Tłumaczył Gracjan Majka OFMCap z tekstu włoskiego zamieszczonego w „L’Osservatore Romano”, wydanie włoskie tygodniowe, nr 26 [2765] 1995 s. 9).
Za: Studia Franciszkańskie 10(1999) s. 17-1
Copyright © Konferencja Episkopatu Polski