Jan Paweł II
ZNACZENIE SYNODU POŚWIĘCONEGO REFLEKSJI NAD ŻYCIEM KONSEKROWANYM I NAD JEGO MISJĄ W KOŚCIELE I ŚWIECIE ORAZ ZAPOWIEDŹ KONSYSTORZA.
ROZWAŻANIE PRZED MODLITWĄ „ANIOŁ PAŃSKI”
Rzym, 30 października 1994 r.
Wczoraj zakończyło się IX Zgromadzenie Zwyczajne Synodu Biskupów, poświęcone refleksji nad życiem konsekrowanym i nad jego misją w Kościele i świecie. Dla Kościoła było to bardzo doniosłe doświadczenie, które niezwykle wyraźnie ukazało bogactwo i różnorodność charyzmatów istniejących w łonie Ludu Bożego oraz ich współdziałanie, służące wzrastaniu całej wspólnoty.
Dziękuję wszystkim Ojcom Synodalnym za wkład wniesiony w obrady. Dziękuję także tym, którzy wspomagań je modlitwą oraz ofiarą wyrzeczenia i cierpienia. Myślę tu o nieustannej modlitwie zanoszonej przez klasztory, domy zakonne i parafie; myślę o wielkodusznej ofierze cierpienia, składanej przez tak wielu chorych i cierpiących.
Mam nadzieję jak najszybciej przekazać Kościołowi dokument, który — podobnie jak po poprzednich zgromadzeniach, poświęconych rodzinie, wiernym świeckim i kapłanom — przyczyni się niewątpliwie do odnowy i rozwoju życia konsekrowanego w perspektywie trzeciego tysiąclecia wiary.
W Rzymie obchodzony jest dziś pierwszy Diecezjalny Dzień Szkoły Katolickiej. Pozdrawiam uczniów, rodziców, nauczycieli i dyrektorów szkół, którzy przybyli tu z tej ważnej okazji pod przewodnictwem Kardynała Wikariusza.
Szkoła katolicka zajmuje w Rzymie bardzo prestiżową pozycję i jest mocno zakorzeniona w strukturze miasta. Oby ta jej obecność zyskała należne uznanie i poparcie także na płaszczyźnie prawnej i administracyjnej, tak by szkoła katolicka mogła nadal pełnić swą niezastąpioną rolę kulturową, społeczną i religijną, przede wszystkim dla dobra osób mniej zamożnych. Szkoło katolicka Rzymu, nie lękaj się, patrz z ufnością w przyszłość!
Pragnę wam teraz z radością oznajmić, że 26 listopada zwołam Konsystorz, podczas którego mianuję 30 nowych kardynałów, pochodzących łącznie z 24 krajów wszystkich części świata. Odzwierciedla to powszechność Kościoła i wielość jego posług: obok osób zasłużonych w pracy dla Stolicy Apostolskiej są wśród nowych kardynałów pasterze, którzy z miłością poświęcają swe siły diecezjom starym i nowym. Oto ich nazwiska:
Jego Świątobliwość Nasrallah Pierre Sfeir, patriarcha Antiochii Maronitów (Liban);
abp Miloslav Vlk, ordynariusz Pragi (Czechy);
abp Luigi Poggi, probibliotekarz i proarchiwista Świętego Kościoła Rzymskiego;
abp Peter Seiichi Shirayanagi, ordynariusz Tokio (Japonia);
abp Vincenzo Fagiolo, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Interpretacji Tekstów Prawnych;
abp Carlo Fumo, nuncjusz apostolski we Włoszech;
abp Carlos Oviedo Cavada, ordynariusz Santiago (Chile);
abp Thomas Joseph Winning, ordynariusz Glasgow (Szkocja);
abp Adolfo Antonio Suarez Rivera, ordynariusz Monterrey (Meksyk);
abp Jaime Lucas Ortega y Alamino, ordynariusz San Cristóbal de la Habana (Kuba);
abp Julius Riyadi Darmaatmadja, ordynariusz Semarangu (Indonezja);
abp Jan P. Schotte, sekretarz generalny Synodu Biskupów;
abp Pierre Eyt, ordynariusz Bordeaux (Francja);
abp Gilberto Agustoni, proprefekt Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej;
abp Emmanuel Wamala, ordynariusz Kampali (Uganda);
abp William Henry Keeler, ordynariusz Baltimore (USA);
abp Augusto Vargas Alzamora, ordynariusz Limy (Peru);
abp Jean-Claude Turcotte, ordynariusz Montrealu (Kanada);
abp Ricardo Maria Carles Gordó, ordynariusz Barcelony (Hiszpania);
abp Adam Joseph Maida, ordynariusz Detroit (USA);
abp Vinko Puljić, ordynariusz Vrhbosni, Sarajewa (Bośnia i Hercegowina);
abp Armand Gaetan Razafindratandra, ordynariusz Antananaiywy (Madagaskar);
abp Paul Joseph Pham Dinh Tung, ordynariusz Hanoi (Wietnam);
abp Juan Sandoval Ińiguez, ordynariusz Guadalajary (Meksyk);
abp Bemardino Echeverria Ruiz, emerytowany ordynariusz Guayaąuil i administrator apostolski Ibarry (Ekwador);
abp Kazimierz Świątek, ordynariusz Mińska-Mohyłewa (Białoruś);
abp Ersilio Tonini, emerytowany ordynariusz Rawenny-Cervii (Włochy);
ks. prał. Mikel Koliqi, kapłan diecezji Szkodry (Albania);
o. Yves Congar OP (Francja);
o. Alois Grilhneier SJ (Niemcy).
Do tego grona pragnąłbym włączyć inne jeszcze osoby, bardzo mi drogie, które swą ofiarną posługą w różnych dziedzinach życia Kościoła w pełni zasłużyły na wyniesienie do godności kardynalskiej; uznałem jednak za wskazane zachowanie limitu ustalonego przez mego poprzednika Pawła VI.
Powierzajmy Maryi Synod wczoraj zakończony oraz nowo wybranych kardynałów, prosząc Ją o pomoc dla nich, aby zawsze umieli odważnie i z ewangeliczną niezłomnością dawać świadectwo swojej miłości do Chrystusa i Kościoła.
L’Osservatore Romano, wydanie polskie, 1995 nr 1 (169) s. 60
Copyright © Konferencja Episkopatu Polski
