Jan Paweł II
ROZWAŻANIE PRZED MODLITWĄ „REGINA CAELI” O FRANCISZKAŃSKICH POCZĄTKACH MODLITWY „ANIOŁ PAŃSKI”
Arezzo, 23 maja 1993 r.
Ta chwila w połowie dnia, kiedy zatrzymujemy się, by odmówić modlitwę maryjną, jest zawsze bardzo wymowna. Dziś ma ona charakter szczególny, znajdujemy się bowiem w miejscu, skąd – jak mówi tradycja – wywodzi się zwyczaj odmawiania modlitwy „Anioł Pański”.
Przekazy głoszą, że właśnie tu, w Arezzo, bł. Sinigardi, jeden z pierwszych uczniów Biedaczyny z Asyżu, zalecał częste odmawianie antyfony Angelus locutus est Mariae – „Rzekł Anioł do Maryi”. Zwyczaj ten rozpowszechnił się bardzo szybko w całym zakonie franciszkańskim i dał początek narodzinom tej wspaniałej syntezy modlitwy i nauki chrześcijańskiej, jaką jest właśnie modlitwa „Anioł Pański”.
Szybkimi krokami ta piękna antyfona przemierza historię świata aż do jej kulminacyjnego momentu, w którym Słowo Boga stało się Ciałem w łonie Dziewicy. Objawienie się Boga człowiekowi osiągnęło w ten sposób swój szczyt. Uwieńczone zostało również zbawcze oddanie się Boga ludzkości.
Wszystko to dokonało się dzięki „tak” Maryi. Poprzez swoje fiat stała się Ona wzorem dla wszystkich wierzących. To Jej „tak”, wypowiedziane wówczas z pełną gotowością, zostało później wielokrotnie potwierdzone w najtrudniejszych sytuacjach życiowych, gdy droga wiary szła krok po kroku aż do radości zmartwychwstania, aż do „Regina caeli”.
Sanktuaria maryjne, licznie rozsiane w waszym regionie, przypominają kolejne etapy duchowej drogi Maryi i wzywają chrześcijan do naśladowania Jej, do podążania razem z Nią szlakiem wiodącym do radości chwalebnego wypełnienia Królestwa Bożego.
Wymownym przykładem synowskiego przywiązania mieszkańców Arezzo do Matki Bożej, i to zarówno w czasach pokoju, jak i w chwilach próby, jest niewątpliwie sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia – Madonna del Conforto, położone w samym sercu waszego Kościoła diecezjalnego.
Przed Jej wizerunkiem – przeniesionym z tej okazji na stadion komunalny – dokonam dziś wieczorem aktu zawierzenia całej diecezji Matce Chrystusa. Ta, która w 1776 r. uchroniła wasze miasto przed trzęsieniem ziemi, dziś i zawsze niech uwalnia was wszystkich od tego, co zagraża życiu, pokojowi, dobru rodzin i społeczeństwa. Niech was zachowa od tego wszystkiego, co czyha na wasze sumienia. Niech Maryja spojrzy z matczyną troską na trudności materialne i moralne, z jakimi boryka się dzisiaj niejedna rodzina.
„Niech się umocni twe serce” – powtarza dziś Maryja diecezji Arezzo – Cortona – Sansepolcro i całym Włochom. „Oto twoja Matka!”. Tak, Maryja jest Matką, pewnym znakiem naszej nadziei.
Z tymi uczuciami wzywam was, drodzy bracia i siostry, byście zjednoczyli się ze mną duchowo pod Jej miłosiernym płaszczem i modlili się do Niej z ufnością.
(Tekst za: „L’Osservatore Romano” nr 7 (154) 1993 s. 23-24 wydanie polskie).
Copyright © Konferencja Episkopatu Polski
