Jan Paweł II
BĄDŹCIE APOSTOŁAMI I ŚWIADKAMI. PRZEMÓWIENIE PODCZAS SPOTKANIA Z OSOBAMI KONSEKROWANYMI Z RODZINY DUCHOWEJ ŚW. FRANCISZKA SALEZEGO
Annecy, 7 października 1986 r.
Święty Franciszku Salezy,
Święta Joanno de Chantal,
1. Oto Biskup Rzymu przybywa dzisiaj w otoczeniu waszych synów i córek, aby na waszych grobach dziękować wam za drogę świętości, którą otworzyliście przez całkowite oddanie się Jezusowi, „cichemu i pokornemu sercem” (Mt 11, 29).
Według słów psalmu „łaskawość Pańska [jest] na wieki wobec Jego czcicieli, a Jego sprawiedliwość nad synami synów, nad tymi, którzy strzegą Jego przymierza i pamiętają, by pełnić Jego przykazania” (Ps 103 [102], 17-18).
Całym życiem, całym waszym modlitewnym obcowaniem z Panem, przez waszą odwagę założycieli, przez pełną szacunku miłość bliźniego staliście się niezrównanymi świadkami „miłości potężnej jak śmierć”, która czyni wolnym od każdego innego przywiązania i każe iść za Chrystusem, miłości wspaniałej jak Zmartwychwstanie, będącej doskonałym darem Zbawiciela dla ludzkości, który ją przemienia (por. Pnp 8, 6; św. Augustyn. „Traktat o miłości Bożej”, IX, XVI).
2. Drodzy bracia i siostry, cieszę się, że towarzyszycie mi na tym błogosławionym etapie mojej pielgrzymki. Ukazujecie bowiem światu żywotność tradycji duchowej, której światło nieustannie się rozprzestrzenia. Tych dwoje Świętych, których tutaj otaczamy szczególną czcią, otworzyło bogate źródło. Wy zaś, podobnie jak oni, bądźcie dzisiaj apostołami i świadkami w świecie spragnionym bezinteresownej miłości mężczyzn i kobiet, będących jej żywymi znakami poprzez pokorny dar z siebie samych, świat jest spragniony wiary w prawdę potwierdzaną przez tych, którzy całkowicie weszli na drogę Jezusa Chrystusa, który jest Prawdą i życiem.
3. W tym pierwszym klasztorze Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny chciałbym w sposób szczególny powitać wspólnotę, która potrafiła z takim szacunkiem zachować naukę założycieli i dzisiaj żyje prostym „oddaniem się Bogu”, co zawsze stanowiło o jej pięknie i znamionowało wywierany przez nią wpływ.
Witam także zakony kontemplacyjne z Sabaudii, pielęgnujące inne tradycje, które w większości święty Franciszek Salezy znał i kochał.
Chciałbym tu raz jeszcze podkreślić, że cały Kościół bardzo liczy na wasza wierność w oddawaniu chwały Bogu i na wasz dar z samych siebie, na wasze stałe wstawiennictwo. Cnoty gościnności, pokoju, radości, jakimi odznaczają się wasze domy, stanowią zasadniczy znak dla tych, którzy szukają Boga wśród tysiąca dróg na świecie.
4. Cieszę się, że zebrali się tu wszyscy pełniący odpowiedzialne funkcje oraz delegaci wielkiej rodziny salezjańskiej. Wasze instytucje stawiły się tutaj w swej ogromnej różnorodności. Każdej z nich przekazuję serdeczne życzenia. Dziękuję Bogu za wspaniały rozwój tego wielkiego drzewa, które wydało tak wiele kwiatów świętości i owoców dzieł ewangelicznych na całym świecie.
Wasze instytuty i stowarzyszenia; założone w tym regionie bądź w innych miastach Francji, Belgii, Włoch ze św. Janem Bosco niosą na wszystkie kontynenty wspólnego ducha, otrzymanego od świętego Franciszka Salezego.
Są wśród was kapłani, zakonnicy, zakonnice, świeccy prowadzący życie konsekrowane, współpracownicy i członkowie licznych stowarzyszeń. Jesteście posłani z całym bogactwem waszych charyzmatów, by spełniać wszystkie zadania, w których urzeczywistnia się misja Kościoła. Idziecie daleko, tam gdzie ewangelizacja rozpoczęła się niedawno, albo pracujecie w krajach o tradycjach chrześcijańskich, w których ewangelizacja powinna być odnowiona. Pracujecie wśród młodych, ubogich i chorych; współpracujecie z instytucjami dusz pasterskimi albo niesiecie swe świadectwo do środowisk, gdzie przęsła nie chrześcijańskie nie jest znane.
Wszędzie idźcie ufnie, silni ofiarną i wyrozumiałą miłością, wywodzącą się od wspólnego ojca. Bliscy wszystkim, umiejcie zwłaszcza usłyszeć wołanie tych, którzy wszystko utracili lub czują się zagubieni, którzy nie mają nadziei oraz tych, którym się wydaje, że pokój jest nieosiągalny. Umiejcie nieść braterską pomoc po zwalającą iść przez życie. Umiejcie wypowiedzieć słowo, które oświeca, bo pochodzi od Boga, silne mocą Ducha Jezusa Chrystusa.
Nie zniechęcajcie się trudnościami, Z pokorą podejmujcie waszą cząstkę w dźwiganiu ciężaru Kościoła. Przygotowujcie nowych robotników do winnicy Ewangelii. Naśladując swych duchowych mistrzów, wracajcie ciągle do „mowy, która stawia inteligencję w Bożym świetle, a wolę otwiera na żar miłości Bożej” („Wprowadzenie do życia pobożnego” II, 1).
5. Powierzmy intencje wszystkich waszych wspólnot wstawiennictwu świętego Franciszka Salezego i świętej Joanny de Chantal oraz świętych, którzy otworzyli wam drogę. Według słów waszego Założyciela „błogosławmy Panu z całego serca, prośmy Go, aby był naszym przewodnikiem, naszą barką, naszym portem” (List CCLXXIII do św. Joanny de Chantal).
Śpiewajmy w radości i nadziei modlitwę Najświętszej Panny w dzień Nawiedzenia!
Niech Bóg napełnia was swoimi darami i swoim błogosławieństwem!
L’Osservatore Romano, wydanie polskie, 1986, nr 11 (85) s. 2
Copyright © Konferencja Episkopatu Polski