Home DokumentyDokumenty Kościoła o życiu konsekrowanymJan Paweł IIJan Paweł II - Listy i przesłania 2005.03.10 – Rzym – Jan Paweł II, Przesłanie do uczestników Kapituły Generalnej Zgromadzenia Księży Marianów

2005.03.10 – Rzym – Jan Paweł II, Przesłanie do uczestników Kapituły Generalnej Zgromadzenia Księży Marianów

Redakcja

 

Jan Paweł II

PRZESŁANIE DO UCZESTNIKÓW KAPITUŁY GENERALNEJ ZGROMADZENIA KSIĘŻY MARIANÓW

Rzym, Poliklinika Gemelli, 10 marca 2005 r.


Najdrożsi Bracia!

1. Z radością kieruję do Was moje najserdeczniejsze pozdrowienie z okazji Kapituły Generalnej Waszego Instytutu. Jest to wydarzenie łaski, które stanowi dla Was mocne wezwanie do powrotu do korzeni Waszego Zgromadzenia i do pogłębienia Waszego charyzmatu, w po­szukiwaniu najwłaściwszych sposobów przeżywania go w aktualnym kontekście społeczno-kulturowym. Zachęcam Was do kroczenia na­przód po drodze wierności Waszemu bogatemu dziedzictwu ducho­wemu. Istotnie, tylko dzięki żywej gorliwości ascetycznej, złączonej z dziełami apostolskimi, będziecie mogli w pełni przeżywać swe po­wołanie i oglądać pomnożone owoce świętości i gorliwej działalności misyjnej.

W tym roku, który w szczególny sposób jest poświęcony misterium Eucharystii, uczyńcie w jeszcze większym stopniu ten przedziwny Sakrament centrum Waszej osobistej i wspólnotowej egzystencji, po­wierzając się z uległością szkole Najświętszej Dziewicy, „Niewiasty Eucharystii”. Niech dopomaga Wam Ona w osiąganiu coraz bliższej komunii z Chrystusem i wyprasza Wam „dar pełnego gotowości po­słuszeństwa, wiernego ubóstwa i płodnego dziewictwa” (Dzień życia konsekrowanego, 2 lutego 2005).

Jeśli będzie płonąć w Waszym sercu żarliwa miłość do Eucharystii i do Maryi, to sanktuaria, w których w godny uznania sposób po­sługujecie w różnych częściach świata, będziecie czynić w coraz wię­kszym stopniu „wieczernikami” modlitwy i gościnności. Pielgrzymi, którzy do nich przybywają, będą mogli tam doświadczyć pełnej po­cieszenia bliskości Chrystusa oraz umocnienia w kroczeniu Jego śla­dami.

2. Drodzy Bracia! Należycie do Instytutu, który wśród swych członków miał wielu wzorowych zakonników, służących Kościołowi na różnych polach działania, niekiedy w sytuacjach trudnych i pełnych ryzyka. Niemało było takich, którzy przeszli aż do końca drogę niezłomnego świadectwa chrześcijańskiego. Dość wspomnieć takie postacie jak Męczennicy z Rosicy: Antoni Leszczewicz i Jerzy Kaszyra czy Fabian Abrantowicz i Andrzej Cikoto. Wsparci świadectwem tych Waszych współbraci, wiernych uczniów Chrystusa i wielkodusznych robotników Ewangelii, nie bójcie się stawiać czoła wyzwaniom naszych czasów.

Zintensyfikujcie Wasz zapał apostolski, angażując się z odnowionym entuzjazmem we wzbudzanie powołań kapłańskich i zakonnych oraz odpowiednio przygotowujcie kandydatów do Waszego Instytutu, aby byli wielkodusznymi pracownikami w Winnicy Pańskiej. Niech wzra­sta także Wasza duszpasterska współpraca z braćmi świeckimi, spe­cjalną troską otaczajcie młodych, będących w potrzebie, wyobcowa­nych i starszych. Dla wszystkich bądźcie apostołami i świadkami Bożego Miłosierdzia.

Ponadto wierni charyzmatowi, który Was wyróżnia, bądźcie oddany­mi synami Niepokalanego Poczęcia. Niedawno Kościół obchodził 150. ro­cznicę ogłoszenia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Dziewicy. Jak wiadomo, Wasz Założyciel Czcigodny Sługa Boży Stani­sław od Jezusa Maryi Papczyński potrafił rozszerzać i odważnie bro­nić prawdy o Niepokalanym Poczęciu, zanim jeszcze została ona zde­finiowana jako dogmat wiary. Idźcie wiernie za jego przykładem i propagujcie wokół siebie pobożność maryjną.

3. Myśląc o misji, do której wypełnienia jesteście wezwani w wielu miejscach świata i w wielu środowiskach społecznych, chciałbym skierować do Was słowa, które napisałem w Liście apostolskim Mane nobiscum Domine: „Kiedy naprawdę doświadczyło się Zmartwychwstałego, pożywając Jego Ciało i Krew, nie można zatrzymać tylko dla siebie przeżywanej radości. Spotkanie z Chrystusem, stale pogłębiane w eucharystycznej bliskości, wzbudza w Kościele i w każdym chrześcijaninie pilną potrzebę dawania świadectwa i ewangelizowania” (n. 24).

„Pro Christo et Ecclesia”: niech w dalszym ciągu będzie to programem Waszej Rodziny zakonnej, której życzę obfitego plonu owoców pracy apostolskiej. Zapewniam w tym celu o stałej pamięci w modlitwie i z radością udzielam swego Błogosławieństwa nowemu Przełożonemu Generalnemu, jego Radzie, członkom Kapituły Generalnej i całemu Waszemu Zgromadzeniu, jak również Waszym współpracownikom.

 


Copyright © Konferencja Episkopatu Polski

SERWIS INFORMACYJNY KONFERENCJI WYŻSZYCH PRZEŁOŻONYCH ZAKONÓW MĘSKICH W POLSCE

Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie. Zgoda