Jan Paweł II
PRZESŁANIE OKAZJI 500. ROCZNICY URODZIN ŚWIĘTEGO ANTONIEGO MARII ZACCARII
Rzym, 5 lipca 2002 r.
Przewielebny Ojciec Generał
Giovanni Maria Villa
Przełożony Generalny Księży Regularnych Św. Pawła
1. Z okazji pięćsetnej rocznicy urodzin św. Antoniego Marii Zaccarii pragnę duchowo dołączyć się do radości tego Zgromadzenia, a także Sióstr Anielanek św. Pawła i Świeckich św. Pawła i wznieść żarliwą wdzięczność Panu za to, że dał Kościołowi tego niestrudzonego naśladowcę Pawła Apostoła i świetlany wzór miłości duszpasterskiej. Wyrażam najgorętszą nadzieję, że uroczyste obchody Jubileuszu będą cenną okazją do podkreślenia daru świętości, który promieniuje w Kościele przez wszystkie wieki, a znalazło w XVI wieku w św. Antoniego Marii Zaccarii wyjątkowego świadka. Mam również nadzieję, że będziecie wiernie podążać jego śladami, z tymi, którzy z wami pracują i z całą duchową rodziną św. Antoniego Marii Zaccarii. Doprowadził on niezliczone dusze do „poznania miłości Jezusa Chrystusa”, inspirując różne charyzmaty w życiu konsekrowanym. Nieustannie wskazywał znaczenie świętości nie tylko swoim współbraciom, którzy wkroczyli na drogę duchowej „reformy” czy „odnowy”, ale wszystkim wiernym, którym przypomniał o swoim wezwaniu, by stać się „nie małymi… ale wielkimi świętymi” (List XI).
Obchody pięćsetnej rocznicy urodzin Założyciela są cenną okazją do bliższego przyjrzenia się aktualności jego przesłania. Jestem przekonany, że refleksja nad jego żarliwą miłością do Jezusa „wywyższonego na krzyżu i ukrytego pod zasłoną Eucharystii” oraz niesłabnąca gorliwość o dusze skłoni jego duchowych synów do poświęcenia się z odnowionym entuzjazmem wychowaniu ludzkim i chrześcijańskim młodych pokoleń, które stanowią przyszłość Kościoła i całego społeczeństwa.
2. W dążeniu do tego celu św. Antoni Maria Zaccaria inspirował się Apostołem Narodów. Dlatego lubił nazywać siebie „kapłanem Apostoła Pawła”. Był to wzór, który wskazywał rodzinom zakonnym i założonemu przez siebie ruchowi świeckiemu. Lubił polecać swoim naśladowcom: „Bądźcie więc pewni i ufni, że będziecie budować na fundamentach Pawła, nie na sianie ani na drewnie, ale na złocie i perłach, a niebiosa i ich skarby otworzą się nad wami” (List. VI).
W szkole św. Pawła nauczył się podstawowej zasady życia duchowego, rozumianego jako „wzrost z krok po kroku” (List X), aż do osiągnięcia w Chrystusie postawy doskonałego człowieka, poprzez nieustanne porzucanie starego człowiek, aby jako nowy człowiek przyoblec się w sprawiedliwość i w świętość (por. Ef 4, 22-24).
Przez całe życie musiał zmagać się z przeszkodami i prześladowaniami, ale zawsze wykazywał niezłomną odwagę i ufność Panu. Dziś te same uczucia muszą żywić wszystkich członków jego duchowej rodziny. Rzeczywiście, jeśli z odwagą zrodzoną z miłości macie nadal oddawać bogactwo waszej tradycji pedagogicznej w służbie młodzieży, ich rodzin i społeczeństwu, musicie stawić czoła trudnej sytuacji wielu waszych zasłużonych i wiekowych instytucji edukacyjnych.
Ponadto należy ze szczególną gorliwością poświęcić się chrześcijańskiej formacji nowych pokoleń poprzez głoszenie Słowa Bożego, regularne i pobożne sprawowanie sakramentów, zwłaszcza Pojednania, kierownictwo duchowe, rekolekcje i ćwiczenia duchowe Wszystkie te cechy, które od samego początku stanowiły szczególny rys charyzmatu barnabitów, wymagają od Księży Regularnych św. Pawła śmiałej i stałej gorliwości apostolskiej. Lud Boży bardziej niż kiedykolwiek potrzebuje autorytatywnych przewodników i obfitego wsparcia duchowego, aby mogli przyjąć i żyć „wysokimi standardami życia chrześcijańskiego” poprzez odpowiednią „pedagogię świętości” (por. Novo Millennio Ineunte, nr 31).
3. Słowa i przykład Założyciela nadal skłaniają jego synów do odnowionej wierności zapałowi misyjnemu, który żywi się żarliwą modlitwą i opiera się na solidnej formacji teologicznej i kulturowej. Tylko w ten sposób bowiem możliwe jest skuteczne głoszenie i wiarygodne świadectwo Ewangelii wszędzie (por. Novo Millennio Ineunte, nry 42-57) i przyczynianie się do szerokiego działania nowej ewangelizacji, która obejmuje całą wspólnotę kościelną.
Niech to godne pochwały Zgromadzenie, czerpiąc z bogatego dziedzictwa duchowego Założyciela, kroczy z determinacją drogą Bożą (por. Kazanie VI), aby nieść ludowi chrześcijańskiemu „żywotność duchową” (List V).
Nie bójcie się, drodzy bracia i siostry, otwartego zwalczania przeciętności, kompromisu i wszelkiego rodzaju letniości wiary, którą święty Założyciel określił jako „plagę i największego wroga ukrzyżowanego Chrystusa, tak rozpowszechnioną we współczesnych czasach” (List V). Niech każdy dokłada wszelkich starań, aby otrzymane dary owocowały i wytrwały w modlitwie i dziełach miłości, zachowując żywą ufność w Bożą Opatrzność w każdych okolicznościach.
4. Św. Antoni Maria Zaccaria nie tylko troszczył się o nieustanne przypominanie świeckim o powszechnym wezwaniu do świętości, ale starał się włączyć ich w ewangelizację. Wzorując się na jego przykładzie, drodzy Barnabici, wraz z Anielankami i Świeckimi św. Pawła, nie wahajcie się zachęcać wszystkich, którzy czują się powołani, aby świadczyć o charyzmacie waszego Założyciela w różnych sytuacjach społecznych. Ponadto promujcie gorliwe duszpasterstwo powołań, aby towarzyszyć i wspierać osoby, które Pan powołuje do życia konsekrowanego.
W ten sposób potrójna Rodzina duchowa, którą założył św. Antoni Maria Zaccaria, będzie wzrastać we wspólnocie zamiarów i serc, i będzie w stanie na nowa wskazywać, z zawsze nowym zapałem, drogę świętości mężczyznom i kobietom naszych czasów.
Niech Pan przez wstawiennictwo Najświętszej Maryi Panny, do której św. Antoni Maria Zaccaria miał czułe i wierne nabożeństwo, obudzi w każdym członku waszych Zakonów odwagę w służbie Bogu i naszych potrzebujących braci.
Wraz z tymi życzeniami z serca udzielam Czcigodnemu Ojcu Generałowi, Współbraciom Barnabitom, Siostrom Anielankom i członkom Świeckich św. Pawła, Apostolskiego błogosławieństwa, które niech przyniesie łaski, odnowę duchom i apostolską gorliwość.
Źródło: Messaggio del Santo Padre Giovanni Paolo II in Occasione del V Centenario della Nascita di Sant’antonio Maria Zaccaria
Tłumaczenie O. Barnabici
Za: www.vatican.va
Copyright © Dykasterium ds. Komunikacji – Libreria Editrice Vaticana