Jan Paweł II
LIST DO O. PROF. MIECZYSŁAWA ALBERTA KRĄPCA OP Z OKAZJI PÓŁWIECZA PRACY NAUKOWEJ W KATOLICKIM UNIWERSYTECIE LUBELSKIM
Watykan, 15 października 2001 r.
Przewielebny O. Prof. Dr Hab. Mieczysław Albert Krąpiec
Katolicki Uniwersytet Lubelski
Czcigodny i Drogi Ojcze Profesorze,
Pierwszy rok nowego tysiąclecia przyniósł dla Ciebie dwie ważne okoliczności: w maju ukończyłeś osiemdziesiąt lat, a w tych dniach będziesz świętował półwiecze pracy naukowej w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.
Jakże nie spieszyć z gratulacjami i życzeniami z tych okazji? Składam je z całego serca, tym chętniej, że chcę zawrzeć w nich miłe wspomnienie tych wszystkich lat, w których nasze drogi zbiegały się, zwłaszcza na lubelskiej Uczelni. Wracam pamięcią do tamtych śniadań, do dyskusji na tematy filozoficzne i do rozmów o życiu ludzi, Uniwersytetu, Kościoła i całego narodu w Polsce. Zawsze podziwiałem Twój realizm spojrzenia na codzienność i maksymalizm w szukaniu odpowiedzi na związane z nią pytania i problemy. Wiedziałem, że to nie jest tylko filozofia w jej wymiarze teoretycznym, ale głęboko w sercu zakorzeniona filozofia życia. Z niej wynikała troska o studentów, o podnoszenie naukowego poziomu Uniwersytetu, aby jego absolwenci byli dobrze przygotowani do stawiania czoła złożonej rzeczywistości oraz do twórczej pracy dla obrony i rozwoju polskiego dziedzictwa nauki i kultury. W ten sposób wyrażała się również troska o zachowanie chrześcijańskiej tożsamości narodu wobec ówczesnych zagrożeń i o kształtowanie w młodych ludziach ducha patriotyzmu, który miłość ojczyzny łączy z otwarciem na ogólnoludzkie, ponadczasowe wartości. Był to opatrznościowy wkład, jaki wniosłeś w życie tej Uczelni i całego polskiego środowiska naukowego jako profesor i długoletni rektor.
Dziś wraz ze wspólnotą Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego pragnę podziękować Ci za wszystko, czego przez te lata dokonałeś na polu nauki i dydaktyki. Ze swej strony w sposób szczególny dziękuję Ci za przyjaźń i życzliwość, jakiej zawsze doświadczałem.
Ad multos annos! Niech dobry Bóg da Ci siły, drogi Profesorze Mieczysławie; niech darzy Cię łaskami i niech pozwoli przez długie lata cieszyć się owocami życia i profesorskiego trudu. Z serca błogosławię.
Watykan, 15 października 2001 r.
JAN PAWEŁ II, PAPIEŻ
L’Osservatore Romano, wydanie polskie, 2002 r., nr 1 (239) s. 60
Copyright © Konferencja Episkopatu Polski
