Jan Paweł II
LIST DO ADMINISTRATORA ARCHIDIECEZJI W LUBACZOWIE Z OKAZJI DWUSETNEJ ROCZNICY KULTU BŁOGOSŁAWIONEGO JAKUBA STRZEMIĘ, FRANCISZKANINA
Watykan, 26 sierpnia 1990 r.
Czcigodny i Drogi Księże Biskupie!
Słowem tym, ale przede wszystkim gorącą modlitwą uczestniczę w uroczystościach, jakie Archidiecezja Lwowska obrządku łacińskiego z siedzibą w Lubaczowie i Krakowska Prowincja Franciszkanów organizują w związku z dwusetną rocznicą potwierdzenia kultu Błogosławionego Jakuba Strzemię, arcybiskupa halicko-lwowskiego.
Jubileuszowe uroczystości rozpoczną się 11 września, a więc w dniu wyniesienia Błogosławionego do chwały ołtarzy. Skoncentrują się przede wszystkim na Osobie tego Pasterza oraz na Jego rozległym i bogatym dziedzictwie. Pozwolą ogarnąć jego przeszłość, a także dzień dzisiejszy w perspektywie Trzeciego Tysiąclecia chrześcijaństwa i związanych z tym zadań, jakie stoją przed Kościołem naszych czasów.
Nie przedawnił się Błogosławiony Jakub Strzemię. Wprowadza nas żywo w tajemnicę zbawczej Miłości Boga i w tajemnicę ludzkiego serca, niespokojnego, dopóki nie spocznie w Bogu. Wprowadza nas w tajemnicę powołania, świętości, apostolstwa, ewangelizacji, w tajemnicę łaski.
Oto w dwieście lat po beatyfikacji stoi przed nami z nową mocą „Brat pielgrzymujący dla Chrystusa”, Syn św. Franciszka, gorliwy misjonarz na Rusi Czerwonej, Wołyniu, Podolu i Wołoszczyźnie, przełożony franciszkańskich klasztorów, opiekun ubogich i cierpiących. Człowiek, który cieszył się ogromnym uznaniem Stolicy Apostolskiej, pasterz i niezrównany organizator swojej archidiecezji. Tajemnicą jego świętości i apostolskiej mocy było szczególne nabożeństwo do Najświętszego Sakramentu i synowska miłość do Matki Bożej. Wiele troski poświęcał sprawie budzenia powołań oraz należytej formacji duchowieństwa.
Może w roku Synodu Biskupów, poświęconego formacji kapłanów, warto przytoczyć werset starej pieśni ku czci Błogosławionego: „O daj nam, Boże, na nasze łany i dziś Jakuby, zacne kapłany”.
Bieleją dziś łany w Kościele, którego Pasterzem i Ojcem był z woli Bożej Jakub Strzemię. Potomni nazwali go mężem wielkiej cnoty, sławnym pobożnością, człowiekiem prostym, a zarazem wzorem i przykładem dla innych, senatorem uczciwym i pełnym dobrej rady, żarliwym obrońcą ojczyzny.
Jubileusz ten jest więc wielkim darem Boga na nasze czasy dla Kościoła i całego duchowego dziedzictwa Błogosławionego. Bieleją łany, wzrastają potrzeby Ludu Bożego, rośnie Lud Boży i jego wiara.
„Daj nam, Boże, i dziś Jakuby”! Księdzu Biskupowi, obecnemu stróżowi tego dziedzictwa, wszystkim, które jest ono drogie, a także Współbraciom Błogosławionego Jakuba, Ojcom Franciszkanom oraz wszystkim Uczestnikom jubileuszowej modlitwy i medytacji błogosławię z całego serca.
Watykan, dnia 26 sierpnia 1990 r.
Jan Paweł II, papież
(Tekst za: Biuro Prasowe Episkopatu Polski. Pismo okólne, Nr 39(90)1179 s. 16-17).
Copyright © Konferencja Episkopatu Polski
