1989.04.25 – Watykan – Jan Paweł II, List z okazji 500-lecia śmierci Stanisława Kazimierczyka zwanego Błogosławionym

 
Jan Paweł II

LIST Z OKAZJI 500-LECIA ŚMIERCI STANISŁAWA KAZIMIERCZYKA
ZWANEGO BŁOGOSŁAWIONYM

Watykan, 25 kwietnia 1989 r.

 

W dniu 3 maja br., zgodnie z wielowiekową tradycją, w kościele Bożego Ciała odbędzie się uroczystość szczególna, uroczystość droga mojemu sercu. Wierny lud Krakowa, zwłaszcza zaś wierny lud Kazimierza czcił będzie w pięćsetną rocznicę śmierci swojego wielkiego syna, świątobliwego Stanisława Kazimierczyka, z zakonu Kanoników Regularnych Lateraneńskich, czczonego w tym kościele od swojej śmierci jako błogosławiony.

Stella Refulgens Casimiriae.
Gloria… Polonorum (hymn o błogosławionym Stanisławie).

Uczeń Akademii Krakowskiej, kapłan, ojciec duchowny, kaznodzieja i wychowawca. Żył w epoce niezwykle rozwiniętego życia duchowego i religijnego w podwawelskim grodzie i całej Polsce. Razem ze świętym Janem Kantym, z błogosławionymi: Szymonem z Lipnicy, Izajaszem Bonerem, Michałem Giedrojciem i Świętosławem ze Sławkowa był zarazem dojrzałym owocem tych czasów oraz współtwórcą ich duchowego profilu, świadczył, że żywy Bóg wszedł w dzieje stworzenia, w dzieje człowieka… w dzieje Krakowa.

Ośrodkiem jego życia stała się paschalna tajemnica Chrystusa, jego krzyżowa ofiara i zmartwychwstanie, Eucharystia. Kontemplując Krzyż, poznawał miłość i stawał się miłością.

Starożytna biografia mówi o nim min. „przeciw ubogim dziwnie litościwy”, a litania ku jego czci nazywa go po prostu „lekarstwem chorych”.

Napisano też, że „starał się o to najwięcej, aby go w niczym jego własne nie strofowało sumienie”. Sumienie, to przedziwne sanktuarium Boga w człowieku, od którego zależy kształt człowieka i ludzkiego życia.

Patrzymy w historię, patrzymy w Światła, które ją oświetlają i ukazują pełne powołanie człowieka i Narodu w Bogu.

Łączę się duchowo z tą uroczystością i modlitwą Krakowa i archidiecezji, proszę patronów i krakowskich świętych, proszę świątobliwego Stanisława Kazimierczyka o opiekę nad miastem i Kościołem krakowskim. Proszę, by rychło Kościół ten cieszył się pełnym jego wyniesieniem na ołtarze.

Wszystkim uczestnikom jubileuszowej uroczystości, a także zakonowi Kanoników Regularnych Lateraneńskich z całego serca błogosławię, a błogosławieństwo to rozciągam w szczególny sposób na mieszkańców Kazimierza.

Watykan, dnia 25 kwietnia 1989 r.

JAN PAWEŁ II, PAPIE

 


Copyright © Konferencja Episkopatu Polski

 

Wpisy powiązane

2005.04.01 – Watykan – Jan Paweł II, List do Generała Paulinów z okazji 350. rocznicy cudownej obrony Klasztoru Jasnogórskiego. Zawierzam Maryi Ojczyznę, Kościół i siebie samego

2005.03.10 – Rzym – Jan Paweł II, Przesłanie do uczestników Kapituły Generalnej Zgromadzenia Księży Marianów

2005.02.14 – Watykan – Jan Paweł II, List do biskupa Coimbry po śmierci S. Łucji dos Santos, OCD. Pozostała wierna swemu posłannictwu