Jan Paweł II
TELEGRAM DO PROWINCJAŁÓW RODZIN FRANCISZKAŃSKICH
Z OKAZJI 750-LECIA PRZYBYCIA FRANCISZKANÓW DO POLSKI
Watykan, 15 kwietnia 1986 r.
Rodziny franciszkańskie przeżywają w tym czasie 750-lecie przybycia franciszkanów do Polski i założenia pierwszych klasztorów we Wrocławiu i w Krakowie.
Umiłowanie Chrystusa i Jego Ewangelii, umiłowanie Kościoła i człowieka, przyprowadziło niegdyś duchowych synów Biedaczyny z Asyżu na te ziemie, aby tu odczytywać znaki czasu i budować cywilizację miłości zgodnie z wezwaniem świętego Pawła: „Bądźcie więc naśladowcami Boga, jako dzieci umiłowane, i postępujcie drogą miłości, bo Chrystus was umiłował i samego siebie wydał za nas” (Ef 5, 1-2).
Całym sercem uczestniczę duchowo w tym wspólnym jubileuszowym „Te Deum”, jakie zanosicie do Boga wraz z całym Kościołem na ziemi polskiej i dziękuję Bogu za to, że synowie i córki świętego Franciszka i świętej Klary na przestrzeni minionych wieków „szli i owoc przynosili”.
Myśląc zaś o współczesnych i przyszłych pokoleniach waszych Rodzin franciszkańskich w naszej Ojczyźnie, „zginam kolana moje przed Ojcem, od którego bierze nazwę wszelki ród, aby według bogactwa swej chwały sprawił w was przez Ducha swego wzmocnienie siły wewnętrznego człowieka, tak abyście w miłości wkorzenieni i ugruntowani” (por. Ef 3, 14-17), coraz bardziej umacniali w sobie i ożywiali ideał życia konsekrowanego, tak dogłębnie odczytanego i ukazanego na nowo w ostatnich czasach przez świętego Maksymiliana Marię Kolbego, błogosławionego brata Alberta Chmielowskiego i sługi Boże: Ojca Honorata Koźmińskiego i Anielę Salawę; abyście coraz lepiej rozumieli tę prawdę, że miłość polega na dawaniu duszy, że miłując — trzeba siebie dać, owszem, że trzeba „życie swoje dać”, jak mówił do Apostołów Chrystus.
W tym duchu zawierzam was Tej, która najbardziej uwierzyła miłości, Matce Chrystusa, i z serca wam błogosławię.
Watykan, 15 kwietnia 1986 r.
Jan Paweł II, Papież
Copyright © Konferencja Episkopatu Polski
