Kongregacja Nauki Wiary
«INTER ERRORES MANIFESTIORES». DEKLARACJA W SPRAWIE KSIĄŻKI O. JACQUES’A POHIER’A QUAND JE DIS DIEU
Rzym, 3 kwietnia 1979 r.
AAS 71 (1979) 446-447.
Święta Kongregacja Nauki Wiary, wypełniając zadanie promocji i obrony nauki wiary i moralności w całym Kościele, zbadała – zgodnie z własną “procedurą” – książkę O. Jacques’a Pohier’a Quand je dis Dieu, i stwierdziła, że zawiera poglądy, które w sposób oczywisty nie są zgodne z Objawieniem i nauczaniem Urzędu Nauczycielskiego Kościoła.
Wynik tego badania został przekazany autorowi, za pośrednictwem jego Przełożonego generalnego, już 21 kwietnia 1978 r., listem, w którym poproszono go o publiczne odwołanie jego poglądów i wyrażenie pełnego przyjęcia nauczania Urzędu Nauczycielskiego Kościoła. Autor odpowiedział na wskazania Kongregacji, ograniczając się do udzielenia niewystarczających wyjaśnień; ponadto nie uczynił, jasnego wyznania wiary Kościoła w związku z zasygnalizowanymi mu zagadnieniami.
Święta Kongregacja Nauki Wiary jest więc zobowiązana do następującej deklaracji:
1) Wśród najbardziej oczywistych błędów wspomnianej książki należy wymienić zakwestionowanie następujących prawd: intencję Chrystusa, by nadać odkupieńczą i ofiarniczą wartość Jego męce; cielesne zmartwychwstanie Chrystusa i Jego trwanie jako rzeczywistego podmiotu po zakończeniu Jego życia historycznego; życie po śmierci, zmartwychwstanie, życie wieczne z Bogiem jako powołanie człowieka; obecność w Piśmie Świętym prawdziwego nauczania, w sensie obiektywnym, które wiara może poznać, a Urząd Nauczycielski Kościoła, któremu asystuje Duch Święty, może autentycznie określić.
2) Do tych wymienionych błędów dochodzą i łączą się z nimi liczne stwierdzenia niebezpieczne, bardzo dwuznaczne i budzące w umysłach wiernych niepewność co do podstawowych prawd wiary: chrześcijańskiej idei transcendentnego Boga; rzeczywistej obecności Chrystusa w Eucharystii, o której naucza Sobór Trydencki i ostatnio Paweł VI w encyklice Mysterium fidei; specyficznej roli kapłana w aktualizacji tej rzeczywistej obecności; realizacji nieomylności w Kościele. O Boskości Chrystusa autor wyraża się w sposób tak dziwny, że nie można określić, czy wyznaje tę prawdę jeszcze w sensie katolickim.
Niniejszą Deklaracją Święta Kongregacja Nauki Wiary, troszcząc się o dobro wiernych, zwraca uwagę na powagę pokazanych tu błędów i niemożliwość uznania ich za poglądy zostawione wolnej dyskusji teologicznej.
W czasie audiencji udzielonej niżej podpisanemu Kardynałowi Prefektowi, Ojciec Święty Jan Paweł II zaaprobował niniejszą Deklarację, przyjętą na zebraniu plenarnym Świętej Kongregacji Nauki Wiary, i nakazał jej opublikowanie.
Rzym, w siedzibie Świętej Kongregacji Nauki Wiary, 3 kwietnia 1979 r.
Franjo Kard. Šeper
Prefekt
+ Jérôme Hamer
Abp tyt. Loreny
Sekretarz
Copyright © Konferencja Episkopatu Polski
